Van Peter Gabriel’s aangekondigde album ‘i/o’ is een eerste single te horen.
‘Panopticum’ sluit qua muziek en sfeer duidelijk aan bij de songs op albums
als ‘Us’ en ‘Up’.
Als die lijn zich voortzet, is dat goed nieuws voor zijn fans, tot wie ik mij ook reken:
www.youtube.com/watch?v=KIDu6a9COmg&t=233s
Het is niet opvallend dat Gabriel het nummer opnam met drummer Manu Katché, bassist Tony Levin en gitarist David Rhodes, want zij waren zijn ook bij vorige albums zijn vaste begeleiders in de studio en op tournee. Wel opvallend is dat Brian Eno er toetsen op speelt, hoewel hij zich hoorbaar dienstbaar maakt aan het gedeeltelijk uptempo nummer.
Die snelle gedeelten maken het muzikaal minder kenmerkend voor Gabriel’s latere werk, hoewel de trage delen, de overgangen en zijn stem uit duizenden herkenbaar zijn.
Inmiddels heeft Gabriel ook veel over de song gezegd.
Voor de tekst liet hij zich inspireren door drie organisaties: Forensic Architecture, Bellingcat en de mensenrechtenorganisatie WITNESS, die onder anderen door hem werd opgericht.
Het idee erachter is dan ook het tot stand brengen van een zich oneindig uitbreidende, toegankelijke wereld van gegevens.
Gabriel zegt dat hij gelijkgestemde zielen bij elkaar wil brengen die dat idee tot leven kunnen brengen ‘to allow the world to see itself better and understand more of what’s really going on.’, hoewel alle drie de organisaties daar al een flinke bijdrage aan leveren.
Dat het nummer werd uitgebracht bij volle maan is geen toeval. Ook volgende songs zullen dan worden vrijgegeven:
‘Some of what I’m writing about this time is the idea that we seem incredibly capable of destroying the planet that gave us birth and that unless we find ways to reconnect ourselves to nature and to the natural world we are going to lose a lot. A simple way of thinking about where we fit in to all of this is looking up at the sky… and the moon has always drawn me to it.’
Zoals Gabriel ook bij voorganger ‘Up’ deed, zocht hij bij elk nummer een bijpassend kunstwerk.
‘Panopticom’ wordt vergezeld door ‘Red Gravity’ van David Spriggs.
Gabriel zegt daarover: ‘It was the theme of surveillance that connected me with the work of David Spriggs, because he’d done a piece relating to that.
David does this amazing stuff using many layers of transparencies so you get these strange creations with a real intensity to them.
Part of what he does is imagine what art might look like a few years in the future and then try and create accordingly and I think he’s done that very successfully in this particular piece.’