Op 15 oktober komt de rerelease van David Crosby’s solodebuut ‘If I Could Only Remember My Name’ uit.

Dat is inderdaad vijftig jaar na de oorspronkelijke datum van uitkomen.

Het wordt een dubbelalbum met twaalf alternatieve versies en niet eerder uitgekomen songs en demo’s.

Het album is opnieuw gemasterd door Stephen Barncard, de opnametechnicus van toen.

De liner notes van de nieuwe versie zijn van Steve Silberman, schrijver én vriend van David Crosby. Samen maakten de twee de vijfdelige podcast ‘Freak Flag Flying’, waarin David Crosby aan de hand van vragen van Silberman zijn leven openhartig doornam:

https://www.rhino.com/article/david-crosby-details-if-only-i-could-remember-my-name-50th-anniversary-edition

 

Om de belangstelling alvast een beetje te wekken is ‘Riff 1’ inmiddels te horen, een jazzy variatie op ‘Song With No Words (Tree With No Leaves’):

https://www.youtube.com/watch?v=n-JRj9mXvFk

 

Gisteren stond er ook een lang interview met David Crosby in ‘The Guardian’, afgenomen door Simon Hattenstone.

Hattenstone noemt weliswaar Crosby’s onwaarschijnlijk hoge productie van vijf albums in de laatste zeven jaar en prijst ook de kwaliteit ervan, maar het vraaggesprek gaat toch vooral over Crosby’s illustere verleden.

Uiteraard is dat ook altijd leuk om te lezen, hoewel er voor fans niet zo heel veel nieuws te halen valt: Crosby neemt net als eerder geen blad voor de mond als het om zijn verbroken vriendschappen met Neil Young en Graham Nash gaat, prijst Stephen Stills als de creatiefste van hun toenmalige supergroep en eert Joni Mitchell.

Crosby zelf speelt het spel mee, al maakt hij nog wel enkele opmerkingen over zijn nieuwe ‘For Free’:

https://www.theguardian.com/music/2021/sep/02/david-crosby-on-love-music-and-rancour-neil-young-is-probably-the-most-selfish-person-i-know

 

Eerdere berichten over David Crosby vind je in de categorie Nieuws.