Klassieke persoonlijkheid.
Met Mudshow, Cover their eyes en Chocolate paper suites maakte de Amerikaanse Krista Detor indruk op liefhebbers van ingetogen én spannende popmuziek in de VS en Europa. Detor en haar partner/producer/gitarist David Weber trokken daarop een wereld op van weemoed en verlangen. Die wordt bepaald door haar piano en omfloerste stem, die net zo makkelijk een stemming oproept als beschrijft.
Detor’s twaalf nieuwe zijn een logisch vervolg op die van Chocolate paper suites, want ook hier diept ze een aantal op gitaar geschreven songs uit, hoewel zij ook opnieuw de haar kenmerkende fraaie pianoballads zingt. Bij de eerste soort zijn behalve de drums ook de bassen opvallend: naast getrouwen als Mike Lindauer speelt ook onder anderen Victor Wooten mee.
Steeds valt op, hoe weinig middelen Detor nodig heeft om je mee te nemen in haar herinneringen. Zij en Weber praktiseren namelijk nog altijd overtuigend de kunst van het weglaten. Dat Detor de laatste songs onder tijdsdruk schreef, valt aan de cd dan ook niet te horen. Zo kwam tijdens een zeiltocht met vrienden het titelnummer pas tot haar en daarmee de rode draad van het album.
Behalve die karakteristieke stem vormen haar teksten het verbindende element. Die geven hun geheimen niet snel prijs door het persoonlijke karakter, maar intrigeren ook bij veelvuldig luisteren. Een andere troef is de intrinsieke melancholie die zelfs uptemposongs als Belle of the ball uitstralen.
Detor bewijst zo nog maar eens twaalf keer dat ze een veelzijdige singer-songwriter is van tijdloze klasse.
****