Zelfbewuste folkie.
De Engelse Angie Palmer heeft met haar voorgaande drie cd’s al fans gemaakt in Engeland én Frankrijk, waar ze deze twaalf songs schreef met Paul Mason.
De roots van deze hier nog totaal onbekende gitariste/zangeres liggen duidelijk in de folk, hoewel in een enkele song country loert. Zij heeft een wat omfloerste stem en een laconieke timing. Bovendien kan Billy Buckley, de leadgitarist van haar Revelators, droog én gevoelvol soleren.
Palmer schuwt de liefde niet, maar haar teksten zijn tegelijk folky: zo temt ze als een eigentijds Roodkapje een onverzadigbare wolf. Inspiratie haalde ze dan ook uit (Russische) volksverhalen en uit de Bijbel.
Het contrast tussen de vaak ingehouden muziek en Palmers emotionele zang overtuigt vrijwel steeds, al is de door haar galmend gezongen opener On The Eve niet kenmerkend voor de rest van de cd.
***
Gepubliceerd op www.popmagazineheaven.nl bij Heaven no. 64, januari-februari 2010/no. 1
www.angiepalmer.com