Gelouterde singer-songwriter.
MaHarry’s carrière kwam na het ontbinden van haar contract tot stilstand, maar ze nam twintig nieuwe nummers op, waarvan elf live met band.
Op het podium én in de studio blijkt ze gerijpt: in de op piano gebaseerde nummers staat de begeleiding meer in dienst van haar zang dan op haar twee cd’s uit de jaren negentig. Barokke overdaad zorgde toen soms voor verbrokkelde melodieën, maar die zijn hier afwezig, behalve in Dyan Is Resting, voorzien van Ian Anderson’s kenmerkende dwarsfluit.
Het resultaat is een rijke collectie ballads en medio-tempo songs, waarin MaHarry’s zang aan intensiteit wint door de ruimte die ze laat en door de lichte rafel die haar soms metalige stem nu heeft.
Spaarzaam spelende musici ondersteunen haar gevoelens effectief, onder wie ervaren sessiekrachten als drummer Jim Christie, bassist Kevin McCormick en gitarist Mark Goldenberg. Vaste producer Dwight Marcus laat MaHarry’s weemoedige nummers zo maximaal tot hun recht komen.
Het is meestal november in haar teksten over liefde en leven en het regent er, maar ze vormen een zowel emotioneel als uitgebalanceerd verslag van een leeg hart. Zo toont Maharry zich artistiek ongebroken.
Het op 1 november opgenomen optreden is door zijn verstilde stilistische eenheid nog intenser dan de studio-cd. Het aanwezige publiek is er terecht van onder de indruk en beloont de jarige Maharry met een aanvankelijk schuchter gezongen Happy Birthday to You. Nu alleen de rest van de wereld nog.
****1/2
Geplaatst in Heaven 23, maart-april 2003/no. 2