Kippenvel - Ruud Heijjer

elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Page 219 of 1147

Paul McCartney: ‘Ik blies The Beatles niet op!’

Paul McCartney zegt, dat hij niet degene is die de Beatles uit elkaar heeft doen gaan.

Dat vertelt hij in een aflevering van BBC 4’s serie ‘This Cultural Life’, die zal worden uitgezonden op 23 oktober as.

Wel is hij degene geweest die het nieuws wereldkundig heeft gemaakt nadat alle Beatles maanden hadden gezwegen over John Lennon’s aankondiging dat hij de Beatles zou verlaten. Dat zwijgen was de opdracht van de nieuwe manager van de groep, Allen Klein, die zei tijd nodig te hebben om enkele zakelijke overeenkomsten af te ronden.

McCartney was al enige tegenstander van het in dienst nemen van Klein en daagde de andere Beatles ervoor voor de rechter.

Alle rechten op de nummers van de Beatles zouden in Kleins handen terecht komen, inclusief die van McCartney zelf.

McCartney wilde destijds dan ook Klein voor de rechter dagen om ervoor te zorgen dat hij de rechten op de mede op zijn naam staande nummers niet zou kwijtraken, maar dat bleek niet te kunnen, zodat hem niets anders restte dan het dagen van John Lennon, George Harrison en Ringo Starr: Continue reading

even voorstellen: The Matthews Baartmans Conspiracy

Nou vooruit: één samenzweringstheorie kunnen we er nog wel bij hebben, helemaal als Iain Matthews en BJ Baartmans ons die influisteren.

Uiteraard waren zij samen de helft van de laatste editie van de Matthews Southern Comfort, maar die band stond stil, net als alle andere.

Tijdens die periode schreven Matthews en Baartmans samen zeventien songs en binnenkort verschijnt dan ook het album ‘Distant Chatter’ en de daarbij horende ep ‘Close Call’.

Hoeveel er op ‘Close Call’ staan, moeten we nog even raden, maar ‘Distant Chatter’ bevat in ieder geval tien songs die worden bepaald door Matthews’ kenmerkende, weemoedige stem en net zo goed door Baartmans’ prachtige gitaren: Continue reading

nieuw album Arlan Feiles plus Nederlandse tournee

Van de Amerikaanse singer-songwriter Arlan Feiles komt binnenkort zijn zevende album uit: ‘Blame Me’.

Feiles bleek op zijn voorlaatste album, ‘What Kind Of Word’ (2019), een heel veelzijdige smaak te hebben, want daarop zong hij songs die afwisselend folk, rootsy americana, soul en gospel als invloeden hadden.

Bovendien bleek hij er in verschillende teksten opvattingen op na te houden over maatschappelijke problemen als de problemen van de Amerikaanse ‘working poor’, de aanleg van de North Dakota Pipeline en de onder president Trump toegenomen maatschappelijke tegenstellingen.

Alle reden dus om uit te zien naar ‘Blame Me’, dat door zijn Nederlandse distributeur wordt omschreven als ‘beduidend speelser dan zijn voorganger en heeft iets meer de sfeer van een groovy Randy Newman-album’.

Feiles komt zijn nieuwe album ondersteunen met een tournee vanaf 14 oktober.

Hij treedt dan acht keer op in Nederland en twee keer in België. Het zijn bijna allemaal dubbeloptredens met Diana Jones: Continue reading

Arlan Feiles – What Kind Of World

Not-Pop Records

EAN 0888295946261

 

zanger pur sang.

 

Op zijn zesde (!) album zette de Amerikaanse zanger, pianist en gitarist Arlan Feiles tien songs waarin hij gospel, soul, folk en rootsy americana zingt, terwijl hij in een nummer muzikaal ook nog in New Orleans terechtkomt.

Hij mengt die invloeden niet zozeer, maar wisselt ze af, zodat het gevaar van verbrokkeling dreigt. Feiles zingt echter zowel betrokken als emotioneel, waarmee hij de verschillende genres moeiteloos verbindt. Daarbij combineert hij Continue reading

Adele: fragment ‘Easy On Me’

Adele en haar management voeren de spanning rond haar vierde, nog naamloze album doelbewust langzaam op.

Deze week waren zowel de Engelse als de Amerikaanse omslag van de twee belangrijkste edities van Vogue aan haar gewijd en uiteraard hadden beide edities ook een interview met haar: Continue reading

duet Joni Mitchell en James Taylor: ‘You Can Close Your Eyes’

Vooruitlopend op het uitkomen van Joni Mitchell’s’ ‘Archives Volume 2: The Reprise Years (1968-1971)’ is alvast een liveopname online gezet die ook op die box voorkomt.

Het is een duet tussen Mitchell en James Taylor uit 1970, die werd opgenomen op 12 november in het Paris Theatre in Londen.

Mitchell kondigt ‘You Can Close Your eyes’ aan als een slaapliedje en Taylor zingt vervolgens tweede stem in een van de songs die een jaar later op ‘Mud Slide Slim and the Blue Horizon’ terecht zou komen: Continue reading

Jodymoon – Firestone

rlr 48211

brandend vuur.

Op hun zevende album zetten zangeres-toetseniste Digna Janssen en zanger-gitarist Johan Smeets elf samen geschreven songs.

Daarin vormen Janssens piano, wurlitzer of orgel en Smeets’ akoestische of elektrische gitaar opnieuw de basis voor even soepele als rijke melodieën. Er is echter ook een kenmerkend verschil met hun vorige albums: hun in vijftien jaar tijd vervolmaakte, intieme geluid is nog kaler en indringender dan voorheen, doordat het contrast met een strijkkwartet in deze songs ontbreekt. Hoe mooi ook, Janssen en Smeets vonden die formule uitgewerkt, hoewel hij verrassend genoeg melodieus verrassende, met de vroegere strijkers vergelijkbare partijen op bugel speelt in de eerste twee songs.

In de andere negen songs koos hij voor een even open als helder geluid. Daarin klinken toetsen en gitaren hard en helder achter zijn zang en die van Janssen.

Om extra diepte in hun nummers te krijgen Continue reading

tweede song van duoplaat Alison Krauss en Robert Plant uit

Na de eerder uitgebrachte song ‘Can’t Let Go’ is nu ‘High and Lonesome’ te horen van ‘Raise The Roof’, het aangekondigde tweede album van Alison Krauss en Robert Plant.

Het is het enige nummer dat Plant ervoor schreef, zij het samen met producer T-Bone Burnett, en dat is jammer, want het kent een grote dreiging door het staccatoritme, de onheilspellende zang, de daar tegenin spelende strijkers en de ontsporende gitaar aan het eind: Continue reading

teksten en harmonica’s Bruce Springsteen te koop

Op 28 oktober worden handgeschreven teksten van Bruce Springsteen geveild en twee mondharmonica’s die van hem zijn geweest.

Ze worden verkocht door een verzamelaar. Die kocht ze weer van Mike Batlan, die van 1973 tot 1985 voor Springsteen werkte.

De teksten zijn van ‘Thunder Road’, ‘For You’ en ‘Night’ en de mondharmonica’s gebruikte hij op ‘Thunder Road’e n ‘Johnny 99’.

Die tekst van ‘Thunder Road’ beslaat vier velletjes, met op de laatste pagina twee andere versie van het eerste couplet.

De geschatte opbrengst is tussen de 50.000 en 70.000 dollar (43.000 tot 60.000 euro).

 

De tekst van ‘For You’ is bijna identiek aan de versie op het album, maar telt een regel meer: ‘but you did not need my urgency’. Ook schreef Springsteen ‘don’t give me your money, honey’ in plaats van wat hij later zong: ‘don’t give me my money, honey’.

De opbrengst van deze  tekst zou tussen de 25.000 en 30.0000 dollar (tussen de 21.5000 en 26.0000 euro) moeten liggen.

 

De tekst van ‘The Night’ is helemaal identiek aan de definitieve versie en zou ongeveer hetzelfde bedrag opleveren.

 

Wat de mondharmonica’s moeten opbrengen is onbekend, mar die prijzen zullen wel hoger liggen.

De mondharmonica die Springsteen bespeelde in ‘Thunder Road’ is een Hohner Marine Band ‘F’ Harmonica.

Die zit in de doos, maar daarbij gaat ook een brief van Batlan, waarin hij instaat voor de echtheid van het instrument.

De mondharmonica uit ‘Johnny 99’van Springsteen’s meesterlijke ‘Nebraska’ is een Hohner Marine Band ‘E’ Harmonica.

Ook die zit in de doos en ook over dat instrument schrijft Batlan dat het de echte is.

Dat moet ook wel, want de eerste zou tussen de 5000 en 7000 dollar (4300 tot 6000 euro) moeten opbrengen en de tweede tussen de 2000 en 2500 dollar (1750 tot 2150 euro).

Interesse, ondanks het feit dat die prijzen wel weer eens stevig over de kop zouden kunnen gaan? Continue reading

« Older posts Newer posts »