elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Category: recensies blues (Page 1 of 3)

Swingin’ Live at The Church in Tulsa – The Taj Mahal Sextet

Lightning Rod Records 7038

buitengewone blues

De inmiddels 82 jaar oude blueslegende Taj Mahal is de laatste jaren productiever dan in vele jaren daarvoor: in 2020 kwam ‘Get On Board’ uit, de duoplaat die hij opnam met zijn oude vriend Ry Cooder en die ze vulden met composities van hun gezamenlijke invloeden Sonny Terry en Brownie McGee, verleden jaar verscheen ‘Savoy’, een album met nummers uit zijn jeugd, en nu zijn er tien in studio The Church in Tulsa opgenomen songs die zijn nieuwe livealbum vormen.

Dat deed hij met zijn vaste band en met publiek: drummer Kester Smith, bassist Bill Rich en gitarist en lapsteel-gitarist Bobby Ingano plus gasten dobrospeler Rob Ickes en gitaristzanger Trey Hensley moeten door de toehoorders

Continue reading

Live at The Scala Theatre Stockholm – Eric Bibb

Stony Plain SPCD1487

bluescollege

De zwarte akoestische bluesman Eric Bibb zette een gedeelte van zijn liveconcert uit 2022 in Stockholm op dit livealbum. Hij woont al decennia in de Zweedse hoofdstad, want de in New York geboren en opgegroeide Bibb emigreerde daar al naartoe in 1970 via Frankrijk, al woonde hij tussendoor ook vier jaar in Finland.

Voor zijn muziek maakt dat geen verschil: op zijn 24 studioalbums en vier live-albums blijft hij zijn uitgangspunten consequent trouw dus ook in deze tien songs waarin hij blues, folk en country mixt. Ze zijn een combinatie van

Continue reading

Big Love Virus – Zwardsick

www.zwardsick.com

besmettelijke liefde

In de  opener en titelsong van deze zes nummers tellende EP komen alle elementen samen die van Zwardsick een unieke groep maken: het intro van saxofonisten-klarinettist Bill Nagel, het onvermijdelijk voortdeinende ritme van drummer-percussionist Rick Potma en bassist-organist Arie van Duijvenvoorde, de grommende zang van Philip Hayden en de om zijn stem heen cirkelende gitaar van Aad Zuijderduin.

Ruimte en dreiging gaan hand en hand en dat is ook zo in het hypnotiserende, bijna minimalistisch beginnende ‘Stuck Here In The Middle’. Dat ontspoort in het midden inderdaad al even prettig, voordat de groep weer de riff weer oppakt die door Nagels spel aan muziek uit het Midden-Oosten doet denken, al volgt de definitieve explosie kort daarna. Daarin voeren de leden het nummer maatvast tot een climax om het daarna langzaam laten wegsterven.

Net als op de albums ‘Zwardsick Jam – Skin’, ‘Burdock Bubbles’, ‘Aquatic Swamp’ en ‘It Sux’ is het

Continue reading

Warlock Enemy – Dufhuess

Zwarte Vleugels/Sonic Rendezvous

www.duffhues.com

bluesy sjamaan

Sinds Dufhuess in 2001 debuteerde met ‘Piranesi’s Rome’ bouwt hij aan een samenhangend oeuvre van albums die worden bepaald door zijn eigenzinnige kijk op blues en folk. Zijn tien eigen songs op deze nieuwe vormen zijn tiende album, al staan er inclusief twee hidden tracks twaalf op.

Weer nam hij ze solo op in een bunker bij maximaal dertien graden, net zoals die van ‘Murder Call’, zijn vorige. Hij deed dat in mono, zoals hij dat al jaren doet, maar dat doet ook deze keer niets af aan de hevigheid ervan.

Daarbij vallen Duffhues’ vele

Continue reading

Lavette! – Bettye LaVette

Jay-Vee Records JV2023

Bramblett!

Voor haar nieuwe album selecteerde de superieur songs van anderen zingende soulveterane Bettye LaVette elf composities van een andere oudgediende: zanger, toetsenist en saxofonist Randall Bramblett, die zij blijkbaar pas recent ontdekte en die ze de beste songwriter van de laatste dertig jaar noemde.

Daarvoor valt veel te zeggen: Bramblett bewees al in 1975 en 1976 op twee inmiddels obscure albums en daarna vanaf 1998 op nog eens tien andere een man te zijn met zowel muzikaal als tekstueel een volkomen eigen geluid. Ook Bonnie Raitt herkende dat, toen zij zijn ‘God Was in the Water’ al in 2005 op haar album ‘Souls Alike’ zette. Dat leidde echter niet tot Bramblett’s doorbraak naar een groot publiek, net zo min als zijn No More Mr. Lucky dat in 2001 had gedaan, het exceptioneel goede album waarvan die compositie afkomstig was.

LaVette nam deze songs op met als producer en drummer Steve Jordan, met wie ze al meerdere keren samenwerkte, terwijl ook bassist Pino Palladino en toetsenist Leon Pendarvis weer in haar studioband zaten.

Dat levert een paar

Continue reading

Hans Theessink & Big Daddy Wilson – ‘Pay day’

Blue Groove BG 2702

indringende fluisterblues

Dat de Nederlandse bluesveteraan Hans Theessink samenwerkt met de ook al door de blues gelouterde zanger Big Daddy Wilson is een verrassing: Wilsons eigen ‘Hard Time Blues’ is immers nog maar net uit. In de zestien songs van dit duo-album blijken zij echter stilistisch duidelijk verwant.

