Category: recensies jazz (Page 1 of 2)

www.oliviersarmy.com

bouwstenen.

In het openingsnummer van dit ruim vijf jaar na ‘Back in command’ verschijnende vierde album van Olivier’s Army beantwoordt de verrassende viool van gastmuzikant Oene van Geel de omfloerste trompet van Ruud Peper al voordat drummer Lodewijk Schutte en bassist Dan Simon de lome cadans van ‘Lost’ inzetten. Terwijl zanger Floris van der Klein vergeefs pleit voor een verloren gegane liefde, blijkt gastzangeres Sanne Huijbregts ijl zingend de fatale sirene die hem in een duet zijn noodlot aanzegt.

Het nummer is de thematische opmaat voor tien songs waarin Lodewijk Schutte, Simon en Peper met toetsenist Marijn Vogten en gitarist-toetsenist Olivier Schutte Continue reading

stripmuziek plus.

Jan Terlouw jr. nam twaalf eigen songs over een gedoemde liefde op met drummer Alex Grunnekemeijer, bassist Stef Bulten, trompettist Sacha van Loenen en trombonist Isaac McCluskey.

Zij leveren een even Continue reading

Ontdekkingsreis.

Drummer/achtergrondzanger Lodewijk Schutte, contrabassist Dan Simon, toetsenist/gitarist Martijn Vogten, trompettist Ruud Peper, zanger Floris van der Klein en toetsenist/gitarist Oliver Schutte namen hun tien nieuwe songs op tussen 2011 en 2014.

Ook bij Deal with demons (2012) deden ze jaren over de opnamen, maar toch heeft hun groep vanaf debuut A certain blue (2008) een definitieve stijl.

Daarin is stilte even bepalend als toetsen en trompet. Deze vaak weer statige nummers zijn dan ook slechts schijnbaar rustig. Van der Klein creëert namelijk spanning met zijn kenmerkende en klaaglijke falset. Pepers weemoedige trompet Vogtens en Olivier Schuttes ijle gitaren en atmosferische toetsen contrasteren ermee, maar accentueren die ook. Lodewijk Schutte en Simon spelen daarachter dienend maar uitgesproken en geven de songs een stevige structuur.

Olivier’s Army vroeg de meecomponerende gastmusici om veelal jazzy accenten: blazers Michael Moore, Ellister van der Molen en Ferdinand van Willigen, toetsenisten Wolfert Brederode, Emiel van Rijthoven en Niels Broos, percussionist Gijs van Straalen, bassisten Guus Bakker en Sven Happel, maar ook Fay Lovsky, pedal steel-gitarist Ruud Boelens en zangeres Nicoline de Wolf.

De warme, lyrische solo van altsaxofonist Moore geeft de opener een wat aardser sfeer dan de door trompet gedomineerde andere. Toch past ook hij naadloos in Olivier’s Army’s klankbeeld, net als drie relatief snelle nummers en Van der Kleins soms vanuit een andere, optimistischer invalshoek geschreven teksten.

Hoewel de melancholie overheerst, verbreden en verrijken die factoren het karakteristieke geluid van deze in zijn genre al voor de derde keer toonaangevende band.

****

www.oliviersarmy.com

Caleidoscoop.

De eerste tonen van opener Slinky Thing op Donald Fagen’s vierde solo-cd zetten ook de toon als je zijn eerdere cd’s en die van Steely Dan kent. In een kaal decor van droog tikkende drums, een ploppende contrabas en een knerpende slaggitaar is Fagen een wanhopige, middelbare man die eraan twijfelt of zijn veel jongere vlam bij hem wil blijven.

Slinky Thing splijt snel open, wanneer Fagen en  sexy achtergrondzangeressen omineus de titel zingen. Ook de blazers die Jon Herington’s venijnige gitaarsolo ondersteunen én beantwoorden,  bewijzen dat Fagen opnieuw inspiratie vond in zijn favoriete jazzstukken. Het is dus voor die verleidelijke verovering te hopen, dat ze Continue reading

Vorige week werd bekend dat in oktober Donald Fagen’s vierde solo-cd zal uitkomen: Broken condos.

Wij zijn daar nu al blij mee en draaien vanavond dan ook nog maar eens een song van zijn vorige soloplaat, Morph the cat.

Die recenseerden wij voor popmagazine Heaven, maar doordat ook bassist en toenmalig recensent Jo Didderen er een schreef, bleef deze ongepubliceerd:

Donald Fagen – Morph the cat.

Hetzelfde anders.

Donald Fagen’s derde solo-cd staat vol paradoxen. In acht lange nummers plus een korte reprise van de titelsong maakt de gemankeerde jazzpianist opnieuw de van Steely Dan bekende sluwe popmuziek. Dezelfde New-Yorkse jazzmuzikanten spelen erop mee als op de twee Steely Dan-cd’s van na de reünie. Zo wordt deze cd bíjna die van een groep, een concept dat Becker en Fagen toch ooit afzwoeren als onwerkbaar.

Fagen’s solonummers zitten dan ook vol vertrouwde nuances: Continue reading

www.oliviersarmy.com

Superieure worsteling.

Olivier’s Army maakte al in 2008 het statige en introspectieve A Certain Blue, maar doordat de cd in eigen beheer uitkwam en de groep nauwelijks optrad, bleef die cd een goed bewaard geheim.

Dat is nog altijd jammer, want de tien herfstige, door jazz beïnvloede songs roepen nog onmiddellijk Continue reading

www.oliviersarmy.com

Elite-eenheid.

Olivier Schutte gaat verder als bepalende factor in zijn Olivier’s Army, nu voorganger Oak ophield te bestaan.  Zijn muzikale partner Hans Brussee, met wie hij twee cd’s maakte, emigreerde naar Oost-Europa, maar Schutte verwerkt die aderlating stijlvol.

Met Lodewijk Schutte – drums, Dan Simon – contrabas, Martijn Vogten – toetsen/gitaar, Ruud Peper – trompet en nieuwe zanger/gitarist Floris van der Klein nam toetsenist/gitarist Olivier Schutte tien open jazzy songs op die doorgaan waar Oak ophield.

In een combinatie van Continue reading

Eindelijk thuis.

Na Rush In The Woods bracht jazzzangeres Heleen van den Hombergh zeven jaar lang geen cd uit, maar op haar derde maakt ze in een keer de balans op van die periode. Ze combineert jazz opnieuw met wereldmuziek, maar tekstueel nog sterker dan op die vorige met thema’s uit de traditie van singer-songwriter.

In veertien songs bezingt ze de haar ontglippende liefde. Daarbij gaat zij door alle stadia van dat proces: Continue reading

Wereldjazz.

Op haar tweede cd combineert Van den Hombergh, die afstudeerde als tropisch bosbouwkundige aan de Landbouwuniversiteit Wageningen, haar liefdes voor het regenwoud en gezongen jazz. Daarnaast wortelen haar tien composities stevig in wereldmuziek a là Ashley Maher. Van haar trio (pianist Bert van den Brink, percussionist Joshua Samson en bassist Tony Overwater) zorgen de laatste twee voor die wereldinvloeden, waarbij Overwaters tweede instrument, een zevensnarige Ruby Gamba, een grote rol speelt.

Van den Hombergh en haar hechte groep zwepen elkaar op. Of het spel van de drie nu Continue reading

In België wordt het binnenkort misschien toch nog dringen met de muziekstreamers. Tot  kort geleden was er niet een die de Belgische markt bediende, zoals dat in het jargon heet, maar daar komt nu rap verandering in.

Sinds enige tijd kunnen Vlamingen, Walen en Duitstaligen broederlijk muziek streamen via Continue reading