Blueszanger-gitarist Keb Mo heeft een nieuw album uitgebracht.

‘Oklahoma’ is Mo’s dertiende studioalbum sinds 1994 en is geproduceerd door collega-gitarist Colin Linden, terwijl zangeres Rosanna Cash en bluesgrootheid Taj Mahal erop meedoen.

Cash zingt mee op ‘Put a woman in charge’, dat eerst alleen als single was bedoeld, maar zo goed uitpakte dat Mo het op zijn album zette.

Verder doet steelgitarist Robert Randalph in een song mee en zingt de ons helemaal onbekende christelijke latinster Jaci Velasques een keer mee.

Of dat een sterrenparade wordt, staat te bezien, want tegelijkertijd blijft Mo een familieman: hij zingt niet alleen een duet met zijn vrouw Robbie Brooks Moore, maar droeg het album op aan zijn in september 2018 overleden moeder Lavella Cole.

In een interview legt hij uit hoe de plaat tot stand kwam en níét het akoestische soloalbum werd dat hij in gedachten had: (more…)

Wij hopen dat jij het net zo jammer vindt als wijzelf, maar toch is er dinsdag 18 juni geen nieuwe aflevering van Kippenvel te horen.

De reden is dat RTV Katwijk deze week de nieuwe studio’s inricht en dat de oude definitief is leeg gehaald.

De afgelopen weken zaten wij nog aan de Rahusenstraat met achter ons  een steeds lege wordende technische ruimte, waar alleen de meest noodzakelijke apparatuur er nog voor zorgde dat wij bij jou hoorbaar waren.

Natuurlijk hadden we de aflevering kunnen opnemen, maar daarvoor liepen onze agenda’s dan weer te veel uiteen, zodat wij dinsdagavond a.s. zelf ook met het gevoel zitten, dat er iets aan ons geluk ontbreekt…..

Het goede nieuws is dan weer wel, dat Kippenvel er op 25 juni weer is, maar dan wél vanaf acht uur!

De Zeeuwse singer-songwriter Ellen Shae maakte met haar twee ep’s een behoorlijke indruk op ons, zoals blijkt uit de recensies die wij over die albums schreven en die je uiteraard nog kunt teruglezen in de categorie Recensies singer-songwriter.

Blijkbaar zijn ‘My window’ en ‘Çlouds’ ook elders niet onopgemerkt gebleven, want op 2 augustus is Shae een van de ‘emerging artists’ op het Falcon Ridge Folkfestival in Hillsdale,  New York.

Daar treedt ze op met celliste Sera Smolen, inderdaad een muzikale vriendin die een duo vormt met Tom Mank en inderdaad ook regelmatig in Nederland optreedt: (more…)

In juli wordt bij veilinghuis Sotheby’s het eerste contract tussen de Beatles en Brian Epstein geveild.

Dat gingen ze aan op 24 januari 1962, al ondertekenden ze het niet allemaal.

John Lennon, Paul McCartney, George Harrison en originele drummer Pete Best zetten wél hun handtekening, maar Epstein deed dat niet.

Naar eigen zeggen was dat om de Beatles van hun verplichtingen te kunnen ontslaan als zij het idee zouden hebben ergens anders beter af te zijn. Hij twijfelde er namelijk enigszins aan of hij de Beatles wel goed van dienst zou kunnen zijn, al was hij van plan zich heel stipt aan het contract te huden.

Verwacht wordt, dat het contract nu zo’n 300.000 pond (335.000 euro) zal opbrengen.

Dat is veel meer geld dan er destijds in werd overeengekomen: Epstein zou tien procent van de verdiensten van de Beates krijgen en vijftien procent als de groep meer dan 120 pond (nu zo’n 135 euro) per week zou verdienen. Epstein wilde twintig procent, maar McCartney wist succesvol af te dingen……

Epstein moest voor dat bedrag zorgen voor optredens, hun rooster opstellen, hun publiciteit verzorgen en zorgen voor alle zaken die hun kleding, make up, de presentatie en opbouw van de optredens van de groep en, opvallend genoeg, ook voor de nummers die de band zou spelen: (more…)

Minstens vijftig liefdesbrieven van Leonard Cohen aan Marianne Ihlen zijn geveild in opdracht van haar familie.

Die hebben op een veiling bij het gerenommeerde veilinghuis Christie’s zo’n 770.000 euro opgeleverd, dus ongeveer 15.400 euro per brief. Dat is een belachelijke conclusie, maar met ze zullen voor zowel Cohen als Ihlen destijds toch meer hebben betekend.

Een brief uit december 1960 bracht trouwens meer dan 50.000 euro op, dus er zaten dan dus ook en paar koopjes bij.

Ook een bronzen bel uit het huis van de twee op het Griekse eilidn Hydra was in trek, want die leverde ruim 70.000 euro op.

Zoals bekend was Ihlen een van de grote liefdes van ladies man Cohen: zij was gedurende de jaren zestig zijn muze en inspireerde hem tot veel van zijn songs op ‘Songs from Leonard Cohen’ (1967) en ‘Songs from a room’ (1969), zijn eerste en tweede album.

