Category: rootsmuziek op radio, tv en internet (Page 3 of 83)

Singer-songwriter Liseth Horsten bracht in 2014 de ep ‘Kites and Satellites’ uit met daarop vijf gelaagde, tijdloze popnummers.

Nu komt zij met een opvolger onder een iets andere naam en met even geroutineerde als geïnspireerde Nederlandse musici: drummer Gabriël Peters, bassist Lucas Beukers en gitarist Eric van Dijsseldonk.

“Miss’ kwam uit op 21 december en bevat vijf songs, die een iets steviger geluid laten horen dan die op ‘Kites and Satellites’, maar gebleven zijn Horstens talent voor het schrijven van melodieën die op zich bekende elementen combineren tot songs die je nog nooit eerder hebt gehoord en haar uiterst herkenbare stem.

‘Miss’ is inmiddels uiteraard te koop, al krijg je dan voorlopig alleen digitaal, maar het fysieke exemplaar volgt snel: die zijn begin volgend jaar leverbaar.

Ook staat de ep op bandcamp:

Van Joni Mitchell’s alternatieve kerstlied ‘River’ is op de dag voor Kerstmis na vijftig jaar een video verschenen.

De tekst van de stemmige pianoballad gaat maar zijdelings over Kerstmis, hoewel het feest er wel zowel muzikaal als tekstueel wel een bepalende rol in speelt: in het intro en aan het eind is ‘Jingle Bells’ te horen, terwijl Mitchel in de eerste regels ook het omhakken van kerstbomen, het neerzetten van rendieren en het zingen van liedjes vol vreugde en vrede bezingt, ‘But it don’t snow here/It stays pretty green’.

Uiteraard zingt zij vooral over zichzelf en over de eenzaamheid die haar beheerst nadat ze Graham Nash ‘heeft laten huilen’ door hem per telegram te laten weten dat hun relatie over was.

Opvallend is haar verlangen naar een bevroren rivier waarover ze kan wegschaatsen, een beeld dat overigens ook op de binnenhoes van haar door jazz beïnvloede meesterwerk ‘Herira’ te zien is.

Ze schaatst daar op Lake Mendota in Wisconsin, kort na het verbreken van alweer een andere relatie. Niet toevallig is ze gekleed in het zwart, met een cape die doet denken aan de vleugels van een zwarte kraai, inderdaad…

In de video zijn noch oude, noch nieuwe beelden van Mitchell te zien, hoewel ze er wel getekend in voorkomt en er ook beelden in zitten van een schaatsende Mitchell over een bevroren meer, gehuld in zo’n zelfde zwarte cape:

Van singer-songwriter Janis Ian verschijnt op 22 januari as. een nieuw album.

‘The Light at the End of the Line’ komt na een stilte van vijftien jaar, waarin Ian wel optrad en allerlei liveopnamen uitbracht, maar geen nieuw werk.

Ian heeft aangekondigd dat dit haar laatste album zal zijn na een carrière van 55 jaar.

Van dat album blijken al twee singles verschenen te zijn: de voor haar zowel muzikaal als tekstueel kenmerkende ballad ‘I’m Still Standing’:

Wie net als wij nieuwsgierig is naar het album ‘Barn’ van Neil Young and Crazy Horse, kan nu alvast een gedegen eerste indruk krijgen door te luisteren naar een aflevering van NPR’s ‘World Cafe’.

Daarin was Young te gast om over dat nieuwe album te praten, zij het telefonisch, terwijl van alle songs in ieder geval een fragment wordt gedraaid.

Presentator Raina Douris stelt de vragen, maar is inlevend en legt Young dus geen strobreed in de weg.

Hij vertelt onder meer over het opnameproces, maar openbaart ook zijn even simpele als idealistische gedachten uit over politiek en legt waar zijn teksten over gaan.

Dat het programma ongeveer net zo lang duurt als ‘Barn’ zelf, zal toeval zijn:

In het derde nummer van Neil Young and Crazy Horse’s  voor 10 december as. aangekondigde album ‘Barn’ klinken Young en zijn gezellen vertrouwd in ‘Welcome Back’.

In de zoekende gitaarballad volgen Nils Lofgren, Billy Talbot en Ralph Molina Young’s gitaar op kousenvoeten: drummer Molina bespeelt zijn drums in de beste minimalistische jazztraditie met brushes, de ook al zittende bassist Talbot zoekt zijn noten zo ingespannen naar Young’s handen kijkend dat je denkt dat de vier deze song voor het eerste spelen en Lofren kringelt ontspannen met zijn gitaar om Young’s stem en lome solo’s heen.

Young opent met ‘Gonna sing al old song tot you right now, one that you heard before/Might be a winndow to you soul that I can open pen slowly’ en dat is dan ook precies wat er gebeurt:

Young en de zijnen cirkelen rond hun eigen muzikale mysterie zonder het te openbaren.  

Tot een ontlading komt het niet, maar juist daardoor blijft ‘Welcome Back’ bijna negen minuten lang spannend:

De Nederlandse blueslegende Hans Theessink en goedbewaard bluesgeheim Big Daddy Wilson hebben samen een album opgenomen.

Dat is verrassend, want Big Daddy Wilson’s eigen ‘Hard Time Blues’is nog maar net uit.

Op ‘Pay day’ zetten zij zestien songs, variërend van Blind Willie Johnson’s ‘Everybody Ought to Treat a Stranger Right’ tot Theessinks ‘Virus Blues’.

Theessink zorgt uiteraard voor de gitaren en Wilson drumt, maar beiden zingen ook afwisselend leadzang en samen.

Hoewel dat nog maar een oppervlakkig indruk is, levert dat een even ontspannen als intense duoplaat op, zoals ook blijkt uit het titelnummer:

Van Neil Young and Crazy Horses’s album ‘Barn’ is een tweede song uitgekomen.

‘Heading West’ heeft een autobiografische tekst, waarin Young terugkijkt op de scheiding van zijn ouders en de reis naar het westen van Canada met zijn moeder, waarheen zij na daarna verhuisden.

De muziek maakt het nummer tot een niemendalletje, want de net geen drieënhalve minuut lange song is weliswaar kenmerkend voor Young’s slordige gespeelde, uptempo rocksound, maar onderscheidend is het niet, laat staan memorabel:

Zowel Young’s meesterwerk ‘Zuma’ als het ernaar gemodelleerde ‘Colorado’ zijn echter ook buitengewoon wisselend van toon, dus het kan allemaal nog gemakkelijk goed komen: Continue reading

Inmiddels is het zevende album van Jodymoon uit: ‘Firestone’ is sinds vrijdag 8 oktober te krijgen en te horen.

In de Limburger worden Digna Janssen en Johan Smeets uitgebreid geïnterviewd over hun nieuwe en hun muzikale verleden én toekomst: Continue reading