Category: recensies roots (Page 4 of 21)

Highwind Howl Records

www.theosieben.com

tijdloze bluesman

Met de titelsong van zijn vijfde soloalbum trekt de veelzijdige zanger-gitarist Theo Sieben je direct trefzeker zijn muziek binnen: hij zingt met zijn kenmerkend hese, emotionele stem over een pulserende, met veel gevoel gespeelde melodie.

Die nam hij solo op, net als de negen andere, even intrigerende nummers, maar hij dubde wel slidesolo’s in of zijn eigen traporgeltje (‘The Slave’s Lamentation’). Dat opnemen deed hij in zijn huiskamer op vintage apparatuur, maar met moderne plugins.

Net als op voorganger ‘Market Meat’ speelt hij rootsy nummers die passen in

Django Music LZ412-2

www.ajplug.nl

Zangeres AJ Plug is doordrenkt door de blues, terwijl het leven haar daarvan nog een extra portie serveerde. Zij herstelde echter van slokdarmkanker en nam daarna de negen songs voor haar vierde album op met drummer Machiel Verhaar, bassist-toetsenist-gitarist Guy Smeets, bassist-gitarist Klaas Kuijt én toetsenist Roel Spanjers.

Haar zang en composities zijn bluesy, maar muzikaal voegt zij er elementen aan toe die haar songs verbreden:

ZIP250

www.planteijdt.nl

zachte schreeuw

De veelzijdige gitarist-zanger Wouter Planteijdt nam de dertien songs voor zijn nieuwe album opnieuw op met de veelzijdige ritmetandem van voorganger ‘Bullhorn’. Deze keer spelen echter behalve drummer Mischa Porte en bassist Gerco Aerts op zes songs ook trombonist Bert Boeren en tenorsaxofonist Jan Kooper mee, terwijl percussionist Rudi de Graaf eveneens op de helft van de songs te horen is.

Dat levert een muzikaal uitbundiger geluid op dan op dat vorige album, ook door

www.dietervanderwesten.com

verbeten idealisten

De eerste song van het tweede album van de Dieter van der Westen Band is het statig deinende, dreigende ‘Gave My Soul’. Daarin combineren Van der Westen – zang en akoestische gitaar, Gijs Anders van Straalen – drums, Eric van der Westen – bas, Aron Raams – elektrische gitaar, Joost Abbel – dobro, banjo en achtergrondzang en Mirte de Graaf – viool succesvol americana met De Graafs folkviool.

Het is het eerste van twaalf songs waarin Dieter van der Westen zijn favoriete twee genres uitdiept, hoewel ze niet in alle nummers versmelten:

Zwerver op weg naar huis.

De negen songs van dit album vormen het debuut van Kaai man én de tweede jeugd van Fred Verhaegen. Hij was al voorman van Mambo Chillum en Durango, groepen die onder meer de blues tot hun invloeden rekenden. De eerste bandnaam is een songtitel van John Lee Hooker, terwijl de tweede verwijst naar Dylan’s ‘Romance in Durango’.

In het tot de essentie teruggebrachte geluid bezingt Verhaegen zijn

onrust en verlangen voor het eerst in het Nederlands. Zijn dobro en huilende mondharmonica ondersteunen daarbij zijn teksten beeldend in een kaal geluidsbeeld, waarin soms een drummachine de maat tikt.

De akoestische blues blijkt zo nog altijd een inspiratie, maar in ‘Middernachtstrein’ combineert hij die op natuurlijke manier met het chanson.

In zijn melancholieke songs lijkt Verhaegen nog altijd zijn bestemming niet te hebben gevonden, maar in het even intieme als huiselijke slotnummer blijkt dat toch het geval.

***1/2

gepubliceerd in Heaven 140, spetember-oktober 2022

Howlin Chicken Records HCR018

overrompelend

De Raamdonkveerse Merel van de Veer is een singer-songwriter en slidegitariste die eerder speelde in VUIG. Beïnvloed door Rory Gallagher, Rory Brock en Brother Dege besloot zij solo te gaan en haar eigen nummers te schrijven.

Via de ‘Escape from the Studio’-wedstrijd van het Sittardse poppodium Volt schopte Van de Keer het tot opener voor de laatste act. Dat moet al een beloning voor haar zijn geweest, maar het contact met Joost Verbraak en Jan van Bijnen daarna nog meer.

De twee waren terecht onder de indruk van haar en namen deze zes songs van haar solodebuut met haar op. Dat deden ze in de hal van het gebouw waar Van de Keer woont én waar ze ze schreef. Het zorgt voor

www.ernesttroost.com

heilig vuur

Singer-songwriter Ernest Troost maakte sinds 2004 vier albums naast zijn werk als componist van filmmuziek. Ook maar liefst vijftien songs van dit album uit 2021 bevatten de voor hem karakteristieke, organische mix van folk, blues en country. Andere songs laten invloeden horen uit folkrock en de jazz uit het begin van de vorige eeuw, terwijl in ‘Cold Trail’ de muzikale erfenis van The Band doorklinkt.

Kenmerkend voor Troost’s songs zijn de soepele, vaak originele melodieën, die even compact als overtuigend zijn: zijn ervaring als componist van filmmuziek leerde hem, dat elke seconde telt.

In zijn nummers staan steeds zijn