Nieuw evenwicht.
Op zijn nieuwe cd verbindt de 71 jaar jonge Mac Rebennack zichzelf met zijn alter ego, Dr. John. Tenslotte debuteerde Rebennack in de jaren vijftig al als gitarist/producer. Pas aan het eind van de jaren zestig voegde hij aan zijn rhythm ‘n’ blues een forse portie funk en voodoo toe, het Afrikaanse geloof waarmee hij opgroeide in New Orleans.
In deze tien door Black Keyes-lid Dan Auerbach geproduceerde songs zitten die genres nog steeds, maar is de rhythm ‘n’ blues sterker aanwezig dan in jaren. Dat is Auerbachs natuurlijke idioom, terwijl hij bovendien drummer Max Weissenfeldt, bassist Nick Movshon, toetsenist/saxofonist Leon Michels en gitarist/saxofonist Brian Olive uitzocht.
Met muzikale hoofdrollen voor Dr. John’s orgels en Auerbachs gitaar creëren zij in slechts tien nummers een hoop verschillende sferen. Ze spelen gejaagde rhythm ‘n’ blues en funk met Afrikaanse invloeden, maar ook gospel, al ligt de nadruk op muzikale intensiteit en niet op virtuositeit.
De bij uitzondering door Rebennack samen met de muzikanten geschreven melodieën combineren zo invloeden uit zijn hele loopbaan. Ze zijn koppig en onstuimig, maar hechten zich even snel aan het geheugen als anders, net als zijn kenmerkende knauw.
Tekstueel bestrijkt hij een breed gebied: van zijn politieke stellingname tegen de onverschillige, met de KKK samenzwerende machthebbers tot songs waarin hij persoonlijker is dan ooit. Hij zingt paradoxaal dat hij zijn kinderen niet zijn excuses aanbiedt, maar doet dat wel, terwijl de cd afsluit met een lofzang op God. Zo lijkt de cirkel op meer dan een manier rond.
***1/2