Ze namen het op op voet van gelijkheid, want ze leverden ieder zes nummers. Soms zijn dat archetypische bluessongs, maar nummers als ‘Virus Blues’ en ‘Who’s Dat Knocking’ verwijzen  naar de actualiteit. Ook deden ze covers van songs van inspiratiebronnen Blind Willie Johnson, Mississippi John Hurt, Skip James en Washington Philips.

Muzikaal sluit dit album nauw aan bij Theessinks vorige albums:

Continue reading

Richville – Raw

 

0793611616509

www.facebook.com/Richville19

 

gelaagde energie.

 

Voor hun tweede Richville-album legden drummer Jeroen ‘JJ’ Goossens en zanger-gitarist Richard van Bergen negen nieuwe songs van Van Bergen vast op analoge apparatuur tijdens een weekeinde in de Tub Thumper-studio van producer Bird Stevens. In die nummers loosden ze de energie die ze eigenlijk voor hun tournee hadden gereserveerd.

Daarbij noemen Fred McDowell en R. L. Burnside als inspiratiebronnen voor die songs, maar de invloed van de bluespionier is minder direct dan die van de gitarist die van oversturing zijn handelsmerk maakte. Soms klinkt ook overigens opnieuw de invloed van gospel door in Van Bergens zanglijnen, terwijl ‘Lightnin’ ’ uiteraard is opgedragen aan Lightin’ Hopkins.

Goossens legt al roffelend een rauw swingende, vaak vervormde basis voor Van Bergens gitaren, die Continue reading

Kat Danser – One eye open

Black Hen Music BHCD0093

verbrokkeld.

In de tien songs van haar zesde album vertrekt de Canadese zangeres-gitariste Kat Danser opnieuw vanuit de blues met haar vaste producer Steve Dawson en diens ritmesectie: drummer Gary Craig en bassist Jeremy Holmes. Natuurlijk speelt Dawson akoestische, elektrische en steelgitaar op de hem kenmerkende emotionele manier, maar ook blazers Dominic Conway, Jeremy Cook en Malcolm Aitken versterken in zes van de tien nummers het bluesy geluid.

Daar dragen ook de covers van songs van banjospeler Gus Cannon en zangeres-gitariste Jessie Mae Hemphill aan bij die Danser stijlvol én stijlvast opnam: in Cannons ‘Bring it with you when you come’ teleporteert zij ons naar de muziek van de jugbands uit jaren twintig van de vorige eeuw, terwijl ze in Hemphills ‘Get right, church’ meditatief zingt, begeleid door repetitieve gitaren en onheilspellende blazers.

In andere songs knipoogt Danser, die ook etnomusicologe is, met die blazers ook regelmatig naar New Orleans. Dat zijn elementen waarvan je een goede gumbo kunt maken, maar ze maakt in het afsluitende, Spaanstalige ‘Mi corazon’ ook de overstap naar Cuba.

Dit nummer valt met zijn zwoele melodie uit de toon: Continue reading

The Reverend Shawn Amos & the Brotherhood – Blue sky

Put Together Music/CRS PTM 00008

hinken op twee gedachten

De Reverend Shawn Amos gaat met zijn nieuw gevormde Brotherhood op hun eerste gezamenlijke album overdonderend van start: de brushes van Brady Blade roffelen in dat titelnummer een swingend medium tempo, Christopher Thomas bast daaromheen, een spaarzame steelgitaar geeft de melodie aan en op de achtergrond klinken ijle gitaarlijnen. Na het eerste couplet vallen nog een akoestische en een elektrische gitaar in plus Amos’ zoekende mondharmonica.

Al die elementen dienen zijn schorre, ingehouden zang, die tot en met de afsluitende solo op elektrische gitaar een onontkoombare weemoed oproept.

Ook in de volgende nummers hangt een spanning die niet wordt ingelost, dreigend in ‘Troubled man’ en ‘Counting down the days’ en melancholiek in ‘Her letter’.

De zorgvuldige productie van die songs bewijst dat Amos veel meer is een traditionele bluesman. Het stereotiep rockende, enthousiaste vijfde nummer en de Continue reading

The Mighty Ya-Ya – Harakiri blues

 

Porcupine Records/Sonic Rendezvous PORC007

bezwerende blues.

Op hun derde album zetten de vier mannen van The Mighty Ya-Ya tien songs, die op een na door hen gezamenlijk werden geschreven.

Dat bewijst dat drummer-producer Gabriël Peeters, bassist Harmen de Bresser, mondharmonicaspeler Aart van der Wulp en zanger-gitarist Louis van Empel een hechte band vormen, maar hun sound bewijst dat ook: Peeters drumt vanuit een groove met een zware, bezwerende basdrum en contrasterende hi-hat en bekkens, terwijl De Bressers bas daar in de medium-temposongs omheen kronkelt. In de snelle songs vormen ze een twee-eenheid: samen zorgen ze dan voor een bezeten voortjagende, strak gespeelde basis. Over die jungleritmes strooit Van der Wulp zijn onheilspellende harmonicalijnen uit, terwijl Van Empel afwisselend begeleidt of dreigend soleert.

Daarbij klinkt de groep voortdurend alsof Continue reading

« Older posts