In Kippenvel 801 hoor je songs van Maria Muldaur en Jack Hustinx, de Neville Brothers en Zwardsick en nieuw of recent werk van Se Jansen samen met Leif de Leeuw, Robert Finley en Bywater Call, Ben de la Cour en Ruud Houweling.

In het een-tweetje draai ik songs van en met Eugnene Ruffolo, want die New Yorkse singer-songwriter brengt een nieuw album uit én komt naar Nederland voor optredens en in De rode draad zitten vooral covers van songs van ‘thanks, i’ll eat it here’, het enige en toch vooral mislukte soloalbum van Little Feat-voorman Lowell George.

Dat is dus deze week weer twee uur muziek voor wie wil luisteren!

tot vanavond om acht uur dus, tot Kippenvel!

Het is de gewoonte dat betrokkenen zich zonder uitzondering heel positief uitlaten over aangekondigde albums, documentaires, concerten en wat er verder zoal verkocht wordt in de muziekwereld, maar ook deze keer doet Ringo Starr daar niet aan mee.

Over de nieuwe versie van Michael Lindsay-Hogg’s ‘Let it Be’-documentaire, die op 8 mei as. op Disney+ in première gaat, zegt hij dat daar ‘niet veel lol’ in te zien is.

Hij vindt wel dat regisseur Peter Jackson iets ‘ongelooflijks’ heeft gedaan door de film te restaureren.

Ook bij het uitkomen van ‘Get Back’, de door Jackson uit 56 uur ongebruikte filmbeelden samengestelde lange versie van die opnamen voor het Beatles-album ‘Let It Be’ liet Starr zich al kritisch over de Lindsay-Hogg’s origineel: ‘It was all focused on one moment which went down between two of the lads.’ , daarmee verwijzend naar een moment waarop Paul McCartney kritiek heeft op George Harrison’s manier van gitaar spelen en die daar dan weer kribbig op reageert.

Bovendien vond Starr: ‘The rooftop concert was also only about seven to eight minutes long. With Peter’s it’s 43 minutes long’.

Hoewel Jackson de beeldkwaliteit van ‘Let It Be’ heeft verbeterd door het gebruik van moderne, digitale apparatuur, heeft een verzoek van Anthony Richmond, destijds de verantwoordelijke cameraman, ertoe geleid dat de beelden in de nieuwe versie toch lijken op die van het origineel.

Ook zit er aan het begin van de nieuwe versie een gesprek tussen Peter Jackson en Michael Lindsay-Hogg.

Eerdere berichten over Ringo Starr vind je in de categorie nieuws.

Oer-Stones-bassist Bill Wyman mocht voor de Engelse Daily Mirror praten over zijn leven na de Rolling Stones doordat hij een kinderboek heeft geschreven, ‘Billy in the Wars’, en doordat de Stones binnenkort maar weer eens op tournee gaan.

‘Billy in the Wars’, dat wordt gepositioneerd als geïllustreerde memoires, is overigens alweer een half jaar uit…

In het vraaggesprek zegt hij dat de andere Stones aanvankelijk niet geloofden dat hij i 1991 uit de band gestapt was. Pas toen in 1993 de voorbereidingen voor een tournee in het jaar daarna begonnen, drong het tot ze door, al vinden Jagger, Richards en Lane dat Wyman de groep dus in 1993 verliet in niet in 1991, zoals hijzelf.

De reden ervoor was simpel: Hij had zijn halve leven in de band gezeten en wilde andere dingen doen: archeologie, boeken schrijven, fototentoonstellingen ‘hebben’ en cricket spelen voor goede doelen.

Bovendien heeft hij een metaaldetector waarmee hij de bodem afzoekt en verzamelt hij allerlei dingen, waaronder postzegels, music hall-posters en de sinds 1936 jaarlijks uitgegeven boeken van stripfiguur Rupert Bear, in he Nederlands vaak weinig adequaat Bruintje Beer genaamd.

