Kippenvel – Ruud Heijjer

….maar nog steeds alleen over muziek, uiteraard.

Het adres is het adres van deze website, maar dan zonder de punten, want die mogen niet bij Twitter: kippenvelnet.

Dat genereert een tweet op het moment dat we een bericht plaatsen op de website.

Mooier kan het niet, want dan blijf je van minuut tot minuut op de hoogte van wat wij het luisteren en lezen waard vinden….

Het Maastrichtse duo Jodymoon maakte al vijf sfeervolle albums, waarop ze ingetogen songs zetten met haar zang en zijn gitaar als basis, vaak gecombineerd met cello en viool.

Die namen ze op in hun thuisstudio, wat een grote directheid en een even grote intimiteit tot gevolg had.

Nu hebben Digna Jansen en Johan Smeets ‘A love brand new’ uitgebracht. Die namen ze opnieuw in hun thuisstudio op, maar dan wel in een andere dan voorheen. Het stel verhuisde namelijk en bouwde in hun nieuwe huis opnieuw een studio.

Hun dertien nieuwe songs zijn weliswaar een logisch vervolg op voorgangers als ‘Who are you now’, ‘The life you never planned on’ en ‘All is waiting’, maar zijn tegelijkertijd een muzikale verbreding door de prominentere rol voor Smeets’ vaak rootsy gitaren.

Inmiddels zijn ze al begonnen met een uitgebreide tournee door Nederland, want die begon op 11 januari. Gelukkig duurt die nog tot en met 18 mei, terwijl de officiële première op 27 januari plaatsvindt in Theater Walhalla in Rotterdam om 15:00 uur.

De speellijst vind je hier:

Toegegeven, het is niet het hele interview, maar toch werpt het nieuw licht op Leonard Cohen’s album ‘You want it darker’.

Het kwam net uit voor zijn dood en is dus in zekere zin zijn muzikale testament, al schijnen er nog niet uitgebrachte opnamen te zijn die zoon Adam in de toekomst gaat voltooien en uitbrengen.

Het Engelse blad Uncut wijdt het nieuwe nummer aan Cohen’s werk, maar zette als lokkertje interviewfragmenten met producer/co-componist Patrick Leonard en andere bij het opnameproces betrokkenen op de site.

Daarin werpen zij licht op Cohen’s steeds verder afnemende gezondheid, maar ook op zijn niet aflatende werklust:

De woorden hierboven doen misschien anders vermoeden, maar singer-songwriter Beatrice van der Poel treedt binnenkort weer twee keer op met haar vaste gitarist Tim Eijmaal.

Dat doen ze op 31 januari in Edam en op 6 februari in Haarlem.

Zij spelen dan songs van haar verleden jaar verschenen album ‘ Montere weemoed’, maar misschien ook van eerdere albums als ‘Electric lady’, ‘Heelhuids’, ‘Hard en hoofd’ en ‘Langzaam los’.

Vander Poel speelt gitaar of lapsteel en verandert dan in een door de tekst bezeten bluesvrouw, terwijl Eijmaal om haar zang heen soleert.

Van der Poel treedt trouwens nog veel vaker op, maar doet dat dan solo:

Haeff in Vrouwenpolder is een winkel met een in onze ogen wonderlijk concept: wij kennen tenminste niet veel zaken waar woonaccessoires, koffie en thee worden gecombineerd met de verkoop van gitaren. Bovendien organiseren ze daar dan ook nog workshops en huiskamerconcerten…..

Ellen Shae is er vermoedelijk vaste klant, maar ze treedt er ook regelmatig op en doet ze weer met haar band op zondag 20 januari om 16:00 uur.

Ze speelt dan songs van haar twee ep’s: ‘Windows’ en ‘Clouds’ en haar vaste begeleiders, gitarist James Denton en haar bassist Frank Faber, zijn ook van de partij.

Jammer toch dat Zeeland zo ver is:

Gisteren is het complete programma voor het New Orleans Jazz and Heritage Festival 2019 bekend gemaakt.

Opvallend is opnieuw het aantal grote namen dat met de muziek van New Orleans niets te maken heeft, maar dat blijkbaar nodig is om de kaartjes uit te verkopen, hoewel je die redenatie voor hetzelfde geld kunt omdraaien….

Zo zouden wij de Rolling Stones, de Dave Matthews Band, Ziggy Marley, Tom Jones, Hurray for the Riffraff, Earth and Fire, de Doobie Brothers, Katy Perry, The O’Jays, de Indigo Girls, Bozz Scaggs, John Fogerty, Chaca Kahn en Herbie Hancock in ieder geval niet hebben gecontracteerd voor het festival op de paardenrenbaan die de Fairgrounds heet.

Aaron Neville, Bonnie Raitt, de Dirty Dozen Brass Band, Al Green, Jon Cleary and the Absolute Monster Gentlemen, Wynton en Branford Marsalis samen, Los Lobos, de Robert Cray Band, Jimmy Buffett, Ani DiFranco, Little Feat, Trombone Shorty and New Orleans Avenue with the Nevilles, de Rebirth Brass Band, the Subdudes, Maria Muldaur and her tribute to Blu Lu Barker, de Preservation Jazz Band, Anders Osborne, Marcia Ball en Mavis Staples springen allemaal moeiteloos wél over de door ons misschien te hoog gelegde lat, hoewel ze net niet allemaal een heel directe band hebben met de Crescent City.

