Levende geschiedenis.
Vanaf Stephen Stills’ opener For What It’s Worth hypnotiseert Mavis Staples de Hideout in haar geboorteplaats Chicago. De krasse 69-jarige wordt in een open productie slechts begeleid door een trio. Bluesgitarist Rick Holmstrom heeft goed naar Ry Cooder’s sfeervolle solo’s op We’ll Never Turn Back geluisterd. Bassist Jeff Turmes en drummer Stephen Hodges spelen daaronder open, soms spookachtig groovende ritmes. Drie achtergrondzangeressen onderstrepen de gospelsfeer, haar soms ondersteunend, soms call and response zingend.
Daarbovenuit torent Staples met haar rauwe, doorleefde grom. Vol nuance en expressie doorloopt ze op die pulserende ritmes in dertien nummers gretig en krachtig haar repertoire. Veel songs komen van dat laatste album vol songs over de zwarte burgerrechtenbeweging, maar ze zingt ook klassiekers als Let The Circle Be Unbroken. Staples maakt zo haar songs ook live weer akelig actueel en is daarmee haar eigen monument.
xxxx
Gepubliceerd in Heaven no 58, januari-februari 2009/no. 58