Nadat zij na hun breuk zo’n 45 jaar geen contact meer hadden gehad, vernam Cohen van Ihlens leukemie en schreef haar een ontroerende afscheidsbrief, met daarin onder meer de volgende passage: (more…)

Het is al een tijdje stil rond het tobbende festival Woodstock 50, maar niet al het nieuws is goed nieuws.

Nu heeft het door het festival gehuurde terrein de samenwerking opgezegd.

Het Watkins Glen International-paardencircuit maakte dit in een summiere persverklaring bekend.

Woodstock 50 zegt dan weer op zoek te zijn naar een nieuwe festivalterrein en zegt daarover met een kandidaat in gesprek te zijn.

Wordt vermoedelijk vervolgd….

Eerdere treurige berichten over het Woodstock 50-festival vind je in de categorie Nieuws

In juli komt een in de VS een documentaire uit over Clarence Clemons, saxofonist van Bruce Springsteen’s E Street Band.

‘Clarence Clemons: Who do you think I am?’ gaat over de veertig jaar dat Clemons in Springsteen’s band zat, maar ook over zijn spirituele ontwikkeling.

Vriend en regisseur Nick Mead ging daarvoor b.v. met Clemons naar China, maar zou ook interviews bevatten met Bill Clinton(?), Joe Walsh (?), Nils Lofgren en Jake Clemons, Clarence Clemons’ neef en zijn opvolger.

Ontbrekende naam in dit rijtje is natuurlijk Bruce Spingsteen zelf.

In augustus komt de documentaire op dvd uit, maar hij schijnt al vertoond te zijn op het Asbury Park Music and Film Festival in april en wordt deze zomer ook nog vertoond op het New Jersey International Film Festival en het Woods Hole Film Festival in Cape Cod.

Dat er van singer-songwriter Marc Cohn misschien een nieuw album zou komen, berichtten wij al eerder. Dat dat er een zou worden met de Blind Boys of Alabama, is verrassend, al schreef Cohn al eerder voor ze samen met gitarist-producer John Leventhal en trad Cohn het afgelopen jaar in de VS veel met de gospelgiganten op..

‘Work to do’ gaat drie studio-opnames bevatten en zeven live opgenomen songs. Die laatste werden opgenomen voor de PBS-serie The Kate in het Katharine Hepburn Cultural Arts Center in Old Saybrook in de staat Connecticut.

Aanvankelijk was het plan alleen de drie in de studio opgenomen songs uit te brengen, maar Cohn, de Blind Boys én producer Leventhal waren zeer enthousiast over de liveopnamen.

Ook gaan Cohn en de Blind Boys of Alabama deze zomer weer door de VS trekken: voor juni staan dertien concerten gepland en voor augustus zes: (more…)

Het is een vreemde combinatie, maar toch gaan Todd Rundgren (ooit even een superster en op zijn minst langere tijd een critics’ darling), Mickey Dolenz (ooit een Monkee) en Chistopher Cross (ooit een two hit wonder) op tournee samen met Joey Molland (ooit gitarist in Beatles-satelliet Badfinger) en Jason Scheff (zo’n dertig jaar lang de opvolger van de eerste zanger-bassist van Chicago, Peter Cetera).

Zij gaan vanaf 21 september een maand lang op tournee door de VS en spelen dan zeventien keer de ‘dubbele witte’ van de Beatles, maar ook een selectie van eigen hits.

Rundgrenn, Dolenz en Molland hebben direct of indirect banden met de Beatles: die van Molland zijn evident, al zijn ze oud, maar Rundgren zit al bijna dertig jaar in Ringo Starr’s All Star Band, terwijl Dolenz de Beatles ontmoette rond 1966 en bij sommige opnamesessies van Sgt. Pepper’s Hearts Club Band aanwezig zou zijn geweest.

Het zijn genoeg excuses voor een hopelijk fraai avondje nostalgie, want spelen kunnen die mannen natuurlijk wel.

Geoff Dwight, een halfbroer van Elton John, is boos om het beeld dat van hun vader wordt geschetst in Elton John’s biopic ‘Rocker man’.

Daarin wordt Reg Dwight geportretteerd als een gevoelloze, homofobe man die totaal onverschillig staat tegenover zijn zoon Elton.

Geoff bestrijdt dat, want, zegt hij, ‘mijn vader leefde in een tijd waarin mannen nu eenmaal elkaar niet continu omhelsden en hun gevoelens toonden, maar hij hield veel van ons allemaal.’

Ook het feit dat hun vader er bang voor was dat Elton John ‘verwijfd’ zou zijn, ontkent hij. Zijn vader had niets tegen homoseksuelen en toen Elton John uit de kast kwam, kon het hem niets schelen, zo stelt Geoff Dwight: ‘Hij noemde het niet eens, doordat het voor hem niet belangrijk was.’

De productiemaatschappij an de film heeft een verklaring uitgegeven waarin staat dat de film ‘een muzikale fantasie’ is waarin Elton John’s creativiteit en verbeeldingskracht centraal staan en ‘niet de monochrome wereld van zijn jeugd’.

Met zijn beroemde broer heeft Geoff Dwight overigens geen contact: sinds de dood van hun vader in 1991 hebben ze elkaar maar een keer gesproken. Hij ontkent overigens dat ze ruzie hebben: ‘Onze wegen scheidden zich nu eenmaal.’