teruggevonden liefdesbrieven.

 

Opener ‘Separate ways’ van Neil Young’s al decennia lang rondzingende album uit 1975 ademt door Levon Helm’s lome drumklappen en Tim Drummond’s ploppende bas in hoge mate de sfeer van ‘Out on the weekend’, opener van zijn succesalbum ‘Harvest’ (1972). Dat komt ook door Ben Keith’s jammerende steelgitaar en Young’s klaaglijke zang en snerpende mondharmonica.

Net als op dat eerdere album maakten Drummond en Keith deel uit van de begeleidingsband, al kwamen in deze twaalf songs ook Robbie Robertson en Emmylou Harris langs voor incidentele bijdragen.

Thematisch zijn ze het verslag van de teloorgang van Young’s relatie met actrice Carrie Snodgress, een gebeurtenis die hem zo aangreep dat hij dit album uiteindelijk te persoonlijk vond om uit te brengen.

Daarvoor in de plaats bracht hij ‘Tonight’s the night’ (1975) uit, toch ook hoogst autobiografisch. Blijkbaar kon hij beter uiting geven aan de dood van Crazy Horse-gitarist Danny Whitten, al  was Snodgress ook op ‘Harvest’ en ‘On the beach’ al onderwerp van sommige nummers.

Young verwoordt zijn wanhoop in een mengsel van introspectieve ballads en log swingende elektrische songs op zijn even kenmerkende als vertrouwde manier van toen. Wel zijn er het sterk afwijkende, vrij meanderende ‘Florida’, waarin Young een weinig boeiende poging doet tot ‘spoken word’ en de zeer bluesy studiojam ‘We don’t smoke it no more’.

Toch vormen de zeven niet eerder gereleasede songs samen de al eerder uitgekomen nummers ‘Love is a rose’,  ‘Star of Bethlehem’, ‘Homegrown’, ‘Little wing’ en ‘White line’ een stel samenhangende, bittere liefdesbrieven en dus een van Young’s sterkere albums uit de jaren zeventig.

 

***1/2

Eerdere berichten over ‘Homegrown’ vind je in de categorie Nieuws. De recensie van ‘Colorado’ van Neil Young & Crazy Horse  vind je in de categorie Recensies rock.