Kippenvel - Ruud Heijjer

elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Page 19 of 1145

nieuw album Jon Cleary and the Absolute Monster Gentlemen: ‘The Bywater Sessions’

Van de New Orleans-toetsenist Jon Cleary komt op 25 april een nieuw album uit: ‘The Bywater Sessions’.

Daarvan is al een eerste single uit: ‘So Damn Good’.

Dat is een oud nummer van Cleary, dat op ‘Moonburn’ stond, zijn tweede album uit 1998, én op ‘Jon Cleary and the Absolute Monster Gentlemen’ uit 2002.

Hij speelt het met een band met blazers nog sneller dan op die albums en ook sneller dan tijdens zijn set op het New Orleans Jazz and Heritage Festival 2023 en reduceert het zo tot feestfunk.

Die nieuwe versie heeft namelijk helaas weinig meer te maken met de kunst van weglaten, iets wat de klassieke funk toch kenmerkt en iets waarin Cleary bovendien ook heel goed in is (geweest).

Het nieuws op zijn website over dat nieuwe album stelt ook niet echt gerust:  hij maakte een lijst van zijn meest geliefde songs en enkele nieuwe favorieten.

Het gaat gezien de tracklist om een live in de studio gespeelde combinatie van een ‘best of’- verzameling en een nieuw album.

De vaak intelligente nummers schrijvende Cleary lijkt zich daarmee toch op zijn minst enigszins te reduceren tot de leider van een feestband die bij gebrek aan inspiratie zijn eigen oeuvre plundert: er staat namelijk behalve ‘So Damn Good’ nog een nummer van ‘Moonburn’ op, ‘Unnecessarily Mercenary’, plus ‘Just Kissed My Baby’, zijn cover van het nummer van The Meters van ‘Jon Cleary and the Absolute Monster Gentlemen’, en ‘Boneyard’ van ‘Go Go Juice’. De andere zes zijn nieuwe.

Dat is des te onbegrijpelijker, doordat hij tijd te over lijkt te hebben voor het schrijven van songs: zijn laatste album met eigen songs was ‘Dyna-Mite’ uit 2018, want op ‘So Swell’ uit 2023 stonden ook maar enkele eigen nummers.

Cleary nam de songs op met een uitgebreide Absolute Monster Gentlemen-bezetting met een drummer, een bassist, een percussionist, een gitarist, een Hammond-organist en een drie man tellende blazerssectie.

Dan wordt het misschien in ieder geval nog een spetterend feestje van de man die ooit door Bonnie Raitt ‘het achtste wereldwonder’ werd genoemd:

Continue reading

New Orleans-toetsenist Jon Cleary een aantal malen in voorprogramma Bonnie Raitt

Bonnie Raitt heeft via haar facebookpagina bekend gemaakt, dat toetsenist Jon Cleary van 7 juni tot en met 3 juli dertien keer haar voorprogramma zal zijn tijdens haar Europese tournee.

Helaas voor ons, zijn dat optredens in Noorwegen, Denemarken en Duitsland, zodat wij achter het net lijken te vissen.

Vermoedelijk komt Cleary solo optreden, want zijn Absolute Monster Gentlemen staan niet op de affiche en dan is het te hopen dat hij meer structuur in zijn optreden aanbrengt dan in 013 in Tilburg in 2018, toen hij ook nog deel uitmaakte van haar band.

Daar zat in zijn set geen enkele structuur en werd die ook nog eenvormig door de slordige manier waarop hij zijn songs speelde:

Continue reading

nieuwe single Matt Andersen’s ‘The Hammer and the Rose’

De Canadese zanger-gitarist Matt Andersen heeft een nieuw album aangekondigd voor 25 april.

Een tijdje geleden kwam het titelnummer al uit, maar nu is er ook een cover te zien en te horen van JJ Cale’s klassieker ‘Magnolia’ van diens debuut ‘Naturally’.

Andersen trekt het een heel eind richting country met Christine Bougie’s lap steel en het is nog maar de vraag of deze cover daarmee beter is dan het origineel, of er tenminste naast kan staan.

In feite voegt hij er weinig aan toe, juist doordat deze versie te weinig verschilt van Cale’s origineel:

Continue reading

Flip Noorman: alweer nominatie Annie M.G. Schmidt-prijs

Singer-songwriter Flip Noorman is voor de vierde keer genomineerd voor de Annie M. G. Schmidt-prijs, de prijs voor het beste Nederlandstalige theaterlied voor ‘Het land van melk en honing’.

Het lied is afkomstig uit ‘Animal Farm’, een voorstelling waarin Noorman vrij omgaat met het boek van George Orwell.

Zo heeft hij elk dier van de boerderij een eigen lied gegeven.

‘Land van melk en honing’ wordt gezongen vanaf het perspectief van Moses de raaf. Erin trekt Noorman het thema naar het hier en nu door een karakter dat symbool staat voor de Russische kerk te vergelijken met het hedendaagse populisme:

Continue reading

onthullend interview met Heartbreakers-gitarist Mike Campbell

In een interview met Joe Bosso op de website van Guitar World doet Heartbreakers-gitarist Mike Campbell een aantal onthullende uitspraken over Tom Petty.

In het vraaggesprek plaatsvond naar aanleiding van Campbell’s voor 18 maart aangekondigde memoires, ‘Heartbreaker’, komen veel onderwerpen aan de orde, want Campbell was niet alleen de andere gitarist in de groep van Tom Petty, hij werkte ook met Stevie Nicks, Don Henley en Fleetwood Mac, terwijl hij op talloze albums van andere artiesten meespeelde.

Naar het schijnt idealiseert hij Petty in zijn boek niet en dat doet hij zeker niet in het interview, hoewel uit alles blijkt dat de twee een bijzondere band hadden..

Zo gaf Petty als antwoord ‘Yeah, but I’m Tom Petty’ toen Campbell vroeg om meer geld. Dat geeft toch een andere kijk op dat romantische idee van een stel vrienden dat elkaar door dik en dun steunt.

Dat blijkt ook als Campbell’s eigen verslaving aan heroïne aan de orde komt en hoe hij met het gebruik ervan stopte en hoe Petty’s verslaving onbespreekbaar was.

Campbell vermoedt dat hun decennia durende  band juist was gebaseerd op het feit dat ze hun privélevens scheidden van hun muzikantenbestaan.

Dat hij Petty niet aanspraak op zijn drugsgebruik en dat die ondanks zijn slechte gezondheid de beslissing nam die laatste tournee te maken, kwam daaruit dan ook voort.

Campbell heeft dan ook geen last van zijn geweten:

Continue reading

podcast- interview Peter Wolf

Hoewel Peter Wolf in Nederland toch vooral herinneringen oproept aan de tijd dat hij de zanger was van de J. Geils Band, maakt de aankondiging van zijn memoires ; Waiting on the Moon’ in de VS toch heel wat los.

Daar hoort hij op een of andere manier tot de ‘rock royalty’ end at is dan ook vast de reden dat hij meer dan een half uur liefdevol wordt bevraagd over zijn inderdaad ongeloofwaardig boeiende muzikale leven.

Deze podcast is eigenlijk gewijd aan de Beatles, maar ook dat is een invalshoek voor een gesprek met Wolf, al was hij niet meteen een fan:

Continue reading

postume EP Marianne Faithfull

Van de recent overleden Engelse zangers Marianne Faithfull komt op 12 april een postume EP uit met vier nummers ter gelegenheid van Records Store Day.

Dat betekent een vinylversie, maar de digitale versie komt al uit op 6 juni as.

De EP komt bijna exact zestig jaar na de release van haar debuut uit, want haar eerste twee lp’s werden tegelijkertijd uitgebracht op 15 april 1965.

De andere drie nummers op deze EP zijn ‘Love Is’, omschreven als een ‘upbeat popsong’ die geschreven is door Faithfull’s kleinzoon Oscar Dunbar, de traditionele folksong ‘Three Kinsmen Bold’ en een nieuwe versie van ‘She Moved Thru’ The Fair’, een nummer dat ze al in 1966 opnam en dat ze haar hele carrière zong.

Het titelnummer doet uitzien naar de andere drie, want veel meer dan een akoestische en een elektrische gitaar plus wat stemmige achtergrondzangers heeft Faithfull niet nodig:

Continue reading

The Machine – Jodymoon

RLR 48251

www.jodymoon.com

Op hun achtste studioalbum zetten toetsenist, percussioniste en leadzangeres Digna Janssen en bassist, percussionist, toetsenist, gitarist en achtergrondzanger Johan Smeets tien samen geschreven songs die ze voorzagen van een nieuw geluid.

Dat komt doordat Smeets een oude drummachine terugvond en daarmee ging spelen. Tijdens dat speelkwartier ontstond het titelnummer, waarin de twee het mechanische ritme gebruiken als ondergrond voor Smeets’ zoemende basgitaar en zijn ritmisch, hard aangeslagen akoestische gitaren, maar vooral voor de even ongenaakbare als emotionele zang van Janssen.

Ze bezingt daarin het thema van het album: de manier waarop we zonder het ons te realiseren steeds meer gebruik maken van algoritmes en kunstmatige intelligentie plus de daaruit voortvloeiende vraag of we die ontwikkeling eigenlijk wel willen.

Ook in de andere nummers schemeren die ontwikkeling en de consequenties ervan door zonder dat dat ontaardt in een preek of een pamflet.

De songs zijn namelijk

Continue reading

Stories I Only Tell My friends – Nikki O’Neill

Blackbird Records SED183528

www.nikkioneill.com

dagboek

De Zweeds-Amerikaanse zangeres-gitariste Nikki O’Neill is met deze elf songs aan haar derde album toe, al waren de voorgangers ‘Love will Lead You Home’(2017) en ‘World Is Waiting’ (2022) ep’s met daarop respectievelijk zes en zeven songs.

Ze nam de meeste van haar nieuwe, zelfgeschreven nummers live op in een studio in Chicago met drummer en echtgenoot Rich Lackowski, bassist John Abbey, toetsenist Teddy Myers en leadgitarist Chris Corsale, terwijl ze zelf ook sologitaar speelt in  drie songs. Ze produceerde ze met Lackowski, die samen met Corsale ook de koortjes zingt.

O’Neill’s songs zijn meestal elektrisch, maar daarbinnen veelzijdig, want ze rekent rootsrock, rhythm-and-blues, soul en gospel tot haar invloeden en verwerkt die in zowel uptempo-songs als ballads.

Twee keer kiest ze met haar begeleiders voor een

Continue reading

Tom Petty and the Heartbreakers: ‘Wild Thing’

In 1982 namen Tom Petty en zijn Heartbreakers Chip Tylor’s ‘Wild Thing’ op in de Record Plant-studio’s in Los Angeles.

Het kwam recent uit als extra song op de ‘Long After Dark’-rerelease.

In het door Justin Kreuzmann samengestelde filmpje zit blijkbaar ook nog wat materiaal uit de video voor ‘You Got Lucky’ waarin de groepsleden hoge hoeden droegen en zich uitdosten als personages uit de Mad Max-films en uit Cameron Crowe’s ook al recent opnieuw uitgekomen film‘Tom Petty: Heartbreakers Beach Party’:

Continue reading
« Older posts Newer posts »