Kippenvel – Ruud Heijjer

….maar nog steeds alleen over muziek, uiteraard.

Het adres is het adres van deze website, maar dan zonder de punten, want die mogen niet bij Twitter: kippenvelnet.

Dat genereert een tweet op het moment dat we een bericht plaatsen op de website.

Mooier kan het niet, want dan blijf je van minuut tot minuut op de hoogte van wat wij het luisteren en lezen waard vinden….

Playlist 634 - 26 mei 2020

Op 25 mei zou The Band-drummer Levon Helm tachtig jaar geworden zijn.

Dat is een mooi toeval bij deze Rode Draad, maar niet de reden. Dat is dat wij pas recent The Weight Band ontdekten en dan in het bijzonder hun eerste en tot nu toe enige album ‘World gone mad’.

The Weight Band is een groep muzikanten die in het verleden óf in The Band speelden of in Helm’s Midnight Ramble Band. Ze spelen tijdens hun optredens veel songs van die groep, maar hun eigen songs zijn daar direct op geënte en doen er niet erg veel voor onder.

Onze recensie van dat album volgt morgen een keer.

Voeg aan ‘The weight’ van ‘Music from Big pink’ en een dong van ‘World gone mad’  nog Marc Cohn’s hommage aan Helm aan toe en een song van een van zijn protegés waarop de zingende drummer een van de twee drummers was en hebben we weer een mooie Rode Draad.

Tot vanavond dus, tot Kippenvel!

Er komt een standbeeld van Little Richard voor het huis in Macon, Georgia, waar hij zijn jeugd doorbracht.

Daarvoor leggen de Friends of Little Richard en de Community Foundation of Central Georgia geld bij elkaar. Ook komt er een replica van zijn ster op de Hollywood Walk of Fame.

Het geld in het daarvoor opgerichte fonds zal ook worden gebruikt om organisaties te ondersteunen die muzieklessen geven aan studenten met een laag inkomen.

De organisaties hopen dat het beeld zal kunnen worden geïnstalleerd op 5 december. Dat is toevallig ook de geboortedag van Little Richard.

Daarom wordt die dag in Macon dan ook uitgeroepen tot de Little Richard Penniman Day:

Queen-gitarist heeft enige tijd na zijn ziekenhuisopname vanwege een afgescheurde grote bilspier een ‘lichte hartaanval’ gehad. Dat vertelt hij in een filmpje op Twitter.

Hij was alweer thuis, maar bleef pijn houden. Eerst constateerden artsen een beklemde zenuw in zijn rug, wellicht veroorzaakt doordat May al vijftig jaar een gitaar over zijn schouder rondloopt.

Daarna kreeg hij de bekende verschijnselen als een beklemming op de borst.

Toen hij door zijn huisarts naar het ziekenhuis gereden was, constateerden de doctoren daar dat hij drie verstopte aderen had en werden evenzoveel stents geplaatst.

Gelukkig maakt hij zelf dat grapje al over de titel van het derde Queen-album, ‘Sheer heart attack’….

May is inmiddels weer thuis en maakt het goed, zo zegt hij.

Eerdere berichten over Brian May vind je in de categorie Nieuws.

De Weight Band bestaat uit een stel muzikale veteranen die bijna allemaal in de nabijheid van The Band verkeerden, zij het na de hereniging van de oorspronkelijke leden zónder Robbie Robertson en dan vooral in de nabijheid van drummer Levon Helm.

Zij laveren tussen een tribute band en een groep die nummers speelt in de geest van hun voorbeeld, en daartussen zit een heel verschil.

Dat laatste is bijvoorbeeld goed hoorbaar op hun album ‘World gone mad’, dat de geest van The Band ademt, maar uitstekend op zichzelf kan staan.

Vannacht wekken zij echter de geest van The Band tot leven ter ere van de dag die de tachtigste geboortedag van Levon Helm geweest zou zijn.

Op Facebook zal een concert te zien zijn uit december 2019 waar de Weight Band het fameuze livealbum ‘Rock of ages’ naspeelde, versterkt met de Dap Kings Horns.

Die zijn daarbij onmisbaar vanwege de arrangementen die Allen Toussaint voor dat optreden schreef, maar wat de New Yorkse singer-songwriter Willie Nile erbij doet, vragen wij ons af.

