Category: Muziekboeken (Page 1 of 7)

Jan Donkers schrijft voor Concerto Books een boek over de veertig songs die een grote rol hebben gespeeld in zijn leven.

Volgens het persbericht selecteerde hij voor ‘Forty Tracks’ nummers ‘waarbij je hebt gehuild, gedanst, geneukt, van het volle leven hebt genoten’.

Bovendien zullen de verhalen bij de songs worden geïllustreerd door bekende striptekenaars als Robert Crumb, Derf Backderf, Erik Kriek, Joost Swarte, Gerrut de Jager en Christoph Mueller.

Donkers behoeft natuurlijk eigenlijk geen introductie, maar vooruit: hij was een van de eersten die in Nederland popjournalistiek bedreef, maakte voor de VPRO met Wim Noordhoek, Rik Zaal en Roel Bentz van den Berg baanbrekende radioprogramma’s waarin vaak tot dat moment genegeerde pop- en rootsmuziek centraal stond, is een tegendraads Amerika-kenner en staat natuurlijk te boek als een van de grote promotors van americana.

Zijn smaak is echter veel breder dan dat genre: hij noemt zelf the Ramones,Mahmoud Ahmed, Son House, Bruce Springsteen, Roky Erickson, Guillermo Portabales, André Hazes, Jacques BrelenSlobberbone als bepalende factoren in zijn leven en dan hebben we nog 31 namen te gaan.

Om de productie van het boek mogelijk te maken, heeft Concerto Books een crowdfundings-actie gestart, uiteraard met geldteruggarantie.

Voor 25 euro krijg je het door Donkers gesigneerde boek thuisgestuurd, terwijl je voor zestig, 125 of 160 euro al op allerlei manieren meer krijgt dan dat.

Daartoe hoort ook een print van een voor het boek gemaakte illustraties:

Over The Band-drummer Levon Helm zijn al de nodige boeken verschenen. We noemen ‘Levon’en The Midnight Ramble’ en ‘Levon’, terwijl hij zelf ‘The Wheel’s on Fire, Levon Helm and the story of The Band’ schreef samen met Stephen Davis.

Nu is weer een boek over de in 2012 overleden drummer-zanger en parttime mandolinespeler aangekondigd.

‘Levon Helm: Rock, Roll & Ramble’: the Inside Story of the Man, the Music and the Midnight Ramble’ is de in ieder geval gedeeltelijk fraai allitererende titel van het boek dat muziekjournalist John Barry over hem schreef.

Barry kan wel degelijk een nieuwe invalshoek hebben gevonden, want hij woonde al in Woodstock tijdens Helm’s leven en was een regelmatige gast tijdens diens ‘midnight rambles’ in de Levon Helm Studios.

Bovendien documenteerde hij op Helm’s verzoek die concerten, die plaatsvonden van 2004 tot 2012, terwijl hij ook uitgebreide gesprekken met hem opnam over belangrijke plaatsen,  periodes en thema’s in zijn leven, als noemt Barry zijn boek nadrukkelijk geen biografie. Die schreven Helm en Davis immers al, zo schrijft hij in zijn voorwoord.

Het lijkt er erg op, dat Barry het boek in eigen beheer uitbrengt:

concertobooks.nl

9 789493 109476

Boots in het kwadraat

Heel misschien doet Jaap Boots ook weleens boodschappen

of de was, maar dan zonder hoedje,

want dan is hij het nog niet:

Singer-songwriter Jaap Boots is een overtuigd liefhebber van allerlei soorten pop- en rootsmuziek.

Hij was een radio-dj die zijn eigen programma’s samenstelde en maakt ook met grote tussenpozen soloalbums.

Bovendien schrijft hij zo af en toe een boek over zijn liefde voor popmuziek.

In 2014 verscheen ‘Donderweg –  Mijn leven in de fastlane van de popmuziek’, waarin hij op een persoonlijke manier schreef over de popmuzikanten die hij ontmoette en zojuist is ‘Bambalam, 30 rockgedichten’ uitgekomen.

In het door Erik Kriek expressief geïllustreerde boek staan inderdaad dertig gedichten waarin Boots zijn liefde voor muziek en zijn muzikale helden belijdt.

Die lopen uiteen van Jerry Lee Lewis en Tom Waits, via Martha Reeves en Bruce Springsteen tot Echo & the Bunnymen en AC/DC.

Het gedicht over Bruce Spingsteen was al te lezen in ‘Recordzine’ 385 van 11 maarrt jl. en geeft er een goede indruk van hoe Boots ondanks alles nog altijd fan is:

a Plume book – ISBN 978-0-14-218032-7

In dit boek beschrijft Bettye LaVette haar wordingsgeschiedenis tot de zangeres zoals wij haar kennen in haar eigen woorden, al tekende David Ritz die op. Dat is niet zo gek, want LaVette schrijft eigenlijk nooit een song, maar interpreteert die van anderen op zo’n manier dat ze van haar worden.

Ze werd uiteindelijk toch nog bekend door haar rauwe zang, die bijtend en doorleefd is, maar ook teder en vol mededogen: op het eerste gezicht een perfecte paradox, net als LaVette zelf.

Misschien juist daardoor heeft het haar tientallen jaren gekost haar naam tot handelsmerk te verheffen. Van die strijd is dit boek het verslag in vaak korte, kale én krachtige zinnen die haar zangstijl echoën.

Betty Jo Haskins is zo echt als maar kan zijn, al leende ze haar achternaam LaVette van een vrouw die voor haar een voorbeeld was van stijl, klasse en een zelfbewuste, vrije seksuele moraal.

Haar leven stond dan ook tientallen jaren in het teken van het hartstochtelijk veroveren van letterlijk de ene man na de andere, wat ook betekende dat ze haar vorige verovering dumpte, ook als ze met hem getrouwd was. Het stond ook in het teken van eindeloze hoeveelheden met enthousiasme gebruikte drugs én van de ene gemiste kans na de andere: producers die haar een hit beloofden die niet kwam, een heel album dat op het laatste moment toch werd afgeblazen en platenbazen die haar geweldig vonden maar niet terugbelden.

LaVette’s bestaan werd echter ondanks alle gemiste kansen vooral bepaald door haar bezetenheid voor zingen, zozeer zelfs Continue reading

Inmiddels is Joni Mitchell’s boek ‘Morning glory on the vine’ uit.

Het is een facsimile van het boek dat Mitchell in 1971 in honderd exemplaren liet drukken als kerstgeschenk voor haar vrienden, al zat de bladzijden toen in een ringband.

Daarin zijn songteksten, gedichten en schilderingen uit de tijd afgedrukt. Het is uitgebreid met tekeningen die Mitchell destijds niet in het boek opnam, maar er wel voor had bedoeld: portretten van Neil Young, David Crosby en Graham Nash plus de tekening die de hoes van haar ‘Court and spark’ zou sieren.

Mitchell heeft er voor de gelegenheid een nieuw voorwoord voor geschreven en Rolling Stone en The Guardian mochten een aantal van haar handgeschreven teksten en tekeningen op de site zetten.

Opvallend daarbij is dat de keuze van deze twee bijna geen overeenkomsten vertoont: Continue reading