Superieure worsteling.
Olivier’s Army maakte al in 2008 het statige en introspectieve A Certain Blue, maar doordat de cd in eigen beheer uitkwam en de groep nauwelijks optrad, bleef die cd een goed bewaard geheim.
Dat is nog altijd jammer, want de tien herfstige, door jazz beïnvloede songs roepen nog onmiddellijk weemoed op door het spel van drummer Lodewijk Schutte, contrabassist Dan Simon, toetsenist/gitarist Martijn Vogten, trompettist Ruud Peper, zanger/gitarist Floris van der Klein en toetsenist/gitarist Oliver Schutte.
De zes namen tussen 2008 en 2012 in Schuttes thuisstudio weer tien songs op voor deze opvolger. Daarin bouwen ze hun al op twee cd’s van voorganger Oak bepaalde idioom verder uit, want ze voorzien ze op vergelijkbare manier van muziek.
De open ritmes van jazzy drummer Schutte en tegen hem in spelende bassist Simon vormen de basis voor Van der Kleins melancholiek gezongen teksten, die worden ondersteund door atmosferische, sfeervolle toetsen, gitaar en Pepers trompet. Hij begeleidt en soleert bepalend, lange dromerige lijnen blazend in vloeiend opgebouwde, uitgesponnen songs met veel ruimte.
Het spel van trompettist Erik Vloeimans in het titelnummer, bassist Jeroen Vierdag in Faithful en basklarinettist Jasper Blom in Be Reckless sluit naadloos aan bij dat van Olivier’s Army.
De parttime groep zet zo de guerilla der zinnen voort met melancholieke, spannende songs over een gedoemde liefde. Die doorbreken opnieuw regelmatig de vijf-minutengrens, maar blijven net als op hun debuut ondanks die lengte boeien door een duidelijke popstructuur.
Oliver’s Army groep bewijst daarmee dit nog weinig beoefende genre volkomen te beheersen.
****