John Oates brengt op 17 mei een nieuw soloalbum uit.

De man die de laatste tijd meer de pers haalde door zijn onduidelijke ruzie met Daryl Hall, lang zijn muzikale partner, dan door zijn muziek, noemde het ‘Reunion’. Daar moet overigens in ieder geval niet zijn hereniging met Hall achter gezocht worden.

Oates kreeg het idee voor de titelsong namelijk toen zijn vader hem zei dat die zich opmaakte om zich met zijn moeder te herenigen:

‘It came together when my 100-year-old father told me that he was making ready to be together with my mother, who had passed away some time ago. I wanted to write about the idea of reconnecting with the most essential part of our soul and our spirit.’

Verrassend genoeg schreef Oates het samen met A. J. Groce, een andere muzikale veteraan; ‘I brought the idea to a co-writing session with a newfound friend, A.J. Croce, a man with songwriting in his DNA and who is both an amazing piano player and someone who I sensed would relate to this idea. The song flowed out in a few hours. Then I took it home and translated it into a style that I could perform on guitar. We recorded it in Nashville with some of my best friends and were able to capture the truth as I envisioned it to be. I hope it means as much to you as it does to me, and if that is so, then this is my personal definition of a ‘hit’.’

Of dat ook geluk is, kun je zelf beoordelen, want het nummer is inmiddels uit.

Het blijkt een echte, door Oates emotioneel gezongen popballad, compleet met strijkers:

Dat doet ze op de laatste dag van de maand, dinsdag 30 april as.

‘When You See My Mother, Ask Her to Dance’ zou autobiografische gedichten bevatten.

In ‘I Am A Noise’, de documentaire over haar leven, zaten al indicaties van de vele gedichten die ze schreef, want dat doet ze blijkbaar al decennia: zo was een opslagruimte te zien vol dagboeken en schriften en losse blaadjes met gedichten.

In de gedichten in haar debuut schrijft Baez over haar jeugd, familieherinneringen, haar overleden zuster Mimi Fariña en haar tijdgenoten.

In het persberichten van uitgever Godine staat onder meer:

Tijdens een concert in San Francisco op zondag 31 maart heeft Bruce Springsteen een goede daad verricht.

Hij las het verzoek dat een fan op een papier had geschreven: ‘Skipping school, sign my note?’

Springsteen kreeg het briefje vervolgens in handen, knielde op het podium ondertekende het onder applaus van zijn publiek en leden van zijn e Street band en gaf het terug, compleet met een kushandje.

Of die fan het briefje heeft ingeleverd of toch maar zelf heeft gehouden, vertelt het verhaal niet…

In Kippenvel 797 hoor je songs van Jim Keller en William Bell, Henk Hofstede en Kara Grainger, Ani DiFranco en Lynne Hanson en nieuw of recent werk van Sons of the Velvet Rat en Gerco Aerts, Eric Bibb en Corb Lund.

In het een-tweetje draai ik drie songs van drie albums van Vera van der Poel en in De rode draad draai ik zeven songs die direct of indirect te maken hebben met Goede Vrijdag en Pasen, want Kippenvel is nu eenmaal altijd op dinsdag. Dat is dus deze week alweer twee uur muziek voor wie wil luisteren!

tot vanavond om acht uur dus: tot Kippenvel!

Mark Knopfler beschouwt zich nog altijd niet als een zanger, hoewel hij nu al zo’n ruime 45 jaar zingt.

Dat vertelde hij in de Rockonteurs-podcast.

Hij had al veel tijd nodig om zichzelf als een gitarist te zien en datzelfde gold voor hem als songschrijver.

Als zanger telde hij volgens hemzelf niet eens mee. Dat hij zong kwam doordat het moest, want ‘I was the only one to do it.’

Toen bleek dat het publiek daarop niet de zaal verliet, is hij ermee doorgegaan, zo vertelde hij.

Zijn stijl heeft hij nar eigen zeggen geënt op die van blues- en folkzangers.

Al vindt hij zichzelf nog altijd niet een heel goede zanger, hij is wel geholpen door de zang van Bob Dylan: hoeveel hij ook houdt van zangers als Frank Sinatra ‘ and all tht stuff, the singer singers’, hij realiseerde zich dat je als zangr ongepolijst kon zijn en toch je verhaal kon vertellen, want dat zou toch overkomen, zolang je maar meende wat je deed.

Hoe Knopfler zingt op zijn ‘One Big River’kun je horen vanaf 12 april as.

In het binnenkort in première gaande ‘Back to Black’,  de biopic over het leven van Amy Winehouse, is geen rol weggelegd voor producer Mark Ronson. Dat is opvallend, doordat Ronson als producer van haar gelijknamige tweede album een grote rol speelde in het geluid ervan en dus in dat van Winehouse.

Toch is dat niet het enige raadsel: Jeff Tunke, de acteur die Ronson zou spelen in de film, zegt in een interview met de Daily Mail dat alle scènes waarin hij speelde uit de film zijn geknipt en zijn naam dus ook van de titelrol is gehaald.

Ook zegt hij dat hij Ronson colbertje heeft gedragen en met Sam Taylor-Johnson, de regisseur van de film, heeft gewerkt.

Taylor-Johnson, heeft daarna via een woordvoerder een verklaring uitgegeven. Daarin staat dat het karakter Mark Ronson nooit op het scherm te zien was in de film, ‘zodat het onmogelijk zou zijn geweest alle scènes eruit te knippen, doordat ze niet bestaan.‘

Of een en ander een opzetje is om publiciteit rond de film te genereren? Niemand die het weet:

Soullegende William Bell heeft een nieuwe single uit.

Net als zijn vorige, ‘Brag About You’, komt die van zijn album ‘One Day Closer To Home’.

Bell Schreef het nummer samen met gitarist Larry Campbell.

Intussen is Bell’s klassieke ‘You Don’t Miss Your Water’, zijn debuut voor Stax Records uit 1961, opgenomen in de Grammy Hall of Fame

In een verklaring wordt van het nummer gezegd dat het een bepalende rol heeft gespeeld in het vormgeven van het culturele landschap van de VS en dat het een grote invloed heeft gehad op de muziek en meer dan dat.

De recensie van Bell’s ‘One Day Closer To Home’ vind je in de categorie recensies soul.

Andere berichten over Bell vind je in de categorie nieuws.