Berkalin Records
BRK-10049
tijdloze troubadour
Singer-songwriter Jeff Talmadge nam negen songs en een instrumental op voor dit comeback-album, dat hij maakte na een onderbreking van meer dan tien jaar.
De Texaanse zanger-gitarist blijkt ook op zijn achtste album een bedachtzame, folky singer-songwriter: zijn nieuwe songs sluiten naadloos aan bij zijn eerdere albums, waarvan ‘Gravity and the Moon’ (2003), ‘Blissville’ (2004) en ‘At Least That Much Was True’ (2007) door Bert de Ruiters toenmalige Nederlandse label Corazong werden uitgebracht.
De ooit als advocaat werkzame Talmadge zingtzegt zijn verhalen opnieuw op vloeiende melodieën, die even stemmig als dienstbaar worden gespeeld door Benny ‘Bugs’ Franklin op percussie, Bradley Kopp op gitaar en achtergrondzang en J. David Leonard op drums, percussie, bas, toetsen, cello en een keur aan gitaren.
Leonard en Kopp produceerden de songs ook samen met Talmadge, die met zijn sonore stem en zijn laconieke toon overtuigend de karakters en gebeurtenissen oproept die hij bezingt:
op zijn open geproduceerde muziek verhaalt hij van een man die weigert zijn huis te verlaten voor een naderende orkaan vanwege zijn ontplofte huwelijk, een vrouw die nog altijd vergeefs verlangend de hanger draagt met een foto van haar jeugdliefde en een oude man die elk jaar weer koppig zegt dat zijn wensen volgend jaar zullen uitkomen, zoals we allen doen.
Talmadge tekent hun teloorgang in terloopse termen, waardoor hun onafwendbare wanhoop zacht schrijnt. Dat hij eigenlijk bijna fluisterend over het menselijk zingt, zorgt ervoor dat zijn songs hard aankomen.
Eerdere berichten over Jeff Talmadge vind je in de categorie nieuws.