elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Category: rootsmuziek op radio, tv en internet (Page 2 of 83)

Lyle Lovett: nu ook een gelukkige vader

In de VS vindt Lyle Lovett na het uitkomen van zijn album ‘12th of June’ moeiteloos de weg naar de pers, of dat nu de tv is of kranten en tijdschriften.

Het bewijst de status van de Texaan, want die nieuwe is goed, maar is hooguit op detailniveau anders dan zijn voorgangers.

Lovett krijgt in het artikel van Jef Gage in ‘The Washington Post’ de ruimte om uit te leggen hoe minsten drie songs op zijn nieuwe geïnspireerd werden door de tweeling die hij in 2017 met April Kimble kreeg en hoe zijn invalshoek in  andere songs werd bepaald door zijn leeftijd.

Ook drummer Russel Kunkel en zangeres Francine Reed komen aan het woord: ze mogen hun licht kort laten schijnen over Lovett’s eigenschappen, want het blijft een redelijk kort artikel waarin Lovett nog maar eens wordt voorgesteld aan de lezers.

Veel nieuwe achtergrondinformatie biedt het niet voor Lovett-fans, maar hij is ook tien jaar min of meer uit het zicht geweest en het is altijd leuk iets te lezen over een nieuwe album van een artiest die je bewondert:

Continue reading

eerste song Rhino:’s monsterrelease Little Feat’s ‘Waiting for Columbus’ te horen

Als opwarmertje voor Little Feat’s ‘Waiting for Columbus’-box die Rhino uitbrengt op 29 juli is nu een eerste nummer uitgebracht.

Dat is de klassieker  ‘Fat Man in the Bathtub’ zoals in The Rainbow in Londen werd gespeeld op 2 augustus 1977.

Little Feat-afficinado’s mogen deze versie per seconde afspelen naast die die op het in 1978 originele album staat en trouwens ook op de in 2002 uitgebrachte uitgebreidere versie en zich concentreren op de overigens ook voor ons hoorbare verschillen, wij kiezen ervoor er eens lekker van te genieten:

Continue reading

Bonnie Raitt’s ‘Made Up Mind’ live

Bonnie Raitt promootte de eerste single van haar voor 22 april aangekondigde album ‘Just Like That’ bij Jimmy Kimmel Live! op het Amerikaanse network ABC.

Ook in deze liveversie klonk het door de Bros. Landreth geschreven song even beheerst als spannend, al blijft het tot in de details een kopie van de door de Canadese broers op hun debuut ‘Let It Lie’ gezette song:

Continue reading

eerste indruk ‘Bullhorn II’ van Wouter Planteijdt

Op de site van Wouter Planteijdt staan een paar filmpjes met songs van zijn nieuwe  album, ‘Bullhorn II’.

Een daarvan draaiden we dinsdagavond nog, ‘Nightly Racketeers’.

Ook staat er een take van de cover van Bob Dylan’s ‘Love Sick’ op, een prachtige song in een prachtige uitvoering, en een versie van het op zijn nieuwe album toch op zijn minstents stilistisch uit de toon vallende, erg enthousiaste ‘Baby, It’s You’.

Het is in ieder geval genoeg voor een eerste indruk van dit rijke, rootsy album met jazzinvloeden:

Continue reading

Graham Nash: ‘Songs for Beginners’ en ‘Wild Tales’ live

Graham Nash brengt binnenkort een livealbum uit waarop hij met een zevenkoppige band zijn eerste twee soloplaten van voor naar achter speelt: ‘Songs for Beginners’ en ‘Wild Tales’.

Die opnamen dateren uit 2019 en op YouTube is een registratie te vinden van zo’n veertig minuten van de set van ‘Songs for Beginners’.

Die is gemaakt door een bezoeker met zijn mobiele telefoon, dus de cameravoering is schokkerig en het geluid slecht, maar toch:

Continue reading

Graham Nash live: lekker op weg

Het is geen recent concert van Graham Nash dat we tegenkwamen, maar ook geen show vol successen van destijds.

Nash trad in 2019 op ter promotie van zijn toen net uitgekomen album ‘This Road Tonight’ en stond met gitarist Shane Fontayne op het podium van radiostation WXPN in Philadelphia.

Daar speelden de twee zo’n veertig minuten een onvolledige dwarsdoorsnede uit Nash’ werk.

De twee beginnen met ‘Bus Stop’ van de Hollies, een van zijn composities voor de band waarin Nash in Engeland een ster werd.

Hoewel de twee het nummer enthousiast en zuiver spelen, is het toch een valse opmaat voor de songs die volgen: ‘Immigration Man’, compleet met anekdote over de inspiratie achter het nummer.

Nash bleek eens te meer nog goed bij stem, terwijl Fontayne zijn reputatie als musician’s musician eer aandoet met zijn zinderende solo’s.

Natuurlijk speelt Nash enkele oude songs, maar juist die songs van ‘This Path Tonight’ maken de meeste indruk: ‘Myself At Last’, ‘Golden Days’ en het titelnummer zijn verstild en ingetogen.

Ook het oorspronkelijk voor Levon Helm geschreven, maar nu ook aan David Bowie, Glen Frey, Paul Kantner en Mötorhead’s Lemmy (…)  opgedragen ‘Back Home’ maakt indruk.

Hoewel Nash als songschrijver altijd verbleekte bij Crosby, Stills of Young, bewijst hij hier nog maar eens juist solo wel degelijk op eigen benen te kunnen staan.

