Shewawah – Alles in kleur

348157 507000 6

 

uitbundige bedachtzaamheid.

 

In het eerste van de elf nummers op het debuut van Shewawah speelt Jeroen Kant de elektrische gitaar alsof hij die zojuist heeft uitgevonden. Hij herontdekte het instrument en zijn oude blueshelden in 2016 en oefende daarna uren per dag om zich de verleerde kunst van het gitaarspelen weer aan te leren.

Tijdens de met veel echo opgenomen, klassieke rock ‘n’ roll van het openings- annex titelnummer met exploderende solo schreeuwen Kant, drummer Gino Bombrini en bassiste Judith Renkema de bandnaam dan ook een aantal keren enthousiast, er zo bijna een beginselverklaring van makend.

In drie van de andere songs wordt inderdaad stevig gerockt, met een er duchtig, maar losjes op los timmerende Bombrini en de verbindend, maar onverbiddelijk bassende Renkema. In de trio-opstelling en in Kants hartstochtelijke solo’s is daarmee regelmatig de invloed van Jimi Hendrix hoorbaar: als Kant de melodie dan laat voor wat zij is, dwingen drums en bas hem uiteindelijk weer in het gareel.

Tegelijkertijd blijft Kant in zijn teksten een singer-songwriter, die in zijn songs zijn gevoelens en twijfels bezingt, de rigiditeit van de blueswetten bespot en de vrijheid van zijn muzikantenbestaan looft.

Tekstueel sluit hij zo aan bij zijn vier onder eigen naam gemaakte soloalbums en daarmee is ‘Alles in kleur’ gelukkig eerder een voortzetting van dezelfde strijd met andere middelen dan een nieuw begin. Kant heeft nog altijd veel te vertellen en verdient het alweer gehoord te worden.

 

*** 1/2