Category: recensies blues (Page 1 of 4)

West Georgia Blues – Jontavious Willis

3 February 2025 / Ruud

Stolling Bones Records SB40 CD

ingelost?

De pas 29 jaar oude Amerikaanse bluesman Jontavious Willis zette maar liefst vijftien door hem geschreven songs op zijn door hemzelf derde album sinds 2016.

De ontdekking en protogé van bluesgroten Taj Mahal en Keb’ Mo’ blijkt veelzijdig, want een gedeelte van zijn nummers nam hij solo op en andere songs met Javy Hopp op drums, ‘washtub drum’, akoestische gitaar en achtergrondzang, Rodrigo Mantovani op bas en Ethan Leinwand op piano en wurlitzer. Bovendien speelt hij zowel akoestische als elektrische gitaar en zingt hij opener ‘West Georgia Blues’ over zijn geboortestreek met zijn begeleiders in gospelstijl.

Veel van zijn songs horen tot de countryblues, maar die zingt hij behalve op traditionele manier ook zowel emotioneel als persoonlijk, waardoor ze intens klinken en zo de generieke blues overstijgen. In andere nummers speelt hij

Little Steve and the Big Beat – Circles

15 October 2024 / Ruud

TimeZone TZ2679

www.littlesteveandthebigbeat.com

tweede leven

De in 2013 opgerichte rhythm-and-blues-formatie Little Steve and the Big Beat bracht in dat jaar al een ep uit en in 2016 het album ‘Another Man’, maar een opvolger kwam er tot nu toe niet: deze elf songs vormen dus een soort comeback, al traden drummer Jody van Ooijen, bassist en co-producer Bird Stevens, tenorsaxofonist Martijn van Toor, baritonsaxofonist Evert Hoedt plus zanger-gitarist en co-producer Steven van der Nat de afgelopen jaren wel regelmatig op.

Opener ’99 LBS’ swingt even energiek als stijlvast, doordat Van Ooijen, Stevens, Van Toor en Hoedt allen ritmische, in elkaar grijpende partijen spelen achter de felle, nasale zang en de korte venijnige solo van Van der Nat.

Ook in de andere songs

Swingin’ Live at The Church in Tulsa – The Taj Mahal Sextet

22 May 2024 / Ruud

Lightning Rod Records 7038

buitengewone blues

De inmiddels 82 jaar oude blueslegende Taj Mahal is de laatste jaren productiever dan in vele jaren daarvoor: in 2020 kwam ‘Get On Board’ uit, de duoplaat die hij opnam met zijn oude vriend Ry Cooder en die ze vulden met composities van hun gezamenlijke invloeden Sonny Terry en Brownie McGee, verleden jaar verscheen ‘Savoy’, een album met nummers uit zijn jeugd, en nu zijn er tien in studio The Church in Tulsa opgenomen songs die zijn nieuwe livealbum vormen.

Dat deed hij met zijn vaste band en met publiek: drummer Kester Smith, bassist Bill Rich en gitarist en lapsteel-gitarist Bobby Ingano plus gasten dobrospeler Rob Ickes en gitaristzanger Trey Hensley moeten door de toehoorders

Live at The Scala Theatre Stockholm – Eric Bibb

2 April 2024 / Ruud

Stony Plain SPCD1487

bluescollege

De zwarte akoestische bluesman Eric Bibb zette een gedeelte van zijn liveconcert uit 2022 in Stockholm op dit livealbum. Hij woont al decennia in de Zweedse hoofdstad, want de in New York geboren en opgegroeide Bibb emigreerde daar al naartoe in 1970 via Frankrijk, al woonde hij tussendoor ook vier jaar in Finland.

Voor zijn muziek maakt dat geen verschil: op zijn 24 studioalbums en vier live-albums blijft hij zijn uitgangspunten consequent trouw dus ook in deze tien songs waarin hij blues, folk en country mixt. Ze zijn een combinatie van

Big Love Virus – Zwardsick

29 February 2024 / Ruud

www.zwardsick.com

besmettelijke liefde

In de opener en titelsong van deze zes nummers tellende EP komen alle elementen samen die van Zwardsick een unieke groep maken: het intro van saxofonisten-klarinettist Bill Nagel, het onvermijdelijk voortdeinende ritme van drummer-percussionist Rick Potma en bassist-organist Arie van Duijvenvoorde, de grommende zang van Philip Hayden en de om zijn stem heen cirkelende gitaar van Aad Zuijderduin.

Ruimte en dreiging gaan hand en hand en dat is ook zo in het hypnotiserende, bijna minimalistisch beginnende ‘Stuck Here In The Middle’. Dat ontspoort in het midden inderdaad al even prettig, voordat de groep weer de riff weer oppakt die door Nagels spel aan muziek uit het Midden-Oosten doet denken, al volgt de definitieve explosie kort daarna. Daarin voeren de leden het nummer maatvast tot een climax om het daarna langzaam laten wegsterven.

Net als op de albums ‘Zwardsick Jam – Skin’, ‘Burdock Bubbles’, ‘Aquatic Swamp’ en ‘It Sux’ is het

Warlock Enemy – Dufhuess

31 January 2024 / Ruud

Zwarte Vleugels/Sonic Rendezvous

www.duffhues.c om

bluesy sjamaan

Sinds Dufhuess in 2001 debuteerde met ‘Piranesi’s Rome’ bouwt hij aan een samenhangend oeuvre van albums die worden bepaald door zijn eigenzinnige kijk op blues en folk. Zijn tien eigen songs op deze nieuwe vormen zijn tiende album, al staan er inclusief twee hidden tracks twaalf op.

