Joni Mitchell heeft een eredoctoraat ontvangen van het Berklee College of Music.
Mitchell zei in haar dankwoord dat ze weliswaar te oud is om naast haar schoenen te gaan lopen, maar dat ze wilde dat haar ouders bij de uitreiking aanwezig hadden kunnen zijn.
Vooral haar moeder zou trost op haar zijn geweest, zo legde zo uit, want zij wilde dat Mitchell zou gaan studeren, maar ze vond Mitchell een slappeling, want ze stopte na één jaar met haar studie beeldende kunst.
In de speeches roemden de directeur van Berklee Mitchell voor de rol die zij speelde bij het banen van het pad voor vrouwelijke artiesten, terwijl de hoofd van het Berklee Institute of Jazz and Gender Justice onder meer zei, dat Mitchell’s carrière en idealen die waarden vertegenwoordigen die de Berklee College of Music nastreeft: verbeelden, vrijheid, gelijkheid en identiteit.
De artiesten die Mitchell’s songs brachten, doen haar status volgens ons dan weer niet echt recht: er is niets mis met Dianne Reeves of Esmeralda Spalding, maar zij waren de grootste namen, al waren Herbie Hancock en Wayne Shorter eregasten.
Shorter zelf ontvangt op 22 oktober as. dan weer een lifetime achievement award tijdens de Jazz Music Awards vanwege zijn zijn inmiddels zijn zeventig (…) jaar durende loopbaan, waarin hij bijvoorbeeld speelde bij Art Blakey, Miles Davis en in Weather Report.
Shorter kreeg dezelfde onderscheiding in 2015 al van de Recording Academy en ontving in 2017 de Polar Prize. Door de jaren heen ontving hij verder elf Grammy’s.
Eerdere berichten over Joni Mitchell vind je in de categorie Nieuws.