Kippenvel – Ruud Heijjer

….maar nog steeds alleen over muziek, uiteraard.

Het adres is het adres van deze website, maar dan zonder de punten, want die mogen niet bij Twitter: kippenvelnet.

Dat genereert een tweet op het moment dat we een bericht plaatsen op de website.

Mooier kan het niet, want dan blijf je van minuut tot minuut op de hoogte van wat wij het luisteren en lezen waard vinden….

Theo Sieben heeft zijn vierde soloalbum klaar.

Het heet ‘Market meat’ en bevat covers van invloeden en helden als Leadbelly en Skip James.

De relase is binnenkort, al is Sieben daar op zijn facebookpagina nog niet erg concreet over. Eerder zou de release na de zomer plaatsvinden, maar nu heeft hij het over ‘binnenkort’.

De locatie waar de release plaatsvindt is in ieder geval wél duidelijk. Dat is Café De Oceaan in Amsterdam, R.J.H. Fortuynplein 29, 1019 WL.

Wij draaiden Jan Terlouw jr. and the Nightclub niet alleen in de uitzending van verleden, week, maar al sinds het uitkomen ervan. Wel vroegen we ons weleens af, of het titelloze debuutalbum van de groep ook op grotere zenders wordt gedraaid.

De band zal dan ook blij zijn geweest met de aandacht van 3FM’s Luc Sarneel, die interview met Terlouw deed in de zacht van zaterdag op zondag 9 juni jl.

Terlouw zette het filmpje namelijk op zijn facebookpagina, maar jammer genoeg zijn de vragen nogal oppervlakkig en bovendien wordt het afgebroken op het moment dat een nummer lijkt te worden ingezet:

Op 29 juni komt er een verzamelalbum uit van Graham Nash.

‘Over the years….’ bevat dertig songs en daarbij zitten behalve klassiekers ook veel demo’s van die nummers, maar ook niet eerder uitgekomen songs.

Uiteraard is ‘Marakesh express’ er op te vinden, net zoals ‘Our house’ en ‘Teach your children’, maar ook sterke songs van latere CSN-albums en van Nash’ solodebuut ‘Songs for beginners’.

Ook zijn er andere versies op te vinden van nummers van dat album: ‘Better days’ en ‘I used to be a king’, maar in totaal staan er maar liefst twaalf demo’s op ‘Over the years…’ die nooit zijn uitgekomen.

Zo is er een soloversie van ‘Teach your children’ uit 1968, een nummer dat overigens door de Hollies werd geweigerd tijdens de opnamen van Bob Dylan-covers. Dier weigering deed Nash dan weer besluiten die Engelse hitgrope te verlaten en te kiezen voor een Amerikaans avontuur van David Crosby en Stephen Stills. Ook staan er demo’s op van ‘Pre-road downs’, ‘Our House’ en ‘Marakesh express’.

Ondanks het verbreken van zijn decennialange vriendschap met David Crosby kon Nash blijkbaar niet om ‘Immigration man’ en ‘Wind on the water’ heen. Hij stelde het album namelijk zelf samen met Joel Bernstein, met wie hij eerder ook een uitvoerige David Crosby-verzamelaar en een CSN-compilatie maakte.

Overigens bevat de verzamelaar ook enig recent werk, want van Nash’ soloplaat ‘This path tonight’ uit 2016 staat ‘Myself at last’ erop.

‘Over the years’ komt uiteraard uit als dubbel-cd, stream en download. Op 31 augustus komt de lp-versie uit daarbij met een ets.

Twee fragmenten zijn te horen via:

Daniël Lohues gaat een selectie spelen van de bandnummers uit zijn inmiddels toch omvangrijke oeuvre van de afgelopen vijfentwintig jaar.

Dat doet hij in oktober met een volledige band: Bernard Gepken (gitaar), Reyer Zwart (bas), Bram Hakkens (drums) en Ferry Lagendijk (toetsen), terwijl hij zelf ook nog eens de Fender zal omgorden.

Daarmee gaat het zowaar op rock ‘n’ roll lijken. We hopen maar dat de laconieke filosofieën van Lohues overeind blijven in die geluidsstorm:

De Dieter van der Westen band maakte recent het album ‘Me and you’.

Dat wordt positief gerecenseerd en dat is terecht, want Van der Westen en zijn mannen maken americana met invloeden van singer-songwriter, folk, funk en country(rock). Zijn soms schorre zang roept weidse vlakten en weemoed op die worden onderstreept door evocatieve gitaarsolo’s en soms ook fiddle.

Misschien treedt de band niet zo vaak op, doordat Van den Westen ook nog in KASBA zit, een groep die wereldmuziek speelt, maar dan in letterlijke zin.

Vanaf 30 augustus echter is hij echter een aantal keren op podia te vinden met zijn rootsy songs.

Tot die tijd moet je misschien toch ‘me and you’ een keer luisteren, hoewel de groep al twee eerdere albums uitbracht:

De Canadese singer-songwriter Rob Lutes gaat de hele zomer zijn recente album ‘Walk in the dark’ achterna.

Vanaf 17 juni tot en met 22 september treedt hij met enkele onderbrekingen op in zijn vaderland, maar vanaf 26 september speelt hij zes soloconcerten in Europa.

Daarvan zijn er vier in Nederland en twee in Frankrijk, zodat we moeten concluderen dat Lutes hier populairder is dan in de rest van dit werelddeel. Jammer voor hem, maar fijn voor ons:

Op de site van Folk Alley staat een sessie die singer-songwriter extraordinaire Gretchen Peters en echtgenoot Barry Walsh in januari deden tijdens het 30A Songwriters Festival.

Peters en Walsh deden daar ‘The boy form Rye’, ‘Wichita’, ‘Truck stop angel’ en ’Disappearing act’ van haar nieuwe album ‘Dancing with the beast’.

Dat zijn stuk voor stuk even klassieke als tijdloze songs, maar als ze nu toevallig nog niet kent, zijn ze hier teruggebracht tot hun kale essentie:

Pink Floyd-drummer kan zijn geluk dezer dagen vast niet op: zijn nieuwe band Saucerful of secrets gooit hoge ogen in het Verenigd Koninkrijk met vroeg werk van Pink Floyd en gaat daardoor uitgebreid door Europa op tournee.

Nu wordt het nog mooier, want Mason’s solowerk uit de jaren tachtig wordt opnieuw uitgebracht als boxset.

‘Unattended luggage’ komt pas uit op 31 augustus, doordat het in de zomer altijd rustig is met releases, maar daarin zitten dan zijn drie soloplaten: ‘Nick Mason’s Fictitious sports’ uit 1981, ‘Profiles’ uit 1985 en ‘White of the eye’ uit 1987.

Geen van die drie is trouwens een echt solowerk, want op de eerste werkte hij intensief  samen met toetseniste Carla Bley en zanger Robert Wyatt en op de andere twee met 10cc-gitarist Rick Fenn.

Die laatste twee platen ontstonden uit de muziek die het duo opnam voor reclamefilmpjes en documentaires. ‘Profiles’ is dan ook bijna helemaal instrumentaal, al zongen Maggy Reilly en David Gilmour in ‘Lie for a lie’ en UFO-toetsenist Danny Peyronel ‘Israel’.

Eerdere berichten over Nick Mason vind je in de categorie Nieuws.

Of de wereld op deze box zit te wachten, is de vraag, maar misschien helpt het dat ‘White of the eye’ al twintig jaar niet meer te krijgen is en ook nog nooit op cd is uitgebracht.

Behalve als cd’s en lp’s komt de box uiteraard ook op de markt als stream en download.

Playlist 548 - 12 juni 2018

‘the road’ is een mythisch begrip: vrijheid en een nieuwe begin, eindeloos worden voorgejaagd door niet te temmen omstandigheden zonder ooit ergens thuis te zijn of een metafoor voor het leven, waarbij de reis belangrijker is dan het doel?

Geen groep kent ‘the road’ zo goed als popmuzikanten met hun soms eindeloze tournees, al kunnen acteurs er ook wat van. Toch gaan die vaak elke avond terug naar huis, terwijl popmusici dooreizen van het ene podium naar het andere over alweer een weg.

Natuurlijk zijn er ook allerlei andere wegen: vanavond doen de Beatles, Sheryl Crow, Dabbi Nichols en Frédérique Spigt & Roel Spanjers verslag in deel 1, maar volgende week zetten we onze reis voor met anderen.