Fontayne’s rol mag je daarbij niet onderschatten, want hij schreef mee aan die alle songs van Nash ‘This Path Tonight’:

Continue reading

Janis Ian: live bij de NPR

Ter promotie van haar nieuwste en laatste album ‘The Light at the end of the Line’ speelde Janis Ian solo vier songs.

Ze begint met ‘I’m Still Standing’, het openingsnummer van dat nieuwe album, en vat daarna haar carrière misschien wel iets te bondig samen in een paar zinnen.

Ze zijn wel een logische aanloop naar de song die haar grootste hit werd ‘At Seventeen’.

Daarin bewijst ze opnieuw hoe goed ze nog altijd fraseert en hoe ongeschonden haar stem de decennia heeft weerstaan.

Ze legt uit dat John Prine een van haar inspiratiebronnen is en na een korte uitleg over het ‘Better Times’-project zingt ze het enige nummer met drie akkoorden dat ze ooit schreef, zoals ze zegt.

Ook dat komt van haar nieuwe album. Deze soloversie is in zijn eenvoud beter dan de uit zijn verband getrokken versie die ze opnam met een keur aan bekende collega’s, want hier is het teruggebracht tot zijn minimalistische folky idealisme.

Ze sluit af met het activistische ‘She Is’ dat ook in deze soloversie lijdt onder een verbrokkelde melodie en een te zwart-witte tekst.

Toch is het korte optreden indrukwekkend, niet alleen vanwege Ian’s zang, maar ook door haar gitaarspel:

Continue reading

Little Feat: ‘Waiting for Columbus’ 45 jaar en een paar doden later….

Op YouTube staan inmiddels allerlei fragmenten van optredens van Little Feat in het kader van de nieuwe ‘Waiting for Columbus’-tournee.

Daarin zijn uiteraard nieuwe drummer Tony Leone en nieuwe slidegitarist en zanger Scott Sharrard te zien en te horen.

Leone heeft weinig mogelijkheden om Richie Hayward’s drumpatronen radicaal anders te slaan, al zullen drummers daar misschien anders over denken. Opvallend is dat hij ook de leadzang doet in ‘Old Folks Boogie’, toch  een iconische song, waarbij zijn enthousiasme groter is dan zijn zangtalent: hij zingt niet vals en houdt redelijk maat, maar daarmee zijn de meeste complimenten dan wel uitgedeeld. Vergeleken met zowel de zang van Lowell George als Paul Barrere steekt de zijne wel erg bleekjes af…

Sharrard is als het nieuwe gezicht van de band echter nog meer bepalend voor het geluid van Little Feat: zijn zanglijnen lijken genoeg op die van Lowell George en Paul Barrere om ermee door te kunnen, hoewel hij van meer kracht gebruik maakt dan van souplesse.

Zijn solo in ‘Dixie Chicken’ wijkt echter behoorlijk af van de zangerige slidetonen die George en Barrere speelden. Dat is enerzijds begrijpelijk, doordat je jezelf anders reduceert tot voorman van een coverband, anderzijds is Sharrard ongetwijfeld een meester op zijn instrument, maar zijn vast virtuoze, korte klanken ontroeren niet, maar doen afbreuk aan de natuurlijk vloeiende groove van het nummer.

Of Little Feat met Sharrard dus de gedroomde vervanger van Barrere in huis heeft gehaald, blijft voor ons een vraag die we liever niet hadden willen stellen.

Positief is dan weer, dat het geluid opener is dan in jaren en dat daardoor de rol van percussionist Sam Clayton weer prominenter is geworden. Bovendien is het ook fijn om Little Feat weer eens mét een blazersectie te zien optreden:

Continue reading

NPR: Tiny Desk-concert Buffalo Nichols

De Amerikaanse National Public Radio doet veel aan allerlei soorten popmuziek en heeft dus ook een grote aantrekkingskracht op srtietsen. Ze laten zich niet alleen graag interviewen, maar komen ook live spelen in de radiostudio’s door de VS.

De jonge zwarte bluesman Buffalo Nichols deed dat ook. Hij werd gevraagd vanwege zijn korte, maar intense naamloze debuut en maakt zijn reputatie in drie songs meer dan waar:

Continue reading

Wouter Planteijdt in Kunststof op Radio 1

Onderweg naar Kippenvel 709 hoorde ik een stukje van de aflevering van Kunststof waarin zanger-gitarist Wouter Planteijdt centraal stond.

Hij was in de eerste plaats te gast naar aanleiding van het uitkomen van zijn nieuwe album, ‘Bullhorn II’.

Toeval of niet, maar het eerste nummer van die aflevering van Kippenvel was ‘Electricity & Drums’, de opener inderdaad van ‘Bullhorn II’. Dat bleek ook het eerste nummer dat Planteijdt met drummer Micha Porte en bassist Gerco Aarts speelde.

Porte en Aarts begeleidden hem ook op dat album, net als trouwens op voorganger ‘Bullhorn’.

Planteijdt werd geïnterviewd door Gijs Groenteman, een enthousiast liefhebber van popmuziek die zich zelf overigens wel érg graag hoort praten.

Planteijdt is iemand met een lange staat van dienst, zowel als fan als als muzikant. Hij is niet alleen voorman van de dwarse rockformatie Sjako!, leende zijn diensten bijvoorbeeld aan Marijn Wijnands in haar band Ma Rain en was als gitarist en producer nauw betrokken die de drie soloalbums die Paul de Munnik maakte:

Continue reading
« Older posts Newer posts »