Van ‘Don’t Give Up On Me’, Solomon Burke’s comebackalbum uit 2002, is op 18 november een jubileumeditie op het hippe vinyl uitgekomen.

Behalve de klassieke zwarte versie is er een kleinere oplage in rood en voor Europa dan ook nog een van doorzichtig vinyl.

Meestal wachten labels 25 jaar op die gelegenheid, maar label ANTI vind twintig jaar blijkbaar lang genoeg.

Op dat album zong de zelfverklaarde King of Rock & Soul songs van onder anderen Bob Dylan, Elivs Costello, Tom Waits, Brian Wilson, Nick Lowe en producer Joe Henry.

In 2001 was hij opgenomen in de Rock And Roll Hall Of Fame, maar door dit album bleek hij meer dan een museumstuk, al bleef het risico dat de zanger Burke schuil ging achter de zwaarlijvige acteur met zijn hofhouding en zijn rituelen.

Deze versie bevat overigens geen extra nummers, outtakes of alternatieve versies.

In Kippenvel 737 draai ik songs van onder anderen Olivier’s Army en Liseth and the Satellites, de Civil Wars en Kara Grainger, de Beatles en Jon Cleary,  Solomon Burke en Yori Swart en nieuw of recent werk van Theo Sieben en Boaz, KB Bayley en AJ Plug. In ons Een-tweetje draaien we een song van Martin Korthuis en een van Wouter Panteijdt waarin de liefde centraal staat: de liefde van Bob Dylan net zo goed als de liefde voor Bob Dylan en in De rode draad neemt Mark Knopfler ons bij de hand voor een portie authentieke gospel. Dat is dus weer twee uur muziek voor wie wil luisteren!

tot vanavond om acht uur, tot Kippenvel!

Van het ad hocsamenwerkingsverband van Kees Prins, Paul de Munnik en JP den Tex is een nieuwe single uitgekomen.

Het is de Nederlandse versie van Tom Waits’ ‘In the Neighbourhood’, afkomstig van zijn nog altijd muzikaal revolutionaire klassieker ‘Swordfishtrombones’ uit 1983.

Het gaat uiteraard om een van de door hen hertaalde klassiekers uit de popmuziek, afkomstig van hun gezamenlijk gemaakte album ‘De vertalingen, 11 iconische popsongs’.

Eerdere berichten over Prins, De Munnik en Den Tex vind je in de categorieën Nieuws, Concerttips en De rode draad.

De recensie van ‘De vertalingen, 11 iconische popsongs’ vind je in de categorie Recensies pop.

De gerenommeerde Amerikaanse uitgever Simon & Schuster heeft op zijn minst een scheve schaats gereden met de speciale editie van Bob Dylan’s ‘The Philosophy of Modern Song’.

Daarvan waren namelijk 900 exemplaren te koop met een handtekening van Dylan voor 599 dollar (zo’n 575 euro) per stuk.

Het viel kopers ervan op, dat alle handtekeningen vrijwel identiek waren, zo identiek dat het onwaarschijnlijk was. Dar kwamen ze achter toen ze foto’s ervan publiceerden: er bleken zeventien varianten van de handtekening te zijn gezet, die ieder weer vele keren terugkwamen.

Toen die kopers daarover klaagden bij Simon & Schuster, was de schriftelijke reactie dat de handtekeningen wel degelijk echt waren en dat de gesigneerde boenen waren voorzien van een certificaat van echtheid.

De door de ceo van de uitgever ondertekende brief formuleerde het als volgt: ‘We certainly understand any concerns you may have, however – each individual copy of the limited signed edition of Bob Dylan’s The Philosophy Of Modern Song was personally signed by the author and is accompanied by a letter of authenticity from the publisher of Simon & Schuster.’

Dat deed de onrust onder de kopers niet afnemen en daarna kwam Simon & Schuster op zondag 20 november met een een e-mail aan de klagers. Daarin was de tournure even onverwacht als totaal: het bedrijf bood excuses aan voor de gemaakte fout: er was gebruik gemaakt van een ‘autopen’, een machine die handtekeningen zet.

De uitgeverij bood aan het aankoopbedrag terug te storten, gevolgd door de zin:  ‘Please keep your copy of ‘The Philosophy of Modern Song’ at no cost. We hope you will enjoy reading it.’

Later volgde ook nog deze tweet:

Duncan Jones, de zoon van David Bowie, is boos op Donald Trump.

Die heeft David Bowie’s nummer ‘Heroes’ gebruikt tijdens de aankondiging van zijn kandidatuur voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024.

Daarvoor had Trump geen toestemming en Duncan Jones is dan ook boos over het draaien van dat nummer.

Toen Jones daar door een Twitter-gebruiker over werd geïnformeerd, schreef hij, dat hij dat al eerder had meegemaakt: zes jaar geleden gebruikte Trump ‘Heroes’ namelijk ook al tijdens zijn campagne voor het presidentschap.

Verbazend genoeg voegde Jones eraan toe, dat hem was verteld dat er weinig aan te doen was.

Waar Amerikaanse artiesten zeer regelmatig een ‘cease and desist notice’ sturen, ziet Jones daar kennelijk geen heil in…

Eerdere berichten over David Bowie vind je in de categorie Nieuws.

Het is inmiddels zo gewoon geworden, dat het bijna geen nieuws meer is, maar eigenlijk is het te gek voor woorden: het gebruik van een song voor doelen waar de artiest in kwestie fel op tegen is.

Deze keer overkomt het Tom Petty, die uiteraard niet meer voor zichzelf kan opkomen, maar gelukkig waken de erven over zijn belangen én die van henzelf…

Petty’s ‘I Won’t Back Down’ dook op onder berichten over de verslagen republikeinse kandidaat voor het gouverneurschap van Arizona, Kari Lake.

Lake toonde zich tijdens de verkiezingscampagne een waar Trump-adept en daarna ook: ze trok de verkiezingsuitslag in twijfel door het kiessysteem failliet (‘broken’) te noemen en te beweren dat veel stemmen niet waren geteld.

Zoals gebruikelijk in die kringen voerde ze daarvoor geen enkel bewijs aan vanuit de gedachte dat als je iets maar hard genoeg roept, het vanzelf waar wordt.

Op 16 november al gebruikte ze ‘I Won’t Back Down’ als achtergrondmuziek bij een serie clipjes met hoogtepunten uit haar campagne. Daarmee wekte ze op zijn minst de suggestie dat ze de verkiezingsuitslag wil aanvechten.

Ook daarin bleek Lake een schaduw van haar politieke voorbeeld, want ook Donald Trump gebruikte die song al een keer in zijn verkiezingscampagne van 2020.

Op donderdag 17 november reageerden de ex-vrouw van Petty al geschokt op twitter:

Adele heeft twee extra optredens in Las Vegas in haar ‘Weekends with Adele’ aangekondigd: op 30 en 31 december zal ze daar ook optreden.

Misschien zijn die optredens therapeutisch bedoeld, want veel goede herinneringen aan de jaarwisseling heeft ze niet, zo schrijft ze zelf: