Kippenvel - Ruud Heijjer

In Kippenvel 759 draai ik vanavond songs van Felan en Eva Cassidy, Manassas en Paul Simon en nieuw of recent werk van Graham Nash en Taj Mahal, Abe Partidge en Jan Olsen, Iris Penning en Meschiya Lake & the New Movement.

In het Een-tweetje draai ik drie songs van Dan Tuffy, waarvan een van zijn nieuwe album ‘Country Star’, en in De rode draad draai ik vijf songs uit de lange loopbaan van de door mij bewonderde Tom Waits. Het gerucht gaat immers dat hij weer aan het schrijven is en dus misschien ook wel aan het opnemen: songs dus uit de bootlegserie ‘Tales from the Underground’.

Dat is dus ook vanavond tussen acht en tien weer twee uur muziek voor wie wil luisteren: dit is Kippenvel!

Paul Simon heeft in een interview met The Times gezegd dat hij het gehoor in zijn linkeroor heeft verloren. Dat gebeurde tijdens het schrijven van de muziek voor zijn recent uitgekomen ‘Seven Psalms’.

Doordat niemand daarvoor een oorzaak kon vinden, voelde de zanger zich gefrustreerd en geërgerd, maar hij dacht dat het misschien wel vanzelf zou overgaan.

Daardoor kan hij in de toekomst misschien iet meer optreden, maar dat heeft volgens Simon ook een voordeel: hij hoeft dan ook niet langer de nummers te spelen die hem de keel uithangen.

Het gevoel dat hem vaak overviel tijdens ‘You Can Call me Al’ zal hem dan in ieder geval bespaard worden, zo zegt hij: vaak dacht hij dan deel uit te maken van een Paul Simon-coverband…

Eerdere berichten over Paul Simon vind je in de categorie Nieuws.

Ringo Starr gaat geen memoires schrijven.

Daarvan is de ex-Beatle overtuigd, al is hem verschillende keren een niet te weigeren aanbod gedaan.

De reden is dat hem steeds is gevraagd te beginnen bij het moment dat hij in 1962 lid werd van de Beatles.

Daarin heeft hij geen zin, zo zei hij in een interview met USA Today, want ‘ik zou al drie delen nodig hebben om bij dat moment te komen.’ Bovendien heeft hij er geen zin een boek te schrijven over Ringo de drummer, ‘want we zijn allemaal een beetje meer dan dat.’

Herinneringen ophalen wil hij echter wel, zoals aan een muzikant uit de begeleidingsgroep van zangeres Helen Shapiro. Starr vroeg hoe oud hij was en hij antwoordde: ‘veertig.’ Starr reageerde volgens eigen zeggen verbijsterd: “veertig? Donder op en je doet het nog steeds?’, maar hij zegt ook dat je dat nu eenmaal zo voelt als je je jonger bent:

Sinds ‘This is Where I Live’ ben ik fan van soulzanger William Bell, al had ik Marc Cohn nodig om hem te ontdekken. Cohn en John Leventhal waren blijkbaar al fans van hem en schreven er samen met Bell vijf songs voor.

Bovendien produceerde Leventhal alle twaalf nummers en speelde hij er ook zo ongeveer alle instrumenten op, terwijl Cohn een van de achtergrondzangers was.

‘This Is Where I Live’ overtuigde niet alleen mij moeiteloos, Bell kreeg voor dat album in 2017 een Grammy in de categorie americana.

Daarna werd het lang stil, behalve dan ik Kippenvel, want ik bleef er songs van draaien. Niet alleen de nieuwe versie van ‘Born Under A Bad Sign’, het nummer dat Bell en Booker T. Jones schreven en dat in 1967 een hit werd voor Albert King, maar ook andere songs.

Nu heeft Bell een nieuw album uit. ‘One Day Closer To Home’ bevat twaalf songs, waaronder het in december van verleden jaar als single uitgekomen titelnummer:

Wat precies de reden is voor het Engelse ‘Uncut’ om te bellen met Stephen Stills weet ik ook niet, maar het begin van het interview smaakt inderdaad naar meer.

Dat ook door de foto, genomen in de tijd dat Stills de hemel nog leek te bestormen, maar natuurlijk vooral door zijn herinneringen aan 1970, die hij uitgebreid mag ophalen.

Natuurlijk ligt daarbij het accent op zijn tijdelijke verhuizing naar Engeland, waar hij het buitenhuis van Ringo Starr en diens vrouw Maureen kocht.

Daarover schreef hij bijvoorbeeld het prachtige ‘Johnny’s Garden’, dat op het album van de door Stills gevormde groep Manassas staat.

De namen van Eric Clapton en Jimi Hendrix vallen in het begin van dit vraaggesprek als rijpe appelen uit een boom, maar ook die van CSNY-bassist Calvin ‘Fuzzy’ Samuel, die zichzelf blijkbaar niet alleen een weg de studio in blufte, maar ook in de livebezetting van Crosby, Stills, Nash & Young en in Manassas.

Het gratis gedeelte van het vraaggesprek op de website is uiteraard een lokkertje, maar dan wel een hoogst effectief:

In Kippenvel 758 van 23 mei draai ik na die inderdaad lange onderbreking vanavond songs van AJ Plug en Smutfish, Marcia Ball en Loes Swinkels, William Bell en Robert Palmer en nieuw of recent werk van Summit of the Big Low en Lulu and the Broadsides, KB Bayley en Bruce Cockburn. In het Een-tweetje hebben we drie songs waarin saxofonist James Rivers een hoofdrol speelt en in De rode draaddraai ik vier songs uit de lange loopbaan van de door mij bewonderde Maria Muldaur. Dat is dus ook vanavond weer twee uur muziek voor wie wil luisteren.

tot vanavond on acht uur dus, tot Kippenvel!