elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Category: recensies singer-songwriter (Page 3 of 17)

Kris Delmhorst – Long day in the Milky Way

Big Bean Music 95081757117

www.krisdelmhorst.com

gloedvolle melancholie

Op haar achtste volledige album met eigen songs zette singer-songwriter Kris Delmhorst twaalf nummers: elf eigen composities en Rickie Lee Jones’ ‘The Horses’. Jones is dan ook een voorbeeld voor Delmhorst, hoewel zij in haar inmiddels twintig jaar durende loopbaan haar eigen sporen meer dan heeft verdiend.

Delmhorst is een singer-songwriter met sterke wortels in de folk en dat blijkt ook op dit album. Op een basis van drums en bas wordt het geluid bepaald door viool, toetsen, gitaar, blazers en drie achtergrondzangeressen, terwijl ze zelf elektrische en akoestische gitaar, Wurlitzer, duimpiano en cello speelt.

De muziek is

Continue reading

Radio Rain & Hard Luck Stories -Nona Mez

Homerun Records HR19

Melancholiek meesterwerk.

Geert Maris a.k.a. Nona Mez bracht drie cd’s en een ep uit met verstilde songs vol weemoed en verlangen die hem geen ster maakten.

Na drie jaar stilte blijkt hij in de zeventien songs op zijn nieuwe dubbelaar nog ingetogener dan voorheen. Ze beschrijven impressionistisch een persoonlijke crisis vol wanhoop en lethargie.    

Op de tien songs van Radio Rain zingt Maris over gitaar en omfloerste toetsen heen. Zijn schijnbaar terloops gezongen teksten komen zo hard aan. In de zeven nog akoestischer songs op Hard Luck Stories schrijnt de eenzaamheid je nog duidelijker tegemoet.

De Belgische popster Milow herkende Maris’ talent voor verlies en verdriet. Hij bracht het prachtige digipack uit en zingt met Maris in het titelnummer van cd 2 hoe ze naar betere tijden rijden met Springsteen op de radio, de toekomst achter zich latend.

****

Ik schreef deze recensie voor Heaven 68, het nummer van september-oktober 2010 en de tekst verscheen daar ook in.

Ik zet hem nu alsnog op mijn site als eerbetoon aan de al in juni overleden Geert Maris.

‘Geert Maris al in juni overleden’ vind je in de categorie Dossier: Ook al dood…

JP den Tex – The Starlight Adventure – a song cycle

Naar de sterren reiken

Voor de tien songs van zijn vijftiende soloalbum liet singer-songwriter JP den Tex zich inspireren door de roman ‘Le Rouge et Le Noir’ van Stendhal, maar ook door de songcyclus uit de Romantiek, toen al met de onbeantwoorde liefde als thema.

Muziekveteraan en toetsenist Rob van Donselaar schreef de muziek bij Den Tex’ teksten en de twee namen de nummers in volgorde op met drummer Martijn Bosman, bassist Hein Offerman en gitaristen Martijn van Agt en Maarten van Damme plus zangeres Denise van Donselaar.

Den Tex bezingt hoe hij met

Continue reading

‘Levensdrift’- Rick Treffers

Skipping Records SKIPCD762

bekentenis

Minder dan een jaar na zijn elfde album ‘Looking for a Place to Stay’ bracht singer-songwriter Rick Treffers zijn derde Nederlandstalige album uit, al dateren ‘Het heeft niets met jou te maken’ en ‘Prettige vooruitzichten’ alweer uit 2007 en 2010.

De tien songs ervoor dienden zich tijdens het afronden van die Engelstalige voorganger achter elkaar aan en hij nam ze op met Theo Sieben, die niet alleen slidegitaar, mandoline, banjo en bas speelde, maar ook traporgel. Bovendien voegde hij samples toe aan de nummers, terwijl Treffers gitaar speelde en incidenteel piano, orgel, synthesizer en bas. Daryl-Ann’s Jelle Paulusma speelde dan weer mee op ‘Waslijst’.

Muzikaal zijn deze nummers verstilder dan de gelaagde popsongs op ‘Looking for a Place to Stay’. Ze zijn niet alleen muzikaal onderling verwant, ook hun thematiek overlapt:

Treffers maakt de balans op van zijn leven en kijkt vooruit, al heerst daar leegte, terwijl hij onmachtig verlangt naar een  nieuwe liefde.

De thema’s van deze nummers en die van zijn vorige album houden zo ook verband: vanachter de vaak gelaagde popmelodieën van die voorganger liet Treffers zich in de teksten  ook al kennen als een bedachtzame eenling die uit zijn isolement wil breken, maar niet goed weet hoe.

In deze nieuwe songs springt Treffers’ wanhoop meer in het oor, want door de ingetogen, dromerige sound ligt zijn stem veel meer bovenop de muziek. Bovendien zijn er in de muziek ook dissonanten te horen die zijn melancholieke zang subtiel onderstrepen.

Zo laat Treffers zich kennen als een romanticus die zijns ondanks schoonheid wringt uit pijn.

***1/2

Andere berichten over Treffers vind je in de categorie Nieuws, Popmuziek op radio, tv en internet, Kippenvel’s Live-optredens en Concerttips.

De recensies van ‘Het Heeft Niets Met Jou te maken’ en ‘Prettige vooruitzichten’ vind je in de categorie Recensies singer-songwriter, die van ‘Looking for  a place to stay’ in Recensies pop en die van het album ‘Period’ van Treffers’ band Mist in recensies rock.

Een recensie van zijn roman ‘Ik wou dat ik jouw leven had’ vind je vanzelfsprekend in de categorie Muziekboeken.

Gretchen Peters – The Show – live from the UK

Proper Records PRCD163

afsluiting

Singer-songwriter Gretchen Peters zette achttien nummers op dit live-album, opgenomen tijdens haar Britse tournee in 2019. Het is haar afscheid van het maken van grote tournees, want recent maakte ze bekend daarmee te stoppen.

Ze zijn onderverdeeld in twee soorten: tien met haar vaste livebegeleiders bassist Conor McCreanor en gitarist Colm McClean en natuurlijk met pianist-echtgenoot Barry Walsh plus het Southern Fried String Quartet en acht zonder violisten Seonaid Aitken en Amira Bedrush-McDonald, altvioliste Sarah Leonard en celliste Alice Allen, al spelen Aitken en Allen ieder wel een solo in een van die nummers.

De rol van de strijkers is daarmee op de eerste schijf veel groter dan op Peters’ studio-albums. Dat pakt goed uit als hun rol ondersteunend is:

Continue reading

Janis Ian – The Light at the end of the Line

Rude Girl Records RGR101

onverwachte toegift.

De twaalf songs op singer-songwriter Janis Ian’s laatste album vormen het sluitstuk van de derde fase van een carrière van 55 jaar. Ian was eerst een maatschappelijk betrokken wonderkind, evolueerde tot introspectieve singer-songwriter, verdwaalde muzikaal en verkoos een daaropvolgende stilte van tien jaar.

Vanaf ‘Breaking silence’ (1993) ging ze echter opnieuw geen thema uit de weg, of het het huiselijk geweld was waaraan haar ex-man haar blootstelde, haar coming-out als lesbische vrouw, discriminatie, armoede of de politieke koers van de VS. Dat doet ze na vijftien jaar geen album meer te hebben gemaakt opnieuw in meestal zeer bescheiden geïnstrumenteerde nummers, waarin ze persoonlijke verhalen vertelt van waarachter die thema’s je tegemoet grijnzen.

Die songs zijn de beste:

Continue reading

Tom Mank and Sera Smolen – ‘Like a Raindrop on a Feather’

198002040923

www.tommank.net

stemmige herfstkleuren.

Zo’n anderhalf jaar na hun achtste album ‘We still Know How to Love’ brengen zanger-gitarist Tom Mank en celliste Sera Smolen een ep uit met vijf songs van Mank en een instrumental van Smolen.

Vanaf opener ‘Surrounded by Strangers’ overheerst de Manks weemoedige stem, terwijl Smolen daaromheen speelt als een ongehoorzame schaduw: ze versterkt met haar cello zijn teksten door haar suggestieve, vaak lyrische spel.

Mank zingt vaak parlando over wat voorbij is met zijn wat schorre stem vol heimwee: een concert in de regen, een Parijse boulevard of een vlucht om lief te kunnen hebben.

In die impressionistische teksten is Mank vaak op reis, terwijl Parijs ook op dit album terugkeert in twee van de songs: de stad is voor Mank in figuurlijk opzicht een bestemming. Ook refereert hij weer aan Amsterdam.

Opnieuw speelde Rich DePaolo in vier songs gitaar, bas en toetsen, terwijl hij de ep ook weer produceerde. Met

de heldere klank van zijn gitaren zorgt hij voor een contrast met Manks stem en Smolen cello, waardoor het geluid dieper en rijker wordt, terwijl drummer Bill King  opnieuw de ritmische basis legt.  

Continue reading

Liseth -Kites and Traffic Lights

rootsy kwaliteitspop.

Singer-songwriter Liseth Horsten ging in 2014 naar de VS om daar de vijf songs van haar tweede ep op te nemen met gitarist Michael Roe en bassist Mark Harmon, die samen in The Lost Dogs en de 77s zaten.

Ze was toen al een gelouterde muzikante, met een verleden als bassiste in een rockband, halve-finaliste in de Grote Prijs van Nederland en een afgeronde studie aan de Rockacademie in Tilburg en dat is deze songs te horen ook: Horsten heeft een groot gevoel voor natuurlijk vloeiende, door pop beïnvloede melodieën.

Van die songs nam ze ‘I Just Like Having You Around’ ook al op in de jaren negentig, maar dat nummer heeft hier met vier destijds nieuwe zijn definitieve vorm gevonden: samen met Roe en Harmon creëerde ze even afgeronde als gelaagde nummers in een combinatie van pop en singer-songwriter.

In haar melancholieke songs staan in de intieme en open productie naast klaterende gitaren haar teksten centraal:

Horsten zingt over de grote liefde, jezelf terugvinden door zelfreflectie, een bijzondere vriendschap, het verlangen naar een band met God, maar er tegelijkertijd bang voor zijn en het ondanks alles tóch voorbijgaan van een liefde.

Continue reading

The Matthews Baartmans Consipracy – [distant chatter] en [close call]

twee-eenheid.

Tijdens de lockdown sloegen Iain Matthews en BJ Baartmans de handen ineen voor de Matthews Baartmans Conspiracy. De activiteiten van de Matthews Southern Comfort, waar Baartmans samen met gitarist Eric Devries en toetsenist Bart de Win ook al jaren deel van uitmaakt, waren immers abrupt tot stilstand gekomen. De inspiratie van de twee liet zich echter niet stoppen, want zanger-gitarist Matthews schreef de teksten voor de tien songs op [distant chatter] en vijf songs van de erbij horende ep [close call], terwijl Baartmans bijna voor alle songs de muziek schreef.

Matthews’ teksten vormen een impressionistisch dagboek.

Continue reading

David Crosby – ‘If I Could Only Remember My Name -50th Anniversary Expanded Edition’

 

Atlantic/Rhino 603497843398

 

nog altijd actieve herinneringen

 

De onafzienbare reeks rereleases omdat een album vijftig jaar geleden uitkwam wordt ongetwijfeld ook ingegeven doordat platenlabels de fans van allerlei grote acts graag een fors bedrag uit de zak kloppen: de prijsstelling van veel van die uitgaven alleen zijn daar al het overtuigende het bewijs van.

De vraag is altijd of die extra nummers, outtakes, alternatieve versies en studiogebabbel op eigen benen kunnen staan of alleen iets toevoegen voor de vele overtuigde fans die denken ook niet zonder de stevig gepromote nieuwe versie te kunnen.

Bij de heruitgave van David Crosby’s even introverte als grillige solodebuut ‘If I Could Only Remember My Name’ uit 1971 is die vraag snel beantwoord: Continue reading

« Older posts Newer posts »