We zouden er graag naar toe gaan, maar weten nu al dat dat er niet in zit. Dat betekent dat de heimwee alweer begonnen is, ook de heimwee naar Gloria, hoewel Jazz Fest pas plaatsvindt op 25 tot en met 28 april en 2 tot en 5 mei 2019…..:

Playlist 573 - 15 januari 2019

In Kippenvel 573 draaien we vanavond alweer songs uit de Kippenvel Top Zoveel 2018, de lijst van onze persoonlijke favorieten van verleden jaar.

Dat zijn dus songs van onder anderen Hidden Agenda DeLuxe samen met Oh Susanna, Melle de Boer, BJ Baartmans en Michelle Lewis, Theo Sieben en Eric van Dijsseldonk.

Voor hen nemen we meer dan anders de tijd door telkens twee songs van hun album te draaien, maar dat doen we ook van de nieuwste van Paul McCartney, de James Hunter Six, André van den Boogaard en de Tornado’s, Case Mayfield en Kat Danser: we hebben immers nooit haast tussen negen en elf, behalve als we tegen het eind van een uur onverhoopt in tijdnood komen….

Dat is dus zoals altijd twee uur muziek voor wie wil luisteren!

Tot vanavond dus, tot Kippenvel!

In de woestijn van Namibië blaast een installatie vanaf nu Toto’s ‘Africa’ de lucht in.

Het is de bedoeling van de bedenker en maker van de ‘installatie’ dat de voor zo ongeveer eeuwig zal zijn. De Namibische kunstenaar Max Siedentopf hoopt op een speelduur van zo’n 55 miljoen jaar om zo de song de ultieme eer te bewijzen.

Daarvoor heeft hij de ‘most durable’ elementen gekozen, een inmiddels veel misbruikt woord in connectie met het milieu. Hier waren woorden als ‘hard wearing’ of ‘rugged’ beter op hun plaats geweest, want de installatie zal het extreme woestijnmilieu juist moeten weerstaan, al is Siedentopf ervan overtuigd dat het klimaat daar de zeven in een kring geplaatste sokkels uiteindelijk zal aantasten.

Vermoedelijk zal het geheel veel eerder eerder omwaaien of ander een nieuw gevormd duin verdwijnen, maar voorlopig staat op de middelste sokkel een mp-3-speler en op de in een cirkel eromheen gezette zes steeds een box. Het geheel werkt logischerwijs op zonne-energie:

Na het nieuws over een nieuw album van The Who en de slechte relatie tussen Roger Daltrey en Pete Townsend (of beter: de niet tussen hen bestaande relatie) is er nu nieuws over de voorgenomen Amerikaanse tournee.

Eerder was al wel bekend dat de tournee een symfonische wordt, waarbij bij elk optreden een lokaal symfonisch orkest voor de begeleiding zal zorgen. Toch sluit The Who geen compromissen en gaat er ‘full throttle’ tegenaan, zo verklaarde Daltrey.

Inderdaad zullen ook drummer Zak Starkey (jawel: voor eeuwig de zoon van), gitarist Simon Townsend (inderdaad: voor altijd de broer van) en vaste bassist Jon Button van de partij zijn tijdens de de hele loopbaan van The Who omspannende shows.

Dus zullen er songs van de rockopera’s Tommy en Quadrophenia worden gespeeld, net als andere grote hits. Of er ook nummers in de setlist zullen staan van die nog dit jaar te verschijnen nieuwe, is onduidelijk. Daarover rept Daltrey noch Townsend in een zeldzaam blijk van eensgezindheid.

De groep gaat vanaf 7 mei optreden en doet die maand toen optredens en op 1 juni nog een. Daarna nemen ze de zomer vrijaf, want pas vanaf 6 september gaan ze verder tot en met 23 oktober: in september treden ze elf keer op en in oktober zes. De twee laatste daarvan zijn trouwens in Canada, net als het laatste concert van de eerste helft.

Tussen elk concert zit minstens een rust- annex reisdag, want het zijn telkens eenmalige optredens in een stad, behalve in de Hollywood Bowl in Los Angeles, maar ook daar hebben de krasse knarren een dagje vrijaf tussendoor.

Zanger-trompettist Jeroen Zijlstra doet een korte serie optredens met dichteres Tjitske Jansen onder de naam ‘Nieuws van twee kanten’.

In de aankondiging van de Philharmonie Haarlem staat dat het ‘een literaire muzikale avond is waarop de poëtische teksten van Tjitske Jansen en de jazzy kleinkunstliederen van Jeroen Zijlstra samenkomen. Swingend, rauw en teder. Het wordt een reis door het leven van Jeroen, van Tjitske én van het publiek. Langs havens, dorpen en steden, waar we ons thuis voelen, of juist niet.’

De twee vormen in ieder geval een interessante combinatie, want de vaak poëtische en soms religieuze teksten van Zijlstra en de even originele als aardse gedichten van Jansen kunnen even goed samensmelten als botsen: