Hoe onverwacht het misschien ook was, Victor Willis, ooit zanger van de Village People en co-componist van veel van de hits van die weggooigroep, heeft gelijk gekregen van een Californische rechter in een zaak tussen hem en de firma’s die de copyrights op zijn composities exploiteerden.
Willis wilde namelijk die rechten terug en beriep zich op een Amerikaanse wet die stelt dat artiesten daar recht op hebben na 35 jaar. Doordat die bepaling in 1978 van kracht werd, is 2013 een cruciaal jaar.
Aanvullende bepaling was dan bovendien dat die artiesten hun wens minstens twee jaar van te voren kenbaar maakten, maar dat deed Willis dus inderdaad.
Hij krijgt nu dus het recht op zijn eigen aandeel in die wereldwijde hits terug, maar vooral dus ook de opbrengsten ervan. De platenindustrie was erg huiverig voor dit soort claims, want Willis is lang niet de enige die van de wet op de hoogste was.
Onder anderenBruce Springsteen, Tom Waits, Don Henley, Tom Petty en Bob Dylan hebben ook dergelijke verzoeken ingediend
Dat zijn vergeleken bij Willis nog veel grotere namen, hoewel slechte muziek ook veel gedraaid wordt…
Opvallend was verder, dat Willis’ twee tegenstanders hun claim introkken dat de songs waaraan hij meeschreef een eenmalig geleverde prestatie waren, te vergelijken met een te leveren product, en dat daardoor het eigendomsrecht aan hen zou toevallen.
Dat is namelijk het standpunt waarop tot nu toe bijna alle platenlabels zich hebben gesteld…
In ieder geval is het duidelijk, dat firma’s die de copyrights van vroeg werk van artiesten hebben, verre van blij zullen zijn met deze uitspraak, want er gaat zeker een precedent van uit.
Doordat platenlabels vaak een tak hebben die rechten op muziek exploiteert, kan voor die labels dus een zekere en aanzienlijke bron van inkomsten opdrogen. Dat is in deze tijden van sterk teruggelopen inkomsten geen goed nieuws, behalve voor die artiesten zelf dan:
http://www.hollywoodreporter.com/thr-esq/village-people-ymca-lawsuit-victor-willis-321576