In de aanloop naar de publicatie van zijn autobiografie Born to Run propt Bruce Springsteen een hoop in die twee minuten en vijftien seconden durende teaser.
Springsteen vertelt wat hem voor ogen stond bij het schrijven: hij moest zijn herinneringen zo vormgeven dat ze de nostalgie, het sentiment en het gewone overstegen. Ook wilde hij beschrijven hoe het was op te groeien in een tijperk dat werd beheerst door de Vietnamoorlog, politieke moorden, in het oog springende economische ongelijkhei en geïnstitutionaliseerd racisme.
Ook wilde hij als songschrijver de taal van Chuck Berry, de Beach Boys en Hank Williams gebruiken.
Zoals voor Springsteen gebruikelijk, is hij ook hierin onvoorwaardelijk: