Van Joni Mitchell’s alternatieve kerstlied ‘River’ is op de dag voor Kerstmis na vijftig jaar een video verschenen.
De tekst van de stemmige pianoballad gaat maar zijdelings over Kerstmis, hoewel het feest er wel zowel muzikaal als tekstueel wel een bepalende rol in speelt: in het intro en aan het eind is ‘Jingle Bells’ te horen, terwijl Mitchel in de eerste regels ook het omhakken van kerstbomen, het neerzetten van rendieren en het zingen van liedjes vol vreugde en vrede bezingt, ‘But it don’t snow here/It stays pretty green’.
Uiteraard zingt zij vooral over zichzelf en over de eenzaamheid die haar beheerst nadat ze Graham Nash ‘heeft laten huilen’ door hem per telegram te laten weten dat hun relatie over was.
Opvallend is haar verlangen naar een bevroren rivier waarover ze kan wegschaatsen, een beeld dat overigens ook op de binnenhoes van haar door jazz beïnvloede meesterwerk ‘Herira’ te zien is.
Ze schaatst daar op Lake Mendota in Wisconsin, kort na het verbreken van alweer een andere relatie. Niet toevallig is ze gekleed in het zwart, met een cape die doet denken aan de vleugels van een zwarte kraai, inderdaad…
In de video zijn noch oude, noch nieuwe beelden van Mitchell te zien, hoewel ze er wel getekend in voorkomt en er ook beelden in zitten van een schaatsende Mitchell over een bevroren meer, gehuld in zo’n zelfde zwarte cape:
Een artikel over Mitchell’s fotosessie met fotograaf Joel Bernstein op Lane Mendota vind je hier:
https://wisconsinlife.org/story/joni-mitchell-skates-on-lake-mendota-and-into-music-history/
Ga dan meteen even op zoek naar het prachtige liefdesgedicht ‘Een kraai bij Siena’ van Willem van Toorn, dat een verwant thema heeft en bovendien tot zijn ontroerendste behoort:
Eerdere berichten over Joni Mitchell vind je in de categorie Nieuws.