Coast To Coast/Songsense 20242
had ik de liefde niet….
Op zijn bij benadering 34e studio-album slaat singer-songwriter Ad Vanderveen een andere toon aan dan op een aantal vorige. In zijn tien traditioneel zelfgeschreven songs spelen invloeden uit de klassieke pop onverwacht een grote rol: Vanderveen refereert in muziek en zang opnieuw aan die van invloed Neil Young, maar dat ‘Why Wonder Why’ in zijn gejaagde melodie en binnenrijm naar Young’s met Buffalo Springfield opgenomen ‘Mr. Soul’ knipoogt is toch onverwacht, net als het begin van ‘Where Does Love Belong’ met de Beatles-mellotron uit ‘I Am The Walrus’.
Het grootste verschil tussen deze door gitaar, piano, mandola en harmonica spelende Vanderveen met drummer Michael Kay, bassist Pete Fisher, mellotron-speler Rene Kaay, pedal steel-gitarist Jan Erik Hoeve en zangeres-percussioniste Kersten de Ligny opgenomen songs zijn echter de strijkersarrangementen van Per Hu in zes nummers, al blijft de vraag bij wie die naam hoort.
De strijkers zorgen er niet alleen voor sterke popinvloeden, ze geven die songs ook een voor Vanderveen ongekende romigheid. Zijn weemoedige teksten worden erdoor ingebed en verzoet, waardoor je er beter naar moet luisteren. hoewel zijn zang adequaat naar voren is gemixt.
Misschien koos hij dat geluid doordat hij in alle songs een vorm van liefde bezingt, inclusief een indirecte verwijzing in ‘The Good Life’ naar
zijn oude vriend, singer-songwriter Philip Kroonenberg. Die kreeg verleden jaar het onvoorstelbare te verwerken: het overlijden van zijn vrouw aan kanker.
In vier songs ontbreken de strijkers; in ‘Why Wonder Why’, ‘The Good Life’, ‘What It Is’ en ‘Forgiveness’. Dat geeft ze een urgentie die de andere op het eerste gehoor ontberen.
‘What It Is’ swingt droog en wordt bepaald door zangerige en zuigende gitaren en is zo verwant aan JJ Cale’s beste nummers, terwijl ‘Forgiveness’ door de minimale, rootsy gitaren en drums veel ruimte laat voor Vanderveens onheilspellende zang. Dat door Young ten tijde van ‘Comes a Time’ geïnspireerde nummer heeft met de duozang met Kirsten de Ligny dezelfde sfeer als Young’s duetten met Nicolette Larson, terwijl het melodie en sfeer gemeen heeft met Young’s ‘World on a String’ van ‘Tonight’s the Night’.
Zo verpakt Vanderveen zijn teksten voor meer dan de helft, terwijl zijn boodschap hetzelfde blijft.
***1/2
Eerdere berichten over Ad Vanderveen vind je in de categorieën nieuws, concerttips en rootsmuziek op radio, tv en het internet.
Mijn recensies van zijn ‘Heart of Every Town’, ‘Days of the Greats’ en ‘Candle to You’ vind je in de categorie recensies roots, net als die van Philip Kroonenbergs albums ‘Wherever You Are’, ‘The Therapist’ en ‘Some More Time’.