Het is misschien op zich niet zo spectaculair dat Buddy Guy in twee songs van zijn nieuwe album ‘The blues is alive and well’ twee Rolling Stones plus Jeff Beck te gast heeft, maar toch ook weer wel.

Dat Mick Jagger meezingt in “You did the crime’ en Keith Richards en Jeff Beck samen meespelen in ‘Cognac’ bewijst minstens twee dingen: dat de recent met de mond beleden liefde over het herontdekken van de blues weleens waar zou kunnen zijn én dat Jagger en Richards het voor Buddy Guy over hadden hun advocaten aan het werk te zetten.

Sterren van het niveau als Jagger en Richards komen namelijk niet zomaar spontaan meejammen, daarvoor moet eerst het juridische pad worden geëffend.

Hoe dat klinkt kun je op 15 juni horen, want dan komt ‘The blues is alive and well’ uit.

De songlist: (more…)

Bob Dylan heeft zijn eigen whiskeymerk gelanceerd: dat heet heel toepasselijk Heaven’s Door. Ongetwijfeld heeft dat niets te maken met de gevorderde leeftijd van de bard, maar met zijn eigen song en natuurlijk ook de vast en zeker hemelse smaak.

Heaven’s Door spreekt volgens drankondernemer Marc Bushala meer aan dat de naam die Dylan al in 2015 liet deponeren: ‘bootleg whiskey’. Dat was overigens wel de naam die Bushala’s aandacht trok en de reden waarom hij de entourage van Dylan benaderde.

Heaven’s Door voert drie verschillende whiskeys: een van rogge, een bourbon en een whiskey die is gerijpt in twee soorten verschillende vaten na elkaar.

In een persbericht waaruit de New York Times ruimhartig citeert, zo dienstdoend als een advertentieblaadje, schrijft Dylan, dat zowel hij als Bushala whiskeys wilde creëren die ieder op hun eigen manier ‘een verhaal vertellen’.

Daaraan voegt hij toe dat hij al decennia reist en dat hij een aantal van de beste whiskeys heeft kunnen proeven die er zijn. Daaruit trekt hij de conclusie dat de whiskey van Heaven’s Door ‘great whiskey’ is.

Behalve voor deze inhoudelijk nogal obligaat overkomende aanprijzingen zorgde Dylan ook voor de afbeelding op het label.

Dat is een kunstwerk dat hij maakte in zijn atelier, Black Buffalo Ironworks geheten, van allerlei oud ijzer: werktuigen van boeren, kinderspeelgoed, keukengerei, oude vuurwapens, tandwielen, bijlen en wielen: (more…)

Auteursrechtenorganisatie Buma/Stemra heeft op 5 april het rapport ‘Gendergelijkheid onder muziekmakers in Nederland, Women music creators in the Netherlands’ uitgebracht.

Daarvoor heeft de organisatie positie van vrouwen in de Nederlandse muziekindustrie onderzocht en zij constateert een grote ongelijkheid: slechts dertien procent van de leden van de organisatie is vrouwelijk.  Ook zijn er te weinig vrouwelijke rolmodellen en driekwart van de geënquêteerde vrouwen onderschrijft de stelling: ‘De muziekwereld is een echte mannenwereld’.

Naar aanleiding van de uitkomsten van dit ondezoek stelt Buma/Stemra een werkgroep samen bestaande uit vrouwelijke auteurs en ‘andere relevante personen’. Deze werkgroep ‘gaat dieper in op de kwestie en gaat verder met een plan en advies aan directie om de verhouding meer in balans te krijgen’, ze stelt het persbericht op de website.

Het is een even sympathiek als vaag communiqué, dat vol staat met de geëigende taal uit beleidsnota’s.

Desondanks nieuwsgierig naar het hele rapport? (more…)

Op 3 april berichtten wij dat binnen Little Feat misschien sprake was van een scheiding der geesten, want gitaristen Paul Barrére en Fred Tackett, bassist Kenny Gradney en drummer Gabe Ford stonden voor vier concerten geboekt: twee begin april en twee eind juni.

Doordat van percussionist Sam Clayton noch van toetsenist Bill Payne sprake was, dachten wij met enige vrees aan een doorstart van de band in afgeslankte vorm, doordat Bill Payne de laatste jaren regelmatig met de Doobie Brothers op tournee gaat en Clayton kampt met gezondheidsklachten.

Nu staan er op de website van de band echter toch ook weer optredens gepland van de volledige groep.

