Category: recensies pop (Page 3 of 5)

Hoed af.

Vlaming Tom Pintens maakte al een indrukwekkende muzikale carrière. Hij was lid van het kameleontische Moondog Jr. en even dwarse opvolger Zita Swoon. Daarna zat hij in Flowers For Breakfast en 2000 Monkeys en was gastmuzikant bij wereldband Think Of One.

De muziek van zijn elf nieuwe songs is vertrouwd verrassend én natuurlijk in zijn grilligheid. Bovendien wordt die gespeeld door oude, even eigenwijze vrienden als Aarich Jespers, Kobe Proesmans (beiden Zita Swoon), Rudy Trouvé (dEUS, Dead Man Ray, Gore Slut)) en Mirko Banovic (2000 Monkeys). Het intieme, speelse resultaat sluit naadloos aan bij de weemoedige teksten die Pintens zingt. Toch verbaast deze solo-cd, want de teksten zijn deze keer Continue reading

Soulvolle poprock.

Het vijf songs tellende Fuel For Fire van the Souldiers was swingend, rootsy en breed: de band hield van meer dan soul alleen. Dat geldt ook voor hun eerste volwaardige cd.

Veel van de twaalf nummers hebben Continue reading

Eenzaat.

Marike Jager dook na het prachtige, ingetogen live-pakket The Magic Box met bandleden Henk Jan Heuvelink en Nicky Hustinx plus producer Tchad Blake de studio in voor haar derde studio-cd.

Daarop vaart Jager haar eigen koers in nieuwe elf songs. Ze put enthousiast uit haar bekende invloeden: Continue reading

www.scarletmae.nl

Aangenaam kennismaken.

Scarlet Mae geeft niet veel prijs, want op hun debuut staan maar vier songs. Toch maken Marije van Rijn – zang/toetsen, Caroline Kamp- bas/achtergrondzang en Daan van Kasteren- drums/percussie/achtergrondzang nieuwsgierig. Van Rijns songs wortelen namelijk stevig in jazz, maar steken in de teksten over naar singer-songwriter en in de zangarrangementen naar pop.

Van Rijn, Van Kasteren en Kamp klinken zo Continue reading

www.erikgoransson.com

Getalenteerde expat.

De vanuit Barcelona opererende Zweedse singer-songwriter Erik Göransson brengt zijn debuut met twaalf songs uit in eigen beheer.

Met zijn goede Engelse uitspraak en zijn gedegen opgebouwde songs spreekt zijn folky pop direct aan. Zowel zijn up-temponummers als zijn intieme ballads zijn Continue reading

www.feelthecomforters.com

Troost.

Pia en Jason Robbins woonden in LA, maar vonden meer rust in Eugene, Oregon. Daar namen ze hun debuut Transplants op, dat in de VS én in Europa hier en daar terecht op de radio werd gedraaid.

Met Jason opnieuw achter de knoppen én op akoestische en elektrische gitaar, bas en percussie plus gasten op drums, cello, glockenspiel en trombone zingen en spelen Pia en hij op deze opnieuw in eigen beheer uitgekomen opvolger Continue reading

Koninklijk.

Erik van Dijsseldonk trekt op zijn tweede Nederlandstalige cd de lijn door van zijn Bijna Lente.

Hij speelt steeds zelf drums, percussie, bas, piano en gitaar, maar creëert een natuurlijk klinkend en vol geluid. Drie keer zijn scherpe blazers een soulvol extraatje, terwijl ook toetsenisten Roel en Erik Spanjers af en toe meespelen.

In semi-tempo nummers en ballads combineert Van Dijsseldonk de instrumenten schijnbaar terloops tot mooi vloeiende melodieën met nadruk op harmonieuze refreinen. Continue reading

Cabareteske pianopop.

Duke Special blijkt op de zestien nummers van zijn derde cd een geroutineerd en geïnspireerd zanger/toetsenist in die typisch Engelse traditie van vaudeville en music hall.

De overigens in Ierland geboren en getogen Peter Wilson schreef veel van deze nummers met anderen, onder wie gitarist Bernard Butler. Continue reading

Réculer pour…..

De zeventien nummers op Zijlstra’s zesde reguliere cd luiden een onvrijwillige koerswijziging in door het gedwongen vertrek van Rutger Molenkamp, die door MS geen sax meer kan spelen.

Hoe bepalend zijn majestueuze lijnen waren voor de groep, blijkt eens te meer nu ze ontbreken. Hij blijft wel als componist en klankbord bij de groep betrokken, maar de incidentele strijkersarrangementen of jazzgitarist Jesse van Ruller solo’s leiden tot een veel alledaagser geluid. Vooral de nummers met strijkers drijven ver weg van de tijdloze, open sound die Zijlstra de laatste jaren kenmerkte.

Gebleven zijn de jazzinvloeden van de inventieve band, Continue reading

Eigen stem.

Toetsenist/zanger Vince Melamed schreef door de jaren heen hits voor Trisha Yearwood, Tina Turner, Jimmy Buffett en anderen. Tegelijkertijd was hij muzikant voor artiesten als the Eagles, Dan Fogelberg, Bobby Womack en Bob Dylan.

Dat verklaart ook dat de tien songs die nu op zijn eerste eigen cd staan, geschreven zijn tussen 1990 en 2009. Door de dood van zijn ouders besefte Melamed dat hij onder zijn eigen naam de songs wilde opnemen die door anderen soms tot hits waren gemaakt.

Naast die vooral door country-artiesten gezongen nummers staan er ook vier nieuwe songs op zijn cd. Continue reading