komt Gillian Welch’The harrow and the harvest uit op vinyl.

Ter ere daarvan toeren zij en haar onafscheidelijke David Rawlings door de VS.

Vanaf augustus gaat Dave Rawlings zlef op tournee met zijn eigen groep, de Dave Rawlings Machine. dat is dan weer ter gelegenheid van het uitkomen van Poor David’s Almanack, het derde album van die satellietgroep.

De songlist: (more…)

Vanavond is er helaas geen aflevering van Kippenvel tussen negen en elf uur.

Verplichtingen van dringende aard maken het onmogelijk twee uur gevarieerde en mooie muziek te draaien, dus we zullen de nietsontziende muziekcomputer zonder aanziens des persoons zijn werk moeten laten doen. Jammer genoeg is dat ook zonder inhoudelijke selectiecriteria als smaak, zodat dat nog schrikken wordt vanavond…..

Volgende week zijn we weer present.

Tot volgende week dus, tot Kippenvel!

Ten tijde van een nieuw album worden artiesten nog al eens doorgezaagd over dat nieuwe album, dat onvermijdelijk beter blijkt te zijn dat alles wat ze ooit hebben opgenomen.

Dat bewijst in ieder geval hoe moeilijk het is kritisch te kijken naar eigen werk. Niet zo gek overigens, als je daar maanden aan hebt gewerkt en jezelf voortdurend hebt teruggehoord.

Aan de andere kant zijn muziekjournalisten vaak te veel fan om de geïnterviewde het vuur aan de schenen te leggen.

Het resultaat is dan ook nogal eens gezapig en voorspelbaar.

Toch is er voor fans dan nog wel hier een daar een spreekwoordelijke krent uit die pap te halen en dat geldt ook voor het zeer lange interview met Randall Bramblett, dat onder meer gat over zijn binnenkort verschijnende album Juke joint at the end of the world: (more…)

Bruce Springsteen gaat optreden op Broadway, zij het dan gelukkig niet in een musical.

In het najaar gaat het acht weken achter elkaar optreden in het Walter Kerr Theatre, een zaal met een capaciciteit van 975 bezoekers.

Hij schijnt daar vanaf november vijf avonden per week een soort uitgeklede versie van zijn stadionconcerten met de E Street Band the willen geven.

Toch zijn er geruchten, dat die optredens d eopmaat zouden kunnen zijn voor een musical-versie van zijn memoires Born to run.

Wij moeten er niet aan denken: (more…)

Op 7 juli a.s. komt Randall Bramblett’s Juke joint at the end of the world uit, zijn achtste sinds 2001 en dan laten wij zijn twee platen uit de jaren zeventig nog buiten beschouwing.

Dat is minder dan twee jaar na het zeer goede Devil music,  dus relatief snel, maar last van een writer’s block heeft de zanger-toetsenist-saxofonist nog altijd niet.

Met dat vorige album bevestigde Bramblett nog maar eens wat wij al heel lang vinden, namelijk dat hij een songwriter van uitzonderlijke klasse is.

Zijn melodieën zijn bijna alle gelaagd en voorzien van een hook die blijft hangen, zijn teksten geven te denken, zijn zang is emotioneel en schor en zijn toetsen en saxofoon laten invloeden van roots en jazz horen.

Op YouTube staan van dat album inmiddels het door een dreigende gitaar gedomineerde, door Bramblett bijtend gezongen en van een zoekende Hammond B3-solo voorziene ‘ I just don’t have the time’ en het door jazzy toetsen en idem blazers bepaalde ‘Garbage man’.

Die bevestigen zijn reputatie eens te meer: (more…)

er was al lang sprake van de opvolger voor David Crosby’s album Lighthouse.

Dat album was al bijna helemaal af, toen Lighthouse uitkwam, al was de voorlopige titel toen Home free.

Inmiddels is de titel veranderd in Sky trails en dat lijkt de definitieve titel te zijn.

Inmiddels is al een eerste single digitaal uitgekomen, een nummer dat Crosby speelde in Jimmy Fallon’s Tonight show: She’s got to be somewhere

(more…)

Vanaf 2018 is Maaike Ouboter opnieuw in de theaters te vinden.

Vanaf half februari tot en met april speelt ze dan haar tweede voorstelling, ‘Vanaf nu is het van jou’.

Daarin zingt Ouboter nieuwe songs, terwijl ze er ook verhalende teksten voor schreef.

Volgens het persbericht gaat de voorstelling over ‘de zoektocht naar menselijkheid en de duizenden verschillende relaties die we met elkaar aangaan’. Afgaande op haar album ‘En hoe het dan ook weer dag wordt’ zou dat best eens kunnen kloppen……

Hoewel er niet over wordt gerept, zou dat het ideale moment zijn

Er zijn delen van de hoes van Sgt. Pepper’s lonely hearts club band die wij liever zouden willen, maar het fotootje van het Canadese kindsterretje Bobby Breen is nu wél te koop.

Breen speelde in films en maakte singles in de tijd dat de Beatles opgroeiden. Wie van de vier hem voorstelde, is echter onbekend.

Breen is afgebeeld tussen de linkerschouder van George Harrison en Marlene Dietrich.

De op karton geplakte foto draagt de handtekening van ontwerper Peter Blake en is daarmee een van de weinige gesigneerde van de in totaal 57 afgebeelde personen.

De veiling is on-line en eindigt op 14 juni, dus bieden kan nog. Je moet dan wel rekenen op een geschatte kostprijs tussen de 44.000 en 62.000 euro: (more…)

Inmiddels is het stof alweer gaan liggen, maar de manier waarop bob Dylan speechte voor het comité van de Nobelprijs was al even opzienbarend als zijn acceptatiespeech, of misschien nog wel een tikje spectaculairder.

Liet hij die eerste nog voorlezen door een ander, deze tweede nam hij op en vervolgens stuurde hij die geluidsopname naar Zweden.

Die toespraak was een voorwaarde voor het uitkeren van het geld dat bij de Nobelprijs hoort.

Dylan was overigens nog maar net op tijd, want de termijn was binnen een half jaar na de uitreiking ervan. Stiekem denken wij, dat Dylan die speech al lang af had, maar de spanning nog even opvoerde…

We moeten echter toegeven, dat d einhoud ervan fascinerend is: hij biedt een inkijkje in zijn inspiratiebronnen, die zonder uitzonderingtot de wereldliteratuur horen.

Zo verbindt hij zijn teksten nog maar eens met de Noberlrpijs en lacht en passant in zijn vuistje.

Je kunt die toespraak niet alleen lezen, maar die ook horen voordragen door Dylan: (more…)

In een interview met Rolling Stone heeft Bono gezegd, dat hij Songs of experience graag nog dit jaar zou willen uitbrengen.

De release van de opvolger van Songs Of innocence werd vertraagd na de verkiezing van Donald Trump en ging de groep op tournee om de dertigste verjaardag van The Joshua tree te vieren met de fans.

Bono denkt dat het uitstel het album beter heeft gemaakt, maar dat het totaal van vijftien songs terug moet naar twaalf, omdat de groep een hekel heeft aan erg lange albums.

Echte ‘fuck off-songs’ als ‘Little things that give you away’ komen er echter beslist op.

Dat nummer speelde de band al tjdens de huidige tournee.

Producer Steve Lillywhite is gevraagd om het album af te maken, omdat hij er volgens Bono als geen ander in slaagt de band in de studio vast te leggen als die live speelt. Zo wil U2 zorgen voor samenhang tussen de songs.