Op 29 februari wordt een kogel geveild die afgevuurd is het het pistool van Mark Chapman, John Lennon’s moordenaar.

Die was in het bezit van Brian Taylor, een gepensioneerde Engelse hoofdinspecteur van politie.

Taylor kreeg de kogel van de New Yorkse politie, waar hij met Engelse schoolkinderen op bezoek was. Hij raakte betrokken bij een schietincident toen hij met Amerikaanse collega’s op patrouille was.

Die voelden zich schuldig doordat Taylor als enige ongewapend was, dus (?) kreeg hij de gelegenheid te schieten met het ooit in beslag genomen pistool van Mark Chapman.

De huls en de kogel die hij afvuurde, werden vervolgens aan hem gegeven. Hij liet ze inlijsten en hing ze dan ook nog op in zijn kantoor.

Nu Taylor overleden is, kiest zijn familie ervoor het geheel te laten veilen.

Er zijn door de jaren heen al wel veel vreemde muziekparafernalia geveild, maar dit moet toch wel een dieptepunt zijn:

Motörhead-bassist Lemmy Kilmister wordt geëerd met een beeld in zijn geboorteplaats Burslem. Bijkbaar heeft het stadje geen andere beroemde zonen of dochters in der aanbieding….

Dat tot nu toe vredige marktstadje ligt in Wales en al groeide Kilmister er niet op, de gemeenteraad van Stoke-on-Trent heeft het plan goedgekeurd.

Dat betekent niet dat de gemeente het ook wil betalen, want de 50.000 pond (zo’n 58.000 euro) moeten bijeen geschraapt worden via een crowdfundingactie.

Kilmister wordt iets meer dan levensgroot afgebeeld, al zal zijn kenmerkende hoge hoed met doodshoofd bijdragen aan de hoogte van twee meter twintig.

Ook bijzonder is de hoogte van de sokkel; die wordt tussen de tweeënhalve en drie meter hoog, doordat de plaatselijke politie ‘good-natured but potentially incident generating attention’ verwacht.

Of dat rond het beeld snake-neckende fans zijn of tegenstanders van de monotone Motörhead-dreun zijn die met eieren naar het beeld gooien, vertelde de politie er dan weer niet bij.

Er zijn trouwens nog wel dringender redenen om je ernstige zorgen te maken voor het toebrengen van immateriële schade aan het marktplein Burslem, want de aangezochte beeldhouwer is Andy Edwards, de man die ook het beeld van de Beatles maakte dat de Liverpoolse haven verontreinigt:

Van de Texaanse singer-songwriter John Coinman is net een album uitgebracht.

’41 Crosses’ wordt zonder nadere informatie gereleased, zodat je zou kunnen denken dat het om nieuwe songs gaat, maar dat album kwam in 1999 al een keer uit. op het Nederlandse Corazong, terwijl Cavalier-musicmanagement.com het nog steeds te koop aanbiedt.

Het album telt dezelfde elf nummers als toen en ze staan er ook in identieke volgorde op:

Norah Jones heeft een tweede single uitgebracht van haar voor 8 maart aangekondigde album ‘Visions’.

Jones schreef het nummer opnieuw samen met  producer Leon Michels en speelde gitaar en piano, terwijl Michels drums, bas en tamboerijn speelde.

‘Visions’ gaat twaalf songs tellen die volgens een persbericht optimistisch van toon zullen zijn: thema’s zijn vrijheid, dansen, en het accepteren van het leven zoals het zich aan je ontvouwt. Dat zijn nu niet direct thema’s die je met de op zijn minst nogal bedachtzame Jones in verband brengt.

Jones kreeg dan ook veel van haar songideeën voor het slapen gaan of ’s nachts, maar nam ze met Michels als producer losser op dan in het verleden: aan het begin van de opname van een nummer speelde zij vaak gitaar in plaats van piano en hij drums, waardoor volgens Jones het gevoel ontstond dat ze aan het jammen waren. Ook zou de productie deze keer niet tot in de puntjes verzorgd zijn, maar wat rafeltjes hebben.

Of ‘Staring at the Wall’ daarvan het overtuigende bewijs is? Als het voor haar doen wat jachtige ritme een teken is, dan wel:

Crowded House heeft een achtste studioalbum opgenomen. Het heeft ‘Gravity Stairs’ en staat gepland voor 31 mei as.

Opnieuw nam Neil Finn het op met oorspronkelijke bassist Neil Seymour, toetsenist Mitchell Foom en zijn zonen Liam en Elry, die beiden op verschillende instrumenten uit de voeten kunnen.

Daarmee is de bezetting van de groep dezelfde als op ‘Dreamers Are Waiting’ uit 2021.

Producer van dat nieuwe album is Steven Schram en niet Froom, die met Crowded House toch bejubelde albums maakte.

Het album schijnt vernoemd te zijn naar een stenen trap in de buurt waar Neil Finn zijn vakanties doorbrengt en staat volgens hem symbool voor het ouder worden en je bewust worden van je eigen sterfelijkheid: alles wordt een beetje moeilijker en je hebt meer motivatie nodig om de top te halen, al wil je het nog net zo graag.

Eerste single ‘Oh Hi’ is geschreven vanuit idealistische motieven, maar het sympathieke idee erachter maakt het muzikaal nog geen hoogvlieger:

De songlist:

Little Feat gaat deze zomer weer op tournee onder de naam ‘Can’t Be Satisfied’.

Die tournee begint op 13 juni en duurt tot en met 5 juli en telt tot nu toe zestien optredens.

Tijdens de tournee heeft de groep verschillende voorprogramma’s The Wood Brothers (3 en 14 juni), Los Lobos (van 17 tot en met 22 juni), Marc Broussard (van 24 tot en met 26 juni) en Duane Betts & Palmetto Motel (28 juni tot en met 3 juli).

Bovendien staat  het concert in Baltimore op 14 juni van de concerten van de Feat in het teken van het album ‘Feats Don’t Fail Me Now’, dat de groep opnam in een studio in Hunt Valley, Baltimore opnam: tijdens dat concert speelt de band dat hele album méé blazers, terwijl ze ook nog andere songs zullen spelen.

Bovendien is er het nieuws dat Little Feat een nieuw album aan het opnemen is of al opgenomen heeft.

Dat wordt een bluesalbum en of dat de fans tevreden stelt is nog maar de vraag, want die muzieksoort staat nu niet direct bekend om zijn gecompliceerde, swingende polyritmiek…

Eerdere berichten over Little Feat vind je in de categorieën  Nieuws, Concerttips,Rootsmuziek op radio, tv en internet en Dossier: Ook al dood….

Recensies van ‘Electrif Lycantrophe’, ‘Waiting for Columbus Live Deluxe’, ‘Rooster Rag’, ‘Kickin’ it at the Barn’, ‘Live at the Ram’s Head’, ‘Raw Tomatos Vol. One’, ‘Ripe Tomatos Vol. One’, ‘Waiting for Columbus 2CD’ en ‘Barnstormin’Volume One’ vind je in de categorie Recensies roots.

In New York is het  proces begonnen tegen de drie mannen die ervan worden verdacht de handgeschreven versie van het Eagles-album ‘Hotel California’ te hebben gestolen.

Ze werden in 2020 gearresteerd nadat ze hadden geprobeerd daarvan gedeeltes te verkopen.

De waarde ervan zou meer dan een miljoen dollar bedragen, doordat  de teksten van de titelsong in van ‘Life in the Fast Lane’ er deel van zouden uitmaken.

Toch is de zaak niet zo eenvoudig als ze lijkt:

Bluesicoon Taj Mahal brengt op 22 maart een livealbum uit. Hij ‘Swingin’ ‘Live at the Church in Tulsa’ inderdaad op in de Church Studio in Tulsa en deed dat met publiek.

Tijdens dat concert werd hij begeleid door zijn vaste muzikanten: drummer Kester Smith, bassist Bill Rich en gitarist en lapsteel-gitarist Bobby Ingano plus dobrospeler Rob Ickes en gitarist en zanger Trey Hensley.

Tien nummers haalden het album en die variëren uiteraard van blues, via jazz, calypso, fospel, country tot Hawaii.

De keuze van die nummers is een soort ‘greatest hits’, hoewel je daar bij Mahal eigenlijk nauwelijks van kunt spreken. Toch horen ‘Queen Bee’, ‘Betty and Dupree’ en ‘Corrina’ tot zijn klassiekers, terwijl hij daar ook nog  ‘Sittin’ On The Top Of The world’ aan toevoegt.

Dat zijn geen ‘deep cuts’ inderdaad, maar de versie van ‘Queen Bee’ is inmiddels te zien en te horen en belooft veel: