Wij volgen Lyle Lovett al jaren, geboeid als we zijn door de mix van stijlen in zijn muziek, de geweldige muzikanten en zijn vaak uiterst melancholieke, zeer overtuigende teksten. Daarom draaien we ook met enige regelmaat een song van hem.
Toegegeven, toen de boomlange kopie van Jan Klaassen alweer lang geleden ook nog eens met Julia Roberts trouwde, werd onze belangstelling nog groter: the beauty and the beast, of zoiets. Het bleek dan ook al snel te waar om mooi te zijn.
Toch hebben we ook minstens een bedenking tegen Lovett’s smaak: die voorliefde voor straighte country, veelal beleden in covers……
Dan haken wij subiet af. Zo luisterden wij The Road To Ensenada en My Baby Don’t Tolerate wel, maar lieten ze in de cd-bakken staan.
Daarom lezen wij de eerste recensie van Release Me dan ook met enig wantrouwen: www.popmatters.com/pm/review/155274-lyle-lovett-release-me/