Signe Tollefsen maakte diepe indruk op haar naamloze debuut. In dertien eigen songs overtuigde zij met meeslepende melodieën, intense teksten en een hartverscheurende stem, van hoog tot laag emotioneel én loepzuiver. In songs met folk- en rootsinvloeden zong Tollefsen vrij fraserend over liefde en verlies, meestal ingetogen en verstild, maar soms emotioneel en razend.
Sindsdien treedt de in het Amsterdamse Vondelpark ontdekte Amerikaans-Nederlandse singer-songwriter nog vaker op in het buitenland dan daarvoor, zodat er van nieuwe songs schrijven niet veel kwam.
Ze brengt dan ook als tussendoortje zes covers uit op Cavalier, Bert de Ruiters nieuwe label. Aanleiding was de vraag van Theater van het sentiment, een Radio 2-programma, aan Tollefsen om een Michael Jackson-nummer te doen. Daartegen zei ze na aarzeling ‘ja’. Ze speelde tijdens optredens wel covers, maar niet van de zelfgekroonde king of pop: het obscure You Are My Sunshine uit 1939, vaak toegeschreven aan countryzanger en gouverneur van Lousiana Jimmy Davies, Portishead’s Glorybox, P.J. Harvey’s Down By The Water, David Bowie’s As The World Falls Down en No Thank You van The Woodwards.
Daarin bewijst Tollefsen alweer wat een uitzonderlijk zangeres zij is. Ze controleert haar stem schijnbaar zonder enige moeite, maar haar techniek is steeds ondergeschikt aan de teksten. Zij eigent zich deze composities zo op een vanzelfsprekende manier toe.
Dat komt ook door haar zoekende gitaar, de ingedubde koortjes, een schrijnende sologitaar en percussie. De spaarzame, uiterst sfeervolle begeleiding ligt daarmee in het verlengde van de muziek op haar debuut, maar is hier wat verstilder.
Daardoor is dit geen tussendoortje, maar een vlekkeloze amuse in afwachting van de volgende gang.
****