Klassiek.

In de tien nieuwe songs op zijn tweede cd maakt de Amerikaanse singer-songwriter Joe Iadanza een grote stap vooruit.

Veel ingetogener dan op zijn overigens goede debuut Traveling Salesman blijft Iadanza deze keer veel dichter bij folk dan bij roots  Opvallend is de totale afwezigheid van up-temposongs ten gunste van ballads, al neemt Iadanza in de teksten even categorisch stelling als op die eerste.

Vanaf opener Skin And Bones tot slotsong American Dream bezingt hij net als klassieke folkhelden grote thema’s op een direct aansprekende manier: een soldaat wordt vermalen door de oorlog, een man met twee banen wordt vermalen door de economische crisis, een zoon vergelijkt zijn leven met dat van zijn gestorven vader en een muzikant op tournee verlangt naar zijn geliefde thuis.

Muzikaal zijn alle songs erg ingehouden: Iadanza’s akoestische gitaar en Craig Akin’s contrabas ondersteunen de zangmelodie meer dan ze die bepalen. Een enkele keer voegt Julie Wolf enkele flarden piano toe, Carolin Pook een melancholieke viool of het trio Gathering Time hun stemmige, repetitieve achtergrondzang.

Daardoor en door de vrije melodieën staan Iadanza’s evocatieve zang en zijn van binnenuit geschreven teksten centraal. Die overtuigen zonder uitzondering, want hij verstaat de kunst zich in te leven in zijn personages en hun verhalen tot de zijne te maken.

Daarbij staat hij op het kruispunt van folk en singer-songwriter, want hoewel uit veel van zijn teksten maatschappelijke betrokkenheid spreekt, zijn ze tegelijk hoost persoonlijk.

De relatieve stilte die Iadanza creëert, is overdonderend.

****

Een recensie van Traveling Salesman vind je elders op deze site.