Coast Company/Muddytrack MT202102
introspectie
Singer-songwriter Dennis Kolen nam de twaalf demo’s voor zijn zestiende (!) soloalbum sinds 2005 op in zijn thuisstudio, maar ze groeiden uit tot volwaardige songs waarop hij alle instrumenten zelf speelde.
Hij switcht in soepele melodieën tussen piano, akoestische gitaar en een rockende bandsound met drums, bas en toetsen, terwijl hij in zijn nummers muzikaal refereert naar de muziek van singer-songwriters en countryrockers uit de jaren zeventig.
Muzikaal is niet te horen dat hij ook letterlijk in een isolement verkeerde, maar in zijn teksten wel:
na twee optimistische teksten over een mogelijke liefde overheerst zijn verleden, dat zoals alle verledens vol zat met even glorieuze als onbenutte kansen. Hij inventariseert weemoedig wat van zijn dromen terecht gekomen is en bezingt hij hoe het leven hem in een hoek heeft gedreven.
Kolen maakte zo een even sterk als intiem album dat zacht klinkt, maar hard schrijnt.
***1/2
De recensie schreef ik voor muziekmagazine Heaven en hij stond in no. 138, mei-juni 2022.