Kippenvel – Ruud Heijjer

Onze bewondering voor Eric van Dijsseldonk steken wij nu al jaren niet onder stoelen of banken, want hij vinden zijn soloalbums prachtig.

Op ‘Bijna lente’ en ‘In mijn eigen koninkrijk’ was hij inderdaad heer en meester en dat resulteerde in heel veel superieur gespeelde en gezongen popsongs met mooie melodieën en meestal weemoedige teksten van een man die zich rekenschap geeft. Zijn Engelstalige solodebuut ’33 1/3′ was daar overigens een directe voorloper van.

Op het dit jaar uitgekomen ‘45’ staan vijf songs die daarop het logische vervolg zijn en dus opnieuw bewijzen dat Van Dijsseldonk niet alleen de popgeschiedenis kent, maar er ook een persoonlijke invulling aan geeft.

Door zijn vele klussen bij andere acts treedt hij nauwelijks op onder eigen naam, maar deze maand doet hij dat toch drie keer.

Dat zijn even zoveel kansen om zijn eigen songs te horen. Die hoor je zo ongeveer alleen in Kippenvel en dat vinden wij ook jammer.

Van Dijsseldonk treedt op op:

Vanavond is er opnieuw geen ‘Kippenvel’ tussen negen en elf.

Dat was twee weken geleden ook al zo, maar deze week zijn wij in ieder geval vleugellam. Inderdaad, dat is een flauwe woordspeling, maar tegelijkertijd is het wel heel letterlijk waar.

Net als veertien dagen geleden kun ja dus vanavond weemoedig de aflevering van vorige week nog eens streamen, want die is natuurlijk representatief voor wat we elke week doen.

Liever hadden we je een nieuwe portie Kippenvel voorgeschoteld, maar dat zit er dus even niet in.

Tot volgende keer, tot Kippenvel!

….maar nog steeds alleen over muziek, uiteraard.

Het adres is het adres van deze website, maar dan zonder de punten, want die mogen niet bij Twitter: kippenvelnet.

Dat genereert een tweet op het moment dat we een bericht plaatsen op de website.

Mooier kan het niet, want dan blijf je van minuut tot minuut op de hoogte van wat wij het luisteren en lezen waard vinden….

Terwijl Theresa May op visite ging bij Mark Rutte en Angela Merkel in een wanhoopspoging steun te krijgen voor een betere Brexit-deal, lopen andere beroemde vrouwen (en mannen) juist te hoop op zoek naar steun voor een compleet andere oplossing, maar dan via andere kanalen.

Annie Lennox en Chrissie Hynde zijn de beroemdste Britse boegbeelden die een open brief ondertekenden aan May en aan parlementsleden, maar ook de weer helemaal terug-van-weggeweest-zijnde Pink Floyd-drummer Nick Mason, de idealistische singer-songwriter Billy Bragg, Jamie Cullum en Marillion horen tot de ondertekenaars.

De brief is het initiatief van Music4EU en stelt dat ‘de huidige koers van de voorgenomen uittreding van het Verenigd Koninkrijk uit de EU’ een grote bedreiging vormt voor de Britse muziekindustrie. Daarom roepen de ondertekenaars dan ook op daarvoor een alternatief te zoeken.

De brief onderstreept de positieve effecten van de export van muziek en van optredens. Daarbij is de vrijheid van reizen voor artiesten van het allergrootste belang om op tournee te kunnen gaan om zo hun kunst te kunnen promoten.

In de brief wordt de zorg geuit dat het na de Brexit duurder zal worden fans te bereiken en moeilijker om internationale markten te betreden en dat optredens het gevaar lopen te worden uitgesteld of geannuleerd:

In een post op zijn Neil Young Archives heeft Neil Young bekend gemaakt dat Barclays Bank zich heeft teruggetrokken als sponsor van het dubbelconcert dat Bob Dylan en hij geven concert op 12 juli tijdens het Hyde Park Festival.

Doordat het meerdaagse festival de onmogelijke naam ‘Barclaycard Presents British Summer Time Hyde Park’ droeg, vragen wij ons wel af, of Barclays zich voor één dag heeft teruggetrokken of de handen heeft afgetrokken van het geheel.

Behalve op NYA-site is daarover echter nog geen informatie te vinden.

Lindsey Buckingham is in trek bij de interviewers. Dat is natuurlijk vanwege zijn inmiddels begonnen tournee door de VS en zijn recent uitgekomen ‘Solo anthology’, maar daarbij gaat het ook vaak over zijn gedwongen afscheid van de band waarmee hij nog altijd wordt vereenzelvigd.

In een interview met Stereogum zegt hij allerlei tegenstrijdige dingen die zijn hereniging met Fleetwood Mac onzes inziens nu niet direct zullen bespoedigen.

Zo zegt hij dat hij in is voor een terugkeer bij de groep, die hij tegelijkertijd in de huidige bezetting met gitarist Mike Campbell en zanger-gitarist Neil Finn een ‘coverband’ noemt en heeft hij ook nog oordelen over Mick Fleetwood en Stevie Nicks, de twee die zijn vertrek zouden hebben geëist.

Die opmerkingen en andere stekeligheden zitten weliswaar een beetje verstopt in het vraaggesprek, dat voor een belangrijk deel gaat over die solosongs, maar ze zullen hun effect niet missen:

Playlist 570 - 11 december 2018

Toegegeven: in 2010 deden we al eens een Rode Draad met de dokter als onderwerp en ja, daar zaten een paar van de songs van vanavond ook al in.

Toch draaien we die vanavond weer samen met een aantal andere. We zien tenslotte niet elke dag doktoren….

Daarom nemen we er vanavond dan ook uitgebreid de tijd voor: de Beatles over de geneugten van de door een dokter geleverde drugs, JJ Cale zingt over de zoete pijn van het verliefd zijn, Jackson Browne over zijn gewetensnood meer dan over zijn ogen, Steely Dan over een arts die helpt afkicken, Little Feat over de heelmeester die muziek kan zijn, Bonnie Raitt over het onmogelijke verlangen van de liefde te worden genezen en bij het gelegenheidsduo BJ Baartmans en Beatrice van der Poel bezingt Van der Poel juist uiterst sensueel haar verlangen naar de dokter zelf….

Dat zijn even zoveel recepten tegen najaarssomberte: tot vanavond dus, tot Kippenvel!

Continental Song City CD1161

het hele jaar Kerstmis

De rootsy kwaliteit van het Nederlandse Hidden Agenda Deluxe plus Oh Susanna’s Suzy Ungerleider klinkt door vanaf de eerste van tien songs op hun gezamenlijke album. Het melancholieke intro van Rob Geboers’ orgel, Eric DeVries’ akoestische gitaar en BJ Baartmans’ elektrische plus het lome invallen van drummer Sjoerd van Bommel en bassist Gerald van Beuningen zijn de opmaat voor ‘Christmas must be tonight’.

In deze door DeVries en Ungerleider scherper en nasaler gezongen versie dan het origineel van The Band klinken ook de instrumenten directer, zodat die makkelijk naast die van ‘Islands’ kan staan.

Dat geldt ook voor de zes andere covers op dit alternatieve kerstalbum van dit gelegenheidsverband:

Black Hen BHCD0087

levende blues.

De Canadese zangeres-gitariste Kat Danser plantte haar voeten voor haar vijfde album nog steviger in de blues dan op voorganger ‘Baptized by the mud’, een titel die overigens exemplarisch is voor haar rootsy aanpak.

Op dat album uit 2013 werkte Danser al samen met meestergitarist-producer Steve Dawson en die samenwerking zetten ze voort in deze acht door haar geschreven songs en twee covers van Sam McGee en Mississippi Fred McDowell.

Dawson produceerde niet alleen, maar speelde ook gitaar, iets wat hij ook haar vorige deed. Hij bracht drummer Gary Craig, contrabassist/mandolinespeler Jeremy Holmes, fiddelaar-mandolinespeler Matt Combs en saxofonist-harmonicaspeler Jim Hoke mee. Zij begeleiden de hees en swingend zingende Danser fel groovend, maar laten veel ruimte voor haar zang en Dawson’s emotionele sologitaar.

Danser zingt vaak en gemeend over

Hoewel Elvis Presley niet in Friedberg woonde toe hij van als soldaat gelegerd was in Duitsland maar in het nabijgelegen Bad Nauheim, houdt Friedberg de herinnering aan Presley wel levend.

Zo was er al een Elvis Presley Platz, maar nu zijn er ook drie Elvis Presley-stoplichten.

Het rode licht laat het silhouet van de King achter een microfoon zien en het groene een nog karakteristieker pose van de man die de rock ‘n’ roll een schop gaf, maar dat vervolgens zelf vergat: hij danst met alleen zijn voorvoeten op de grond en een naar voren geklapt bekken. Daaraan ontleende hij destijds de bijnaam Elvis ‘the pelvis’ Presley:

Drummer Sjoerd van Bommel, bassist Gerald van Beuningen, zangers-gitaristen BJ Baartmans en Eric DeVries en de blijkbaar los-vaste toetsenist Rob Geboers en maakten in 2016 het goede ‘Pan Alley fever’ onder eigen naam, maar de vijf rootsy rockers van de Nederlandse topband Hidden Agenda Deluxe maakten al inmiddels al hun tweede kerstalbum.

In 2016 namen ze met de Amerikaanse singer-songwriter Carter Sampson het album ‘Christmas from Amsterdam to Oklahoma’ op, een album dat ook goed klinkt gedurende de rest van het jaar.

In 2017 toerden zij met de goede singer-songwriter Danni Nichols, al resulteerde dat niet in een kerstalbum en dit jaar werkten zij voor hun tweede kerstalbum samen met Suzie Ungerleider, beter bekend als Oh Susanna.

In november verscheen het al midden in de zomer opgenomen ‘Angels in the snow – a Christmas album’, waarop Ungerleider niet alleen de leadzang doet in twee van de tien tracks, maar waarop Hidden Agenda Deluxe ook vooral laat horen waarom The Band als een van hun invloeden geldt: