Geslepen diamant.

De broers Wendell (zang en gitaar) en Sherman Holmes (bas en zang) vormen samen met Popsy Dixon (drums en zang) sinds 1979 een trio en brachten vanaf 1989 tot nu in totaal zeven cd’s uit, die alle sterk beïnvloed zijn door soul, blues en gospel.

Net zo intens zingend en spelend als op hun vorige, Speaking In Tongues, combineren ze als vanouds eigenzinnig gespeelde covers met eigen composities.  Met de emotionele kracht van hun getekende stemmen overtreffen ze vaak de negen originelen van o.m. Hank Williams, Townes Van Zandt en Gillian Welch.

Al neemt Wendell de meeste leadvocals voor zijn rekening, ook Sherman en Popsy Dixon laten horen waartoe zij in staat zijn, zowel in de koortjes als tijdens hun leadzang. De eerste schittert bijvoorbeeld in zijn intense blues I’m So Lonely en de laatste in een jazzy uitvoering van Bob Marley’s Concrete Jungle, die hij met zijn klaaglijke falset naar grote hoogte tilt.

Producer Craig Street vindt daarbij een mooie balans tussen de uptempo-nummers en de akoestischer ballads, waarin effecieve bijdragen van o.m. bassist David Piltch (Holly Cole, Bill Frisell) en Greg Leisz op National steel en lap steel de zang benadrukken.

De vier eigen nummers versmelten met de andere en zo vormt deze cd een indrukwekkend en veelzijdig geheel. Het is verplichte kost in een tijd waarin Solomon Burke en Al Green terugkwamen, maar the Holmes Brothers nooit weggeweest zijn.

***1/2

Geplaatst in popmagazine Heaven no. 30, mei-juni 2004/ no. 3