Ook zal Remember Jones soulklassiekers doen en een aantal numers van Joe Cocker’s ‘Mad dogs and Englishmen’-tournee.

De tijd is wat minder gelukkig, want de aanvang is vannacht om drie uur….

Wees niet bang: in Kippenvel zullen we nooit iets van Abba draaien, maar toonbeelden van vakmanschap zijn de nummers van Björn Ulvaeus en Bennie Andersson natuurlijk wel en daarom berichten wij zo af en toe over die hitmachine met pensioen.

In een recent interview met CNBC spreekt Abba’s  Ulvaeus zich stelliger uit over het Zweedse beleid inzake corona dan over Abba’s nieuwe nummers.

Dat is wonderlijk, want Ulvaeus is wél een doorgewinterde muzikant, maar geen expert in medische zaken, maar misschien gaf hij alleen beleefd antwoord op aan hem gestelde vragen.

Hij heeft het ook nog even de Zweedse economie in relatie tot een tweede en eventueel derde opleving van het virus en heeft het over de gevolgen van de anderhalvemetersamenleving op concerten, maar uiteindelijk zegt hij ook iets heel vaags over het opnemen en misschien uitkomen die twee al in 2018 opgenomen singles van Abba:

Dat Jeroen Kant op zondag 24 mei jarig is, hadden we normaal gesproken niet vermeld.

Vanavond om elf uur Nederlandse tijd geeft hij echter een livesessie vanaf zijn bootje in de Biesbosch, een cadeautje dat hem én ons in de schoot is geworpen.

Kant doet dat namelijk op uitnodiging van de Amerikaanse zanger en songwriter Arlan Feiles.

Die organiseren via facebook livesessies die hij de ‘Ellen Berman Corona Classic Concert Series’ noemt en nodigde Kant uit eraan mee te doen.

Dat verklaart ook het aanvangstijdstip, want dan is het vijf uur ’s middags aan de Amerikaanse oostkust.

Bijzonder aan deze concerten is, dat Berman en Feiles van de donaties voor een concert weer een nieuwe artiest inhuren. Zo zijn zij erin geslaagd al anderhalve maand iedere dag een nieuwe artiest een sessie te laten doen.

Check hier het facebook-event:

Eagles-gitarist Joe Walsh is blijkbaar een enthousiast radioluisteraar als hij niet op tournee is om het werk van de band waarin hij inmiddels enkele decennia zit nog eens na te spelen.

Nu dat niet kan, moet zijn liefde voor muziek er op een andere manier uit: vanaf  vandaag, 23 mei, presenteert hij elke zaterdag de Joe Walsh Old-fashioned rock and roll radio show. Walsh stelt het programma van een uur ook zelf samen.

Dat doet hij rond etenstijd in Californië, maar zes uur ’s avonds is drie uur ’s nachts hier.

We hopen dat je het programma ook achteraf nog kunt streamen, maar daarover staat helaas niets in de aankondiging:

Op zondag 24 mei is de eerste aflevering te zien van Dan Tuffy’s ‘Story song time’.

Daarin streamt singer-songwriter Dan Tuffy een song met het erbij horende verhaal.

Deel 1 heet veelbelovend; “I thought you was dead!’ en daarin neemt hij ons mee naar een rivieroever in Nieuw-Zuid-Wales.

In de aankondiging schrijft hij ook nog: ‘What could possibly go wrong?’ en de trailer is veelbelovend:

Tiny Mountain Records TMRCD101

dream debut.

Joe Edwards’ first album begins with a declaration of love to Beth, the woman he loves. Almost in a whisper he sings about the emptiness he experienced and the fulfillment she gives him. The country influences of pedal steel come back later twice, but the other eight songs are rootsy through and through.

Edwards, who was a student at the Liverpool Institute for Performing Arts and played drums(!)on tour with Australian folk rockers The Wishing Well, was able to interest Steve Dawson for his songs.

He produced and played his plethora of string instruments with Joe’s brother Alex on drums, keyboardist Chris Gestrin and bassist Jeremy Holmes.

They recorded the well-structured songs of singer-guitarist Edwards live in the studio, a method that Dawson swears by. This time too that resulted in a