Voor dat zijn Rupert Bear-verzamelwoede heeft Wyman een kinderlijk eenvoudige reden: ‘Growing up in the war we did not have presents. But we had Rupert Bear annuals which we all shared. I used to read them to the younger ones. And then I started to collect them as I was crazy about them. It was ­something that stuck with me. I’ve got the whole series right to the present day and I have other stuff like Rupert scarves, badges, postage stamps. I could fill a museum with it. Maybe one day.’:

John Oates heeft een tweede single uitgebracht van zijn nieuwe soloalbum ‘Reunion’.

Het is een cover van John Prine’s ‘Long Monday’, dat staat op diens ‘Fair & Square’ uit 2005.

In een persbericht schrijft Oates dat hij het nummer koos vanwege het ‘beeldende karakter en de nuchtere schoonheid van het verhaal’.

Uit respect is Oates met tekst en melodie dicht bij het origineel gebleven, schrijft hij ook nog, terwijl hij het met het arrangement toch naar zijn hand gezet heeft.

Opvallend is dat Oates het nummer ‘rijker’ heeft uitgevoerd en het ook emotioneler zingt dan Prine het deed met zijn kenmerkende parlando. Of Oates’ versie daarmee ook mooier is, is zoals altijd aan de luisteraar, al maakt hij het wel makkelijker door de inzet van de daartoe geëigende klassieke middelen. Prine’s song krijgt zo in ieder geval wel een nieuw publiek:

De New Yorkse singer-songwriter Eugene Ruffolo heeft een nieuw album af, schrijft hij in zijn nieuwsbrief: ‘Ten Good Sermons’ is gemixt en gemasterd en zal dus verschijnen in september.

Uiteraard is hij opgewonden over het resultaat, maar wat ‘It’s a bit of departure for me songwriting-wise’ betekent, blijft op zijn minst onduidelijk tot de eerste nummers door hem vrijgegeven worden.

Eind mei komt hij al naar Europa om op te treden in Ierland en Nederland.

Op 26 en 27 mei speelt hij in de Ierland en vanaf 30 mei tot en met 2 juni vijf dagen achter elkaar bij ons: op 29 mei geeft hij een privéoptreden in Zoetermeer, op 30 mei staat hij op Podium Vreewijk in Rotterdam, op 31 mei bij Get U Concerts in Nijmegen, op 1 juni in Masterdam, op 2 juni geeft hij weer een privéconcert, maar dan in Gouda, terwijl er ook nog een concert gepland staat op 3 juni onder de naam ‘Fellowship of the Acoustics’.

Naar dat privéconcert in Zoetermeer zou je wel moeten kunnen, want je kunt kaartjes reserveren via zijn website:

Na de release op 20 april jl. in beperkte oplage op transparant vinyl voor Record Store Day komt er nu een reguliere release van ‘Fu##in’Up’ in alle mogelijke versies.

Die verschijnen vandaag.

Inmiddels zijn dan ook de songtitels bekend, al zijn die zelfs voor Young-afficionado’s nog een interessante puzzel.

Het album is namelijk een live-uitvoering van ‘Ragged Glory’, zoals Young en Crazy Horse die speelde in een club in zijn geboortestad Toronto in 2023.

De songtitels komen op een na echter niet overeen met die op het studioalbum, terwijl ook het aantal nummers verschilt: ‘Fu##in’Up’ telt er negen, terwijl ‘Ragged Glory’ er tien bevatte.

‘Farmer John’ hield zijn originele titel, doordat dat een cover is van de song van Don and Dewey uit 1959. Het origineel van Don ‘Sugarcane’ Harrris en Dewey Terry uit 1959 werd pas in 1964  bekender door The Premiers, een Amerikaanse rockgroep die er destijds een hit mee had. Young speelde die song ooit al tijdens optredens met zijn eerste groep.

De volgorde van de tracks is daarentegen weer wel identiek, zodat de uitkomst is dat het slotnummer ‘Mother Earh (Natural Anthem)’ afviel: