Binnenkort wordt het weer genieten in Kippenvel, want de volgende gasten dienen zich aan: het Amerikaanse folky duo Tom Mank and Sera Smolen komt spelen, samen met hun Zeeuwse vriendin Ellen Shae.

Mank en Smolen zijn van 15 februari tot 1 maart op tournee door Nederland, België en Duitsland en doen in die tijd in totaal tien optredens, waarvan maar liefst acht in Nederland.

Er is dus alle kans ze te gaan zien en daar is ook alle reden toe, want Tom Mank is een contemplatieve singer-songwriter die zichzelf op akoestische gitaar begeleidt. Sera Smolen speelt daar cello bij, op zijn minst een ongewone combinatie.

Dat levert kwaliteitssongs op, zo blijkt op albums als ‘Swimming in the dark’ en ‘Unlock the sky’, waarvan wij met onregelmatige tussenpozen songs draaien en op hun net uitgekomen album ‘We still know how to love’.

Op die albums spelen ook Zeeuwse muzikanten mee als singer-songwriter Ellen Shae, die zelf twee verrassend goede ep’s maakte: ‘My window’ en ‘Clouds’, én Gait Klein Kromhof, mondharmonicaspeler pur sang en lid van de gerenommeerde folk- en bluesformatie Champagne Charlie.

Van Ellen Shae recenseerden we beide ep’s en van Champagne Charlie de laatste, ‘Sixpack’, maar ook Klein Kromhofs soloalbum ‘Gait’. Je vindt ze respectievelijk in de categorieën Recensies singer-songwriter, Recensies roots en Recensies blues.

Je kunt je dus voorstellen dat wij onze handen wreven toen we hoorden dat Ellen Shae ook meekomt naar onze studio. Ze zal ongetwijfeld tweede stem zingen met Tom Mank, maar ook wat eigen songs doen.

Verder mogen ze natuurlijk ook de songs keien die we die avond draaien, want we hopen op mooie verhalen over invloeden en inspiratie.

Van Tom Mank ontvingen we al een veel te lange lijst waaruit hij zelf een selectie zal moeten maken en dat zal nog moeilijk worden.

Hij selecteerde namelijk veel folksongs, maar ook blues en een stel klassieke Kippenvel-favorieten, terwijl Ellen Shae  haar aantal bescheiden hield, al is haar keuze daar niet minder mooi om: :

For the turnstiles van Neil Young’s On the beach, Brand new ‘64 Dodge van Greg Brown’s The poet Game, You’ll never get to heaven van Bill Morrissey’s gelijknamige album, The border widow’s lament van June Tabor’s The echo of hooves, Mama’s got a boyfriend van Eliza Gilkyson’s Lost and found, Thorny van John Gorka’s After yesterday, When God dips his pen of love in my heart van The Cox Family’s Everybody’s reaching out,  Illinois blues van Skip James’ Hard Time, Love in vain van Robert Johnson’s The complete recordings, het titelnumer van Lyle Lovett’s Pontiac, Spanish moon van Little Feat’s Feats don’t fail me now, Mexican home van John Prine van John Prine Live, Keep your silver shined van Devon Sproule’s album van die naam, Leave the light on van Chris Smither’s 50 Perspective,  The Granemoor hare van Martin Simpson’s  Prodigal son,  Dublin blues van Guy Clark’s gelijknamige album én Music is love van David Crosby’s If only I could remember my name.

Ellen Shae koos voor Tracy Chapman’s For you van haar naamloze debuutalbum, Magpie Eggs van Moddi’s ‘Floriography’, Jesca Hoop’s  Murder of birds van Undress, Feist’s The water van The Reminder, Dyin’ day van Anaïs Mitchell’s album Young man in America, Ben Howard’s  Small things van zijn I forget where we were, Love me like a man van Bonnie Raitt’s Give it up en en het titelnummer van Shawn Colvin’s These four walls.

Wij wrijven inderdaad nog maar eens in onze handen…..