Weer nam hij ze solo op in een bunker bij maximaal dertien graden, net zoals die van ‘Murder Call’, zijn vorige. Hij deed dat in mono, zoals hij dat al jaren doet, maar dat doet ook deze keer niets af aan de hevigheid ervan.

Daarbij vallen Duffhues’ vele

Lavette! – Bettye LaVette

26 July 2023 / Ruud

Jay-Vee Records JV2023

Bramblett!

Voor haar nieuwe album selecteerde de superieur songs van anderen zingende soulveterane Bettye LaVette elf composities van een andere oudgediende: zanger, toetsenist en saxofonist Randall Bramblett, die zij blijkbaar pas recent ontdekte en die ze de beste songwriter van de laatste dertig jaar noemde.

Daarvoor valt veel te zeggen: Bramblett bewees al in 1975 en 1976 op twee inmiddels obscure albums en daarna vanaf 1998 op nog eens tien andere een man te zijn met zowel muzikaal als tekstueel een volkomen eigen geluid. Ook Bonnie Raitt herkende dat, toen zij zijn ‘God Was in the Water’ al in 2005 op haar album ‘Souls Alike’ zette. Dat leidde echter niet tot Bramblett’s doorbraak naar een groot publiek, net zo min als zijn No More Mr. Lucky dat in 2001 had gedaan, het exceptioneel goede album waarvan die compositie afkomstig was.

LaVette nam deze songs op met als producer en drummer Steve Jordan, met wie ze al meerdere keren samenwerkte, terwijl ook bassist Pino Palladino en toetsenist Leon Pendarvis weer in haar studioband zaten.

Dat levert een paar

Hans Theessink & Big Daddy Wilson – ‘Pay day’

10 January 2022 / Ruud

Blue Groove BG 2702

indringende fluisterblues

Dat de Nederlandse bluesveteraan Hans Theessink samenwerkt met de ook al door de blues gelouterde zanger Big Daddy Wilson is een verrassing: Wilsons eigen ‘Hard Time Blues’ is immers nog maar net uit. In de zestien songs van dit duo-album blijken zij echter stilistisch duidelijk verwant.

Ze namen het op op voet van gelijkheid, want ze leverden ieder zes nummers. Soms zijn dat archetypische bluessongs, maar nummers als ‘Virus Blues’ en ‘Who’s Dat Knocking’ verwijzen naar de actualiteit. Ook deden ze covers van songs van inspiratiebronnen Blind Willie Johnson, Mississippi John Hurt, Skip James en Washington Philips.

Muzikaal sluit dit album nauw aan bij Theessinks vorige albums:

Richville – Raw

26 May 2021 / Ruud

0793611616509

www.facebook.com/Richville19

gelaagde energie.

Voor hun tweede Richville-album legden drummer Jeroen ‘JJ’ Goossens en zanger-gitarist Richard van Bergen negen nieuwe songs van Van Bergen vast op analoge apparatuur tijdens een weekeinde in de Tub Thumper-studio van producer Bird Stevens. In die nummers loosden ze de energie die ze eigenlijk voor hun tournee hadden gereserveerd.

Daarbij noemen Fred McDowell en R. L. Burnside als inspiratiebronnen voor die songs, maar de invloed van de bluespionier is minder direct dan die van de gitarist die van oversturing zijn handelsmerk maakte. Soms klinkt ook overigens opnieuw de invloed van gospel door in Van Bergens zanglijnen, terwijl ‘Lightnin’ ’ uiteraard is opgedragen aan Lightin’ Hopkins.

Goossens legt al roffelend een rauw swingende, vaak vervormde basis voor Van Bergens gitaren, die Continue reading

Kat Danser – One eye open

23 February 2021 / Ruud

Black Hen Music BHCD0093

verbrokkeld.

In de tien songs van haar zesde album vertrekt de Canadese zangeres-gitariste Kat Danser opnieuw vanuit de blues met haar vaste producer Steve Dawson en diens ritmesectie: drummer Gary Craig en bassist Jeremy Holmes. Natuurlijk speelt Dawson akoestische, elektrische en steelgitaar op de hem kenmerkende emotionele manier, maar ook blazers Dominic Conway, Jeremy Cook en Malcolm Aitken versterken in zes van de tien nummers het bluesy geluid.

Daar dragen ook de covers van songs van banjospeler Gus Cannon en zangeres-gitariste Jessie Mae Hemphill aan bij die Danser stijlvol én stijlvast opnam: in Cannons ‘Bring it with you when you come’ teleporteert zij ons naar de muziek van de jugbands uit jaren twintig van de vorige eeuw, terwijl ze in Hemphills ‘Get right, church’ meditatief zingt, begeleid door repetitieve gitaren en onheilspellende blazers.

In andere songs knipoogt Danser, die ook etnomusicologe is, met die blazers ook regelmatig naar New Orleans. Dat zijn elementen waarvan je een goede gumbo kunt maken, maar ze maakt in het afsluitende, Spaanstalige ‘Mi corazon’ ook de overstap naar Cuba.

Dit nummer valt met zijn zwoele melodie uit de toon: Continue reading