Op 15, 16, 18, 18, 21 en 22 juli geeft Little Feat namelijk zes concerten in acht dagen. Als dat nog niet bewijst, dat het met de vitaliteit van de zes wel goed zit, blijkt dat wel uit het feit dat die concerten ook nog plaatsvinden in vijf verschillende staten.

Wij hebben de heren diverse keren live gezien in de jaren na 1988, toen ze zich herenigden en we weten, dat ze nog altijd de pan van het dak kunnen spelen.

Jammer dus, dat we er niet zullen zijn….. (more…)

Mercy John maakte verleden jaar indruk met zijn album ‘This ain’t New York’. Dat was zijn tweede album, maar toch het eerste onder die naam.

Daarvoor bracht hij al ‘Five more days & a matter of somewhere’ uit onder de naam John Henry.

Vooral de ballads van die tweede smaakten naar meer, hoewel de snelle nummers eigenlijk ook niets aan te merken was.

In die ballads staat echter Mercy John’s zang meer centraal, doordat de begeleiding dan spaarzaam is. Dan klinkt zijn zang schor en emotioneel.

Op vrijdag 6 april staat Mercy john met band in Cafe De Amer, Amen 20, 9446 Amen. Dat is een mooie gelegenheid om te zien én te horen hoe hij het er live vanaf brengt: (more…)

Vanavond is er helaas geen aflevering van Kippenvel tussen negen en elf uur.

Verplichtingen van dringende aard maken het alweer onmogelijk twee uur gevarieerde en mooie muziek te draaien, dus we zullen de alleswetende muziekcomputer zonder aanziens des persoons zijn werk moeten laten doen. Jullie weten inmiddels wat ik daarvan vind, maar het is niet anders…..

Volgende week zijn we weer present.

Tot volgende week dus, tot Kippenvel!

Playlist 509 - 11 juli 2017

In 2018 is het vijftig jaar geleden dat de Beatles-film Yellow submarine uitkwam en ter gelegenheid daarvan (?) komt er een stripboek naar de film.

Ook komen er allerlei poppetjes uit die in de tekenfilm figureren, al vragen wij ons af wie zit te wachten op beeldjes van de onvertaalbare Blue Meanies, the Apple Bonker en de Four-Headed Bulldog.

Het Mexicaanse Hotel California heeft gereageerd op de rechtszaak die door Eagles is aangespannen tegen de naam van het bedrijf.

Het hotel ontkent de beschuldiging dat er een verband zou zijn tussen de klassieke Eagles-song en de naamgeving. Het hotel zou namelijk al sinds 1950 onder die naam bestaan, dus 26 jaar voordat Eagles hun song uitbrachten.

Bovendien heeft het bedrijf naar eigen zeggen al heel lang het merk voor het hotel gedeponeerd, zowel in Mexico als de VS, zonder een verband te leggen met dát nummer.

Bovendien hebben Eagles pas in 2017 voor de eerste keer een poging gedaan hun titel te beschermen, dus ruim veertig jaar na dato.

Verder ligt het hotel ruim vijftienhonderd kilometer ten zuiden van de Mexicaans-Amerikaanse grens, zodat van verwarring geen sprake zou kunnen zijn.

Gezien het fanatisme waarmee vooral Don Henley, samen met de inmiddels overladen Glenn Frey, de rechten van Eagles beschermd hebben, komt er vast een reactie….

Een eerder bericht over deze zaak vind je in de rubriek Nieuws.

Wij kennen Suzy Dexter als een ingetogen en melancholieke singer-songwriter met drie albums op haar naam.

Daarop rockte zij weliswaar sporadisch, maar het volume nam stelselmatig af en bereikte met het intense en weemoedige ‘Journey tot he end of the night – noctures by Suzy Dexter een absoluut minimum.

Toch blijven de drums, bas en elektrische gitaren blijkbaar trekken, want op donderdag 22 juni treedt zij om 20:15 uur op met haar (?) Rangers in de Helling in Utrecht.

Daarmee is zij herenigd met Sander van Herk, ooit gitarist van Het Goede Doel. Hij speelde immers een belangrijke rol op haar eerste en tweede album en is dan weer een van haar begeleiders.

De muziek omschrijft zij als ‘rock, met een vleugje folk, country met een snufje punk. Teksten die ergens over gaan en melodieuze lijnen die je in beweging brengen. Suzy & The Rangers willen niets minder dan de ziel van deze tijd pakken. De dreiging van terreur en gemakzuchtige leiders. Maar ook de kracht van vrouwen en van verbinding. Muziek en taal in een virtuoze dans vol hoop en plezier.’: (more…)