Op dinsdag 14 maart as. spelen Liseth & the Satellites akoestisch in de Blue Room Sessions in de Verkadefabriek in Den Bosch.
Lisette Horsten wordt dan begeleid door gitarist Eric van Dijsseldonk en bassist Lucas Beukers.
Aanvang is 20:30 uur en een kaartje kost achttien euro.
De recensie van Liseth Horstens ep ‘Kites & Traffic Lights’ vind je in de categorie Recensies singer-songwriter en berichten over ‘Miss’ in de categorie Nieuws.
The Who-zanger Roger Daltrey heeft duidelijk aangegeven dat er geen nieuw album komt.
In een interview met NME zei hij, dat ‘Who’, het vorige album uit 2019, uitstekend was, maar desondanks helemaal niet heeft verkocht: er is geen belangstelling meer voor nieuwe muziek.
Mensen willen tegenwoordig alleen oud werk horen, zo zei hij, al weet hij ook niet waarom.
Aan de fans kan het niet liggen, denkt hij, want die variëren in leeftijd van tachtig tot acht jaar.
Wel noemde hij nog een mogelijke oorzaak, zonder daar verder specifiek in te worden: Platenmaatschappijen spelen tegenwoordig niet meerde rol die ze vroeger speelden.
Deze zomer zal The Who tijdens een tournee dan ook vooral oud werk spelen en wel met een symfonieorkest.
Hij heeft de arrangeur gezegd dat hij niet wil dat het orkest partijen speelt die ook op keyboards gespeeld kunnen worden: hij wil een ‘big, bold and sexy’ geluid, een geluid dus war je kippenvel van krijgt…
Continue readingEric Clapton heeft aangekondigd twee herdenkingsconcerten voor de overleden gitarist Jeff Beck tee organiseren.
Die zullen plaatsvinden op 22 en 23 mei in de Londense Royal Albert Hall.
Clapton heeft een grote hoeveelheid ‘collega’s en vrienden’ in het vooruitzicht gesteld van zeer verschillende pluimage: Johnny Depp, Rod Steward, Gary Clark, Joss Stone en Imelda May.
Ook zullen meerdere leden van Beck’s liveband acte de présence geven: Rhonda Smith, Anika Nilles en Robert Stevenson.
Komen er dan geen andere serieuze gitaristen langs om Beck’s lof te zingen?
Dat is niet zeker, maar Doyle Bramhall, Billy Gibbons, John McLaughlin, Robert Randolph en Derek Trucks hebben in ieder geval de wens uitgesproken erbij te zijn.
De opbrengst van beide avonden gaat overigens in zijn geheel naar Folly Wildlife Rescue in Tunbridge Wells.
Eerdere berichten over Jeff Beck en over Eric Clapton vind je in de categorieën Nieuws en dossier: Politiek en popmuziek.
Tenor- en sporaanaxofonist Wayne Shorter is overleden op donderdag 2 maart. Hij was 89 jaar.
De toonaangevende saxofonist werd in de jaren zeventig beroemd in popkringen doordat hij in de jazzrockformatie Weather Report speelde, en groep die hij oprichtte met toetsenist Joe Zawinul.
Ook zijn sessies voor Steely Dan maakten indruk, met name de solo die hij speelde op het titelnummer van ‘Aja’, maar dat deden vooral zijn de decennialange samenwerking met Joni Mitchell, bij wie hij vanaf ‘Don Juan’s Reckless Daughter’ uit 1977 tot en met ‘Travelogue’ in 2002 meespeelde op een aantal songs.
Daarnaast was hij te horen op songs van onder anderen Don Henley, Norah Jones en de Rolling Stones.
Tegelijkertijd bleef hij op eigen albums de jazz trouw en speelde hij mee op albums van toetsenist Herbie Hancock, met wie hij al speelde sinds halverwege de jaren zestig.
Toen waren beiden lid van de band van jazztrompettist Miles Davis, samen met bassist Ron Carter en drummer Tony Williams. Hun eerste album was E. S.P. , vernoemd naar een Shorter-compositie.
Ze speelden samen op albums als ‘In a Silent Way’, ‘Miles in the Sky’, ‘Nefertiti’ en ‘Bitches Brew’ en definieerden daarop de fusion-jazz.
De oprichting van Weather Report was daarvan een logisch vervolg, net als de uitnodiging van Walter Becker en Donald Fagen, met hun voorliefde voor jazz uit de jaren vijftig en vroege jaren zestig. Ook Mitchell raakte in de jaren zeventig steeds meer geïnteresseerd in jazz.
Voordat Shorter tot het kwintet van Davis toetrad, was hij vanaf 1959 overigens al een vooraanstaand lid van Art Blakey’s Jazz Messengers, terwijl hij in zijn diensttijd al met Horace Silver speelde.
Shorter won in totaal twaalf Grammy’s: de eerste pas in 1979 voor het Weather Report-album ‘8:30’ en dit jaar nog die voor Best Impovised Solo voor ‘Endangered Species’ van het album ‘Live at the Detroit Jazz Festival’, een opname van een concert uit 2017, een van Shorter’s laatste concerten.
Neil Young heeft een verrassingsoptreden gegeven op 25 februari jl.
Hij stond voor het eerst in vier jaar tijd op het podium, al was dat een podiumpje.
Young speelde namelijk tijdens een protestbijeenkomst tegen het kappen van oude bossen, de Canadese United for Old Growth-campagne.
Young speelde ‘Heart of Gold’en ‘Comes a Time’ en zei: ‘I’m only here for those trees up there. It’s a precious, sacred thing, these old trees. They show us the power of nature when we are being threatened. They show us the past. They show us our future. That’s something that I hope our Canadian government and business section will recognise. These trees have lasted so long. They deserve Canada’s respect.’
Daarvan staan schokkerige, door fans gemaakte beelden, maar die sluiten goed aan bij Young’s al even schokkerige optreden:
Continue readingHet stadsbestuur van Frankfurt heeft voor 28 mei het geplande concert van Roger Waters geannuleerd.
Dat kan de stad doen, doordat het samen met de deelstaat Hessen eigenaar is van de Festhalle, waar het concert zou plaatsvinden.
Waters heeft een ‘voortdurende anti-Israëlische houding’ die volgens Frankfurt neerkomt op antisemitisme. Het verbod is daartegen een signaal, juist doordat Waters vanwege zijn bekendheid invloedrijk is.
Zo vergeleek Waters de manier waarop Israël zijn Palestijnse inwonders behandelt met het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime.
In die Festhalle werden na de Kristallnacht in 1938 drieduizend joodse mannen gevangen gehouden en afgevoerd naar concentratiekampen. Een gedenkplaat op het plein voor de zaal herinnert daaraan.
Dat maakte Waters’ Israël-standpunten extra gevoelig.
Eerdere berichten over Water’s politieke standpunten vind je in de categorie Dossier Politiek en popmuziek.
Singer-songwriter Daniël Lohues gaat na een periode van afzondering weer op tournee, al doet hij dat deze keer zonder band.
Hij toert van 1 maart tot half juni door Nederland en veel van zijn 39 optredens zijn inmiddels al uitverkocht.
Dat komt vermoedelijk ook, doordat zijn vele fans weten dat hij solo of met een enkele begeleider op zijn best is, doordat juist dan de nuances in zijn teksten en zijn laconieke humor blijken:
Continue readingtune: Lafayette Railroad – Little Feat Dixie Chicken 1973 – www.littlefeat.net
Lente ‘22 – 4:35 – Spinvis – Be-Bop-A-Lula -2023 – www.spinvis.nl
Ju-ju Time – Vandenheuvel – Meanwhile at the Moon Parlor – 2007 – recensie – www.facebook.com/piet.vandenheuvel.5
Always Been – Ilse DeLange – Gravel & Dust – 2019 – www.ilsedelange.com
Het een-tweetje: The Sound Sanctuary werd The Summit of the Big Low
Monday Morning Mayhem – Toby Uffindell-Philips – The Sound Sanctuary – 2001 – www.summitofthebiglow.com
Tightrope – Summit of the Big Low – Thin Air – 2022 – www.summitofthebiglow.com – recensie
einde Het een-tweetje
Blackwater – 7:08 – Mofro – Blackwater – 2001 – www.jjgrey.com
I’ll Be Your Friend with Pleasure –– Meschiya Lake and the Little Big Horns – Bad Kids Clubs – 2015 – www.meschiyalake.com
Done My Time – Swamp Chicken – Chicken Madness – 2007 – www.facebook.com/www.songstreamers.nl/ – www.facebook.com/eric.kerns1 – recensie
It’s a Big Old Goofy World – Alice Howe & Freebo – single ‘Circumstance’– 2023 – www.alicehowe.com
Meet the Boys (on the Battlefront)– Willy DeVille – Big Easy Fantasy – 1995 – www.willydevillemusic.com
tweede uur:
Free Spirit –– Loes Swinkels – single – 2023 – www.loesswinkels.com
Jealous Kind – James Govan – I’m in Need – 1987
Dream in bLue – Los Lobos – Kiko – 1992 – www.loslobos.org
Fanning the Flames – Jon Cleary and the Absolute Monster Gentlemen – Jon Cleary and the Absolute Monster Gentlemen – 2002 – www.joncleary.com
De Rode Draad: JP den Tex en Giulia Millanta in Theater Mascini
The Ghost of Yourself – Giulia Millanta – Woman on the Moon – 2022 – www.giuliamillanta.com – recensie.
Like a Twig in the Wind – JP den Tex – The Starlight Adventure, a Song Cycle – 2022 – www.jp-den-tex.com – recensie
Go South – Giulia Millanta – Woman on the Moon – 2022 – www.giuliamillanta.com – recensie
Someday (I’ll Be Strong) – JP den Tex – The Starlight Adventure, a Song Cycle – 2022 – www.jp-den-tex.com – recensie
einde De Rode Draad
His Hands – Candi Staton – His Hands – 2006 – www.candi-staton.com
Big Horizon- Say Zu Zu – No Time To Lose – 2023 – www.SayZuZu.com
Never Gonna Stop – AJ Plug – Killer King – 2022 – www.ajplug.nl – recensie
Don’t Be Blue – Michael Franks – Indispensable/Sleeping Gypsy – 1988/1977 – www.michaelfranks.com
In Kippenvel 751 draai ik in het eerste uur songs van Piet Vandenheuvel en Swamp Chicken, James Govan en Jon Cleary and the Absolute Monster Gentlemen, Candi Staton en Michael Franks en nieuw of recent werk van Spinvis en Alice Howe samen met Freebo, Loes Swinkels en AJ Plug.
In het een-tweetje zitten opnieuw twee songs van Toby Uffindell-Philips, een van zijn debuut en een van zijn recente spectaculaire album Thin Air, gemaakt als Summit of the Big Low.
In De rode draad staat dan weer het intrigerende optreden centraal van Giulia Millanta en JP den Tex in Theater Mascini in Amsterdam op 7 maart as. centraal: volgende week dinsdag inderdaad.
Dat is dus ook vanavond weer twee uur muziek voor wie wil luisteren: dit is Kippenvel!
Ilse Delange is voor de tweede keer in haar loopbaan in de VS onderscheiden met een belangrijke countryprijs.
DeLange kreeg de Jeff Walker Global Country Artist Award voor meest onderscheidende countryartiest buiten de Verenigde Staten. Opnieuw was dat een verrassing voor haar: de eerste keer ontving ze het erbij horende beeldje tijdens een interview op de Duitse tv, de tweede tijdens een zogenaamd door vrienden gearrangeerd etentje in Nashville.
Die eerste kreeg zij in 2020, dus met deze tweede wordt de status van DeLange eens te meer bevestigd.
Net als in 2020 hoop ik, dat deze onderscheiding voor haar reden zal zijn haar muzikale bakens te verzetten en op te houden met het maken van modieuze muzikale niemendalletjes, want in 2020 had ze net het inhoudsloze ‘Changes’ uitgebracht.
Met dat soort muziek stopte ze daarna echter niet: ze bleef de bewonderenswaardig veelzijdige duizendpoot die ze al was, maar juist daardoor doet ze haar talent geen recht.
Dat ze nu wel opeens van muzikale richting zou veranderen, is dan ook niet zo voor de hand liggend.
Ik blijf intussen haar albums ‘Livin’On love’ en ‘Gravel & Dust’ koesteren en hoop op een album dat in dat rijtje past. ‘Gravel & Dust’ dateert immers inmiddels alweer uit 2019.
Eerdere berichten over Ilse DeLange vind je in de categorieën Nieuws, Concerttips, Rootsmuziek op radio, tv en internet en Dossier Crisis in de platenindustrie. De recensie van haar album ‘Gravel & Dust’ vind je in de categorie Recensies roots.
© 2023 Kippenvel – Ruud Heijjer
Theme by Anders Noren — Up ↑