Emotionele knock-out.
De Haagse John Dear Mowing Club is het voertuig van zanger/gitarist Melle de Boer, net als toen dezelfde band nog Smutfish heette. Op hun debuut Lawnmower Mind, de ep The Fish That Couldn’t Swim en Through A Slightly Open Door bepaalde De Boer immers ook alleen de toon, net als op het titelloze debuut van de John Dear Mowing Club daarna.
Dat geldt nog sterker voor Melleville. Daar krijgt De Boer in zeventien in zijn atelier opgenomen songs slechts negen keer minimaal gezelschap van andere muzikanten. Thematisch sluiten ze naadloos aan bij eerder werk: echo’s van Daniël Johnson (die inderdaad meezingt in Devils) en Neil Young ten tijde van Tonight The Night en On The Beach zijn hoorbaar in De Boers beklemmende universum, waarin eenzaamheid en zinderende spanning hand in hand gaan.
Om anekdotische teksten of een mainstream productie geeft de soms met emotioneel overslaande stem zingende De Boer niet: net als in zijn beeldende werk roept hij een volstrekt particuliere, compromisloze wereld op. Omdat hij algemene thema’s bezingt, laten ook de songs met grillige metaforen zich echter instinctief direct begrijpen. De kale, soms primitief klinkende opnamen voegen daaraan eerder sfeer toe dan ze er afbreuk aan doen.
Bovendien heeft de bijzondere uitgave van 1000 stuks in eigen beheer de vorm van een boek met harde kaft, waarin behalve de cd, de songteksten en uitleg, ook 36 pagina’s met tekeningen van De Boer zijn afgedrukt. Ook zo laat De Boer de luisteraar via dit kleine meesterwerk in zijn wereld toe.
****
Meer informatie via www.mowingclub.com – shop – cd’s