Dampend uur emotionele live-muziek bij RTV Katwijk
Vlak voor negen kwam het toch nog goed met het keyboard van Jacob Klaasse. De gitaren van Marcel de Groot en Beatrice van der Poel zelf en de bas van Thijs Vermeulen lieten zich makkelijk versterken door live-technicus Aart Rietveld, net als Van der Poels zang. Het keyboard verspreidde echter behalve muziek ook een hinderlijke ruis. Toch stond het geluid als een huis toen de reclame door de studiospeakers klonk: Rietveld had door het omleggen van een aantal snoeren het geluid opeens kristalhelder.
Toen technicus Karla Imthorn Wade In The Water van The Staple Singers startte met Mavis Staples in een hoofdrol zat Kippenvel meteen op de goede golflengte. Zowel qua emotie als genre sluit Beatrice van der Poel immers sinds haar Nederlandstalige debuut Langzaam Los aan bij die Amerikaanse traditie.
Ze bewees dat direct in het titelnummer van haar nieuwe cd, Hard en Hoofd: Van der Poel zong intens, voortgestuwd door de venijnig prikkende gitaar van Marcel de Groot, de knorrende bas van Thijs Vermeulen en de swingend voortrollende akkoorden van Jacob Klaasse op keyboard.
Daarna koos Vermeulen voor vroeg werk van Joni Mitchell: Marcie van haar debuut plaat uit 1967, waarin Mitchell’s folkroots duidelijk hoorbaar waren, maar ook haar kenmerkende zang.
In hun tweede live-nummer bleek opnieuw dat echte muzikanten maar op één manier kunnen spelen: elkaar aankijkend doken de vier moeiteloos onder in de muziek. Van der Poels dwingende overspelfantasie (?) Hete Hebzucht kreeg zo een ingetogen maar intense uitvoering, ook door haar hoorbare verlangen en twijfel.
Ook dat was een nummer uit Van der Poels nieuwe theatershow, die officieel op 24 maart in première gaat en haar en haar band op 9 april a.s. ook naar Katwijk voert. Meer data staan op www.beatricevanderpoel.nl
Van der Poel vertelde dat in het Nederlands zingen betekent dat je expliciet moet zijn, maar niet heel expliciet: je moet er woorden omheen boetseren.
Tijdens haar eerste Nederlandstalige optredens enkele jaren geleden had ze gebeefd als een rietje, omdat ze zich zo kwetsbaar wist. Als de tekst overkomt en mensen reageren, is dat echter het mooiste wat er is. Nu verlegt ze al schrijvend haar grens: in een nieuwe song komt het kwaad in de mens expliciet naar voren. Die murder song zit al wel in de nieuwe voorstelling, maar staat nog niet op een cd.
Theo Nijlands De Verbouwing leidde tot een kort interview tussen de nieuwsgierige Van der Poel en toetsenist Jacob Klaasse, die Nijland produceerde. Zo vroeg Van der Poel dus ook haar eigen producer naar zijn keuzes. Klaasse blijkt zich niet alleen te bemoeien met de instrumenten en arrangementen, maar ook met het woord aan een eind van een regel. Dat kan door een verkeerde klemtoon de tekst totaal bederven.
Tijdens het daarna live weer gespeelde Mijn Spel was hoorbaar hoe Vermeulen, Klaasse en De Groot op elkaar letten, terwijl Van der Poel zong met dichtgeknepen ogen, bezwerende gebaren makend achter de zangmicrofoon. De tekst gaat over een vrouw die ook in de liefde de zetten bepaalt, maar een van de zinnen was ook kenmerkend voor het nummer: “Ach, wat is het lekker om te spelen, als het niet gaat om het winnen.”
Dat geldt ook voor Van der Poel zelf, die vertelde te moeten sparen voordat ze haar nieuwe cd in eigen beheer kon opnemen. Het maakt haar vastbesloten door te gaan, want een cd levert weer optredens op. Of ze het geld er weer uithaalt, ziet ze dan wel weer: “Je moet het bordje tenslotte zelf draaiende houdende op het stokje.”
Na The Mercy Seat van Johnny Cash, waarin een ter dood veroordeelde de balans van zijn leven opmaakt, werd Drenkeling ingeleid door de atmosferische gefluit van De Groots gitaar, die tijdens het nummer ook sfeervol soleerde om Vander Poels emotionele zang heen. Gedragen door de sterk ondersteunende Vermeulen en Klaasse maakten de vier zo de wanhoop hoorbaar over het ten onder gaan aan de drank.
Tijdens Undercover Lover van zanger/toetsenist Bart de Win spitste de hele band de oren en even later zaten ze in de studio mee te spelen, want de sfeervolle Americana van deze live-gast voor 23 februari beviel hen zeer. Dat bleek ook uit het lovende commentaar onderhand.
Uiteraard sloten Van der Poel, Vermeulen, Klaasse en De Groot het eerste uur van Kippenvel daarna zelf live af met Plattegrond, een onvoorwaardelijke song over een nieuwe liefde met Van der Poel op een bezeten akoestische slide. Net als alle andere kwam ook dit nummer van Hard En Hoofd.
Hoewel ze al inpakten tijdens de Mardi Gras-special van 22:00 tot 23:00, is het eerste uur de moeite van het terughoren waard. Tot 2 maart 21:00 uur kan dat nog via www.rtvkatwijk.nl of www.kippenvel.net.
Recensies van Hard En Hoofd, Langzaam Los en Langzaam Lo(o)s: live in het theater vind je elders op deze site net als een bericht over een kortingsactie met Hard en Hoofd door Northend Haarlem.