Category: New Orleans (Page 1 of 11)

Van Dr. John’s vijfde album ‘Gumbo’ is dit jaar geen nieuwe versie uitgekomen: geen gemasterde release van het origineel en al helemaal geen box met het album plus outtakes, niet eerder uitgebrachte nummers, de er altijd bij horende zeldzame foto’s en lines notes van gerenommeerde muziekjournalisten of tijdgenoten.

Toch is daar alle reden voor, want het is de eerste keer dat hij de lange, in New Orleans bestaande traditie eerde van de rhythm ’n blues-piano in stuiterend swingende uitvoeringen van bv. ‘Iko Iko’ en Professor Longhair’s ‘Big Chief’, terwijl Dr. John van diens ‘Tipitina’ een slepend, weemoedig nummer maakt. Ook put hij met vier nummers uitvoerig uit het werk van Huey Smith. Diens versie van de traditional ‘Little Liza Jane’ is bovendien het uitgangspunt van die van Dr. John.

Ook het enige nummer dat Dr. John zelf schreef, ‘Somebody Changed the Lock on my Door’ staat direct in de traditie van New Orleans met zijn combinatie van dixieland en rhythm ’n   blues.

Zelf zei hij daarover later:

‘In 1972, I recorded Gumbo, an album that was both a tribute to and my interpretation of the music I had grown up with in New Orleans in the 1940s and 1950s. I tried to keep a lot of the little changes that were characteristic of New Orleans, while working my own funknology on piano and guitar.’ en in een interview tijdens de opnamen ervan voor de Ann Arbor Sun: ‘The album we’re working on is going to be called ‘Gumbo’ and it could very well be called ‘More Gumbo, Less Gris Gris’. De voodoo-invloeden zijn daarop in tegenstelling tot de vier voorgangers inderdaad helemaal afwezig, maar Dr. John opende een even traditionele als nieuwe wereld voor ons, want de traditionele muziek uit New Orleans was nagenoeg onbekend, behalve in de Crescent City zelf dan.

Continue reading

In New Orleans wordt een straat vernoemd naar Allen Toussaint.

Dat is unaniem besloten door de gemeenteraad van The Crescent City op donderdag 6 januari jl.

De Robert E. Lee Boulevard ligt in de wijk Lakeview en Toussaint woonde er de laatste tien jaar van zijn leven ook .

Toch is dat niet de enige reden, want het eerbewijs krijgt des te meer lading als je weet, dat de straat nu nog vernoemd is naar generaal die opperbevelhebber was van het leger van de zuidelijke staten in de Amerikaanse Burgeroorlog.

Ook enkele andere straten die herinneren aan het slavernijverleden krijgen trouwens een andere naam; zo wordt Slidell Street omgedoopt tot Red Allen Way.

John Slidell was de ambassadeur van de zuidelijken in Frankrijk en ook senator van Louisiana, terwijl Allen een bekend jazztrompettist was.

De naamswijzigingen gaan in per 1 februari as.

Eerder werden al andere straten en pleinen omgedoopt: Caffin Avenue werd Fats Domino Avenue en Palmer Park werd Marsalis Harmony Park.

Charles Caffin was een slaveneigenaar die een plantage had die gelegen was in het gebied dat zich ontwikkelde tot de Lower Ninth Ward, terwijl Benjamin Palmer, een dominee, een dominee was die de slavernij verdedigde:

Continue reading

De traditionele New Orleans-jazzband Preservation Hall Jazz Band geeft binnenkort een concert via een livestream die wordt uitgezonden op hun website, facebookpagina, YouTube en het ons onbekende Twitch.

Dat is schering en inslag, maar de traditionalisten hebben zich versterkt met een aantal grote namen. Die komen uit allerlei onverwachte hoeken. Dat de ‘soul queen of New Orleans’ Irma Thomas meedoet is een inkoppertje en dat Elvis Costello meewerkt, is ook nog niet zo heel verrassend.

De eclectische zanger-gitarist hielp Allen Toussaint in 2006 al liefdevol met een tournee en het album ‘The river in reverse’.

Dave Grohl, Beck, Jim James en Dave Matthews zijn echter blijkbaar echter ook fans.

Het concert vindt plaats op 20 juni om 9 uur Eastern Time, wat dus betekent dat het drie uur ’s nachts bij ons is: Continue reading

Met het wegvallen van de optredens in clubs en het sluiten van cafés en restaurants in new Orleans vielen ook de advertenties voor in Offbeat weg en dus ook de inkomsten voor dit fameuze blad over New Orleans-muziek.

Daarmee wordt het direct in zijn voortbestaan bedreigd, reden waarom het op dit moment alleen digitaal verschijnt.

Offbeat is een blad dat door en voor fans van New Orleans, haar muziek, haar keuken en haar cultuur wordt gemaakt.

Dat wil niet zeggen dat het bij tijd en wijle niet kritisch is, maar het maakt zich ook sterk voor de belangen van die plaatselijke artiesten die moeten werken voor hun geld.

Zij hebben er dus vaak veel aan te danken en dat realiseert zanger-toetsenist Jon Cleary zich ook.

In en interview in het blad haalt hij herinneringen op aan hoe hij vanuit Engeland in New Orleans terecht kwam en dat is mooi om nog eens te lezen: Continue reading

Dayna Kurtz hoort zeker tot onze favoriete zangeressen, want deze vrouw kan zingend verlangen en verleiden als geen ander.

Zij maakte haar laatste twee albums alleen met Robert Maché, want dat waren selecties uit hun gezamenlijke optredens.

Nu is zij onverwacht terug met Maché aan haar zijde, maar ook met drummer Carlo Nuccio, bassist James Singleton en toetsenist Glenn Hartman. Gezamenlijk heten zij Lulu & the Broadsides.

In de clip van ‘He’s a king’ en ‘You’re trouble’bewijzen zij dat Kurtz ook in deze rootsy setting een fatale sirene is, maar dan wel in de klassieke betekenis van het woord, terwijl de gelouterde New Orleans-veteranen achter haar rauw swingen.

Samen maakten zij een album met acht tracks, dat heel misleidend ‘Sampler’ heet.

De twee songs doen ons koortsig verlangen naar meer: Continue reading

Het blijft ook na enig nadenken een vreemde naam van een eerbetoon aan Dr. John: ‘The Nite tripper guitar comes home’.

Natuurlijk startte Mac Rebennack als gitarist als tiener in en rond de studio va Cosimo Matassa, maar nadat hij in de vroege jaren zestig zijn hand geschoten was bij het verdedigen van zijn vriend Ronnie Barron in een van die ruige clubs werd gitaarspelen toch een zodanig probleem dat hij via het orgel uiteindelijk bij de piano uitkwam.

Ook in latere jaren speelde hij incidenteel nog weleens gitaar op een nummer, maar hij werd toch het icoon dat hij is op piano en orgel.

Toch vindt op 29 maart die avond plaats in Tipitina’s, fameuze club in New Orleans.

Daar spelen onder andere fameuze New Orleans-gitarist June Yamagishi, de al even legendarische Leo Nocentelli van The Meters en de jammer genoeg onderschatte Renard Ponché uit Dr. John’s beste Lower 9-11-band op een gitaar die werd gemaakt door gitaarbouwer Don Moser: de Nite tripper-gitaar.

Moser is een artiest die gitaren als uitgangspunt neemt voor zijn werk: hij versiert ze op bijna maniakale manier tot ze behalve gitaar ook kunstwerk zijn.

Zijn gitaren zijn te zijn in de Rock n’ roll Hall of Fame, het National Museum of African-American History and Culture en het Smithsonian Institute.

De gitaar zal permanent te zien zijn in Tipitina’s en elke daar optredende artiest zal de gelegenheid krijgen er op te spelen. Daarvan worden foto’s gemaakt waarvan uiteindelijk een boek zal worden gemaakt.

De opbrengsten van de verkoop van dat boek gaat dan naar de Musicians’ Clinic, een liefdadigheidsorganisatie die muzikanten helpt die gezondheidsproblemen hebben, maar geen ziektekostenverzekering. Die werd mede opgericht door Dr. John: Continue reading