Kippenvel – Ruud Heijjer

Adele heeft het Amerikaanse netwerk CBS uitverkoren voor het uitzenden van een special over haar en haar vierde album ’30’, uitgaande van het feit dat alle netwerken en streamers in de VS erom vochten.

Op 14 november as. wordt ‘Adele: One Night Only’ uitgezonden, een twee uur durende special met daarin zowel een optreden als een interview met Oprah Winfrey. Dat vindt inderdaad plaats in haar rozentuin, sinds haar interview met Harry en Meghan een iconische locatie, die daarin door het interview met Adele, de koningin van de pop, bevestigd wordt.

Onderwerpen zijn vanzelfsprekend haar nieuwe album, de verhalen achter de songs, haar leven na de scheiding van Simon Konecki, het opvoeden van haar zoon Angelo en haar lichamelijke transformatie door een streng fitnessregime.

Of wij die special ook kunnen zien? We wachten af…

Eerdere berichten over Adele vind je in de categorie Nieuws.

Drummer Ronnie Tutt is thuis overleden. Hij was 83 jaar oud. Een doodsoorzaak is niet bekend gemaakt door de familie.

Tutt was sinds 1968 de drummer van Elvis Presley, toen die zijn comeback maakte. Daarna was hij lid van Presley’s TBC-band tot Presley’s dood in 1977.

Tutt was echter ook de drummer van de Jerry Garcia Band en een veelgevraagd sessiedrummer en lid van veel livebands, bijvoorbeeld van Gram Parsons, Johnny Cash, Glen Campbell, Kenny Roger, Michael McDonald, Elvis Costello en Neil Diamond.

Ook was hij de drummer op Buckingham Nicks, de duoplaat van Lindsay Buckingham en Stevie Nicks van voor hun toetreden tot Fleetwood Mac.

Op YouTube staat een interview met Tutt waarin hij vertelt over zijn carrière:

Inmiddels is ‘Song of the Seasons’ voor iedereen te horen en niet alleen meer voor abonnees op Neil Young’s website.

Het blijkt een uitermate ingetogen folksong met een ritme dat wordt bepaald door Young’s akoestische gitaar en drummer Ralph Molina’s brushes. Nils Lofgren’s accordeon is het solo-instrument dat vanaf het begin om Young’s zang heen soleert, maar van elektrische gitaren is geen spoor.

Young zingt zijn tekst, die gedeeltelijk liefdeslied lijkt en gedeeltelijk een allegorische tekst over eenheid, zachtjes voor zich heen.

Daarmee lijkt het qua sfeer nog het meest op een song van ‘Comes A Time’ uit 1978, Young’s ons toch echt te gelikte country-album.

‘Colorado’ was echter ook uiterst wisselvallig van sfeer, dus misschien komt het nog goed:

De David Bowie Estate heeft het Bowie-jaar aangekondigd. Reden is dat Bowie 75 jaar zou zijn geworden.

Ter gelegenheid van het Bowie-jaar worden twee pop-upwinkels geopend: een in Londen en een in New York.

Dat gebeurt op 25 oktober as.

De winkel in Londen is gevestigd op nummer 14 in Heddon Street. Daar werd op de stoep de foto voor de hoes ‘The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars’ genomen.

In New York zit de winkel  op nummer 150 in Wooster Street. Het adres lijkt lukraak gekozen, maar elders in New York werd in ieder geval Bowie’s album  ‘Blackstar’ opgenomen.

De pop-up-winkel laten een overzicht zien en horen van Bowie’s carrière.

Natuurlijk kun je er ook dingen kopen: limited edition-releases in ongetwijfeld ongelimiteerde hoeveelheden, exclusieve Bowie-merchandise en verzamelobjecten.

In de loop van het jaar vinden in de twee winkels ook optredens plaats. De details daarover volgen nog, aldus de David Bowie Estate.

Eerdere berichten over David Bowie vind je in de categorie Nieuws.

Regisseur Simon Weitzman wil een documentaire maken die een liefdesbrief moet zijn aan de Beatles van hun fans.

Daarvoor zoekt hij financiering, want blijkbaar is er geen productiemaatschappij die brood ziet in ‘Here, There and Everywhere’.

