Berecah Records
treffende toegift
Op haar vermoedelijk tweeëndertigste reguliere album neemt de inmiddels 85-jarige soulzangeres Candi Staton afscheid van haar fans. De twaalf songs erop zijn immers aangekondigd als haar laatste na een carrière van zo’n zeventig jaar.
Toch opent ze het met een song die vastbeslotenheid uitstraalt: de tekst van haar eigen ‘I Missed that Target Again’ gaat over doorgaan ondanks onafgebroken falen. De tekst zou kunnen gaan over haar reeks slechte huwelijken voordat ze eindelijk geluk vond bij haar zesde echtgenoot, terwijl ze bovendien borstkanker kreeg in 2018. Ook de vele genres die ze in haar loopbaan zong, tot en met disco en house aan toe, zouden het onderwerp kunnen zijn, voordat ze deze eeuw haar vorm hervond met een serie van negen gedegen tot zeer goede albums vol countrysoul en gospel.
Verwijzingen naar haar geloof zijn er in die tekst echter ook al, zij het impliciet: het vele keren geïnspireerd gezongen ‘hallelujah’ door haar en haar achtergrondzangeressen, onder wie haar zuster Maggie Staton Peebles.
Staton maakte dan ook een opnieuw album dat countrysoul combineert met gospelteksten. Ze zingt over
haar geloof nu voor haar betekent, maar gaat ook terug naar haar jeugd, bijvoorbeeld in de introductie van een rootsy versie van de klassieker ‘It’s Gonna Rain’: ‘This is a song my mother used to sing every evening after prayer when she took us to the front porch. I want to dedicate this to my mother. Every day we had to sing this song. She didn’t let us rest until we sung this song.’ Daarna zingt ze de leadzang afwisselend met haar zuster: beiden klinken even hypnotiserend als opzwepend, volkomen overtuigd van hun zaak.
Ook in de andere songs klinkt Staton enthousiast en gedreven, terwijl haar stem nog altijd verbazend zuiver en expressief is: in de door haar geschreven songs, de covers (‘Shine a Light’ van de Rolling Stones) en de traditionals van bijvoorbeeld songschrijver en dominee Thomas A. Dorsey draagt ze behalve haar zangtalent ook haar boodschap uit.
Die is behalve godsdienstig ook idealistisch en sociaal betrokken: de titel van ‘Love Breakthrough’ is overduidelijk, terwijl ze in het door haar geschreven ‘1963’ mijmerend zingt over de aanslag in dat jaar op een kerk in Birmingham in haar geboortestaat Alabama.
Blueszanger Larry McCrary (‘Hang on in There’) en soullegende William Bell (‘My God has a Telephone’) voegen zich hoorbaar naar haar stem en verrijken die songs zonder een hoofdrol op te eisen. Die is van het begin tot het einde van dit album voor Staton, die nog maar eens bewijst op de toppen van haar kunnen te zijn.
Dat het album alleen digitaal uit is, is dan ook spijtig: de vrouw die recent nog de Lifetime Achievement Award kreeg van de Britse Americana Music Association verdient het dat haar oude én nieuwe fans haar laatste album kunnen kopen.
****