Weitzman heeft interviews gehouden met John Lennon’s zuster, Julia Beard, bassist en beeldend kunstenaar Klaus Voormann en minder bekenden als Andrew Edwards,.de beeldhouwer van het Beatles-beeld in de Liverpoolse haven, waarvan de gezichten in ieder geval niet spreken lijken:

Atlantic/Rhino 603497843398

nog altijd actieve herinneringen

De onafzienbare reeks rereleases omdat een album vijftig jaar geleden uitkwam wordt ongetwijfeld ook ingegeven doordat platenlabels de fans van allerlei grote acts graag een fors bedrag uit de zak kloppen: de prijsstelling van veel van die uitgaven alleen zijn daar al het overtuigende het bewijs van.

De vraag is altijd of die extra nummers, outtakes, alternatieve versies en studiogebabbel op eigen benen kunnen staan of alleen iets toevoegen voor de vele overtuigde fans die denken ook niet zonder de stevig gepromote nieuwe versie te kunnen.

Bij de heruitgave van David Crosby’s even introverte als grillige solodebuut ‘If I Could Only Remember My Name’ uit 1971 is die vraag snel beantwoord:

Tori Amos heeft een twee single uitgebracht van haar voor 29 oktober aangekondigde album ‘Ocean To Ocean’.

Hoewel Amos’ stem ook in het nummer letterlijk uit duizenden herkenbaar is, valt het tegen met zijn gejaagde, door de drummer dichtgetimmerde ritme en overvloedige, maar overbodige strijkers. Op basis van dit nummer hebben we weinig vertrouwen in ‘Ocean To Ocean’, maar wie weet:

Adele heeft de eerste single uitgebracht van haar voor 19 november aangekondigde vierde album ‘30’.

“Easy On Me’ blijkt inderdaad een pianoballad waarin Adele doet waar ze goed in is, al duurt het ongeveer anderhalve minuut voordat het speelfilmpje ook inderdaad een muziekclip wordt.

In dat gedeelte neemt Adele afscheid van een grotendeels ontruimd, enigszins vervallen huis en rijdt ze weg in een auto met aanhanger vol meubels, terwijl de bladmuziek uit het open raampje waait.

Als de piano de song dan uiteindelijk introduceert, is het ook meteen raak, zowel qua symboliek als muziek:

Alles wat haar vorige ballads goed maakte, zit ook in ‘Easy On Me’: de spaarzame begeleiding, de emotionele zang met door soul en gospel beïnvloede uithalen in het middenstuk en uiteraard de tekst, waarin ze bezingt ze hoe ze te jong was om haar eigen keuzes te maken, nu uiteindelijk voor zichzelf kiest en erop hoopt dat ‘die ander’ haar zal ontzien.

Dat ze tijdens het autorijden ook nog diverse keren gelukkige mensen tegenkomt, maakt de symbolische lading van het nummer overduidelijk, al relativeert ze dat dan wel weer door aan het einde van het filmpje in lachen uit te barsten:

Vooruitlopend op het uitkomen van de  nieuwe, driedelige documentaire ‘Get Back’ is de trailer online gezet.

Die laat in krap vier minuten en in vast zorgvuldig gekozen fragmenten een hoop emoties zien: vreugde, ergernis, humor, verveling en vastberadenheid. Ook laat de trailer zien dat de vier ook op dat moment ondanks alles nog altijd bloedbroeders waren, al waren ze dan misschien geen vrienden meer en moesten ze in minder dan drie weken een heel album opnemen…

David Crosby is de laatste tijd bijna niet uit het nieuws te slaan met interviews rond zijn nieuwe, zeer goede album ‘For Free’, maar op 15 oktober komt ook zijn eerste album ‘If I Could Only Remember My Name’ uit als Anniversry Edition.

Dat is ook een reden om hem te interviewen, al was het maar doordat dat album destijds op zijn minst nogal lauw werd ontvangen en veel later pas uitgroeide tot een koppig meesterwerk.

Yahoo’s Andy Greene interviewde Crosby over zijn geestelijke gesteldheid toen, over het opnameproces en over het feit dat ie uitgebreide versie er komt: Crosby heeft daarover geen enkele zeggenschap meer, doordat hij zijjn muziekrechten eerder dit jaar verkocht, maar vindt daar uiteraard wel het zijne van.

Ook geeft hij commentaar bij de negen songs van het oorspronkelijke album: