Category: recensies roots (Page 10 of 24)

droomdebuut.

Joe Edwards’ eerste album begint met een liefdesverklaring aan Beth, de vrouw van wie hij houdt. Bijna fluisterend zingt hij over de leegte die hij ervoer en de vervulling die zij hem schenkt. De country-invloeden van pedal steel komen nog twee keer terug, maar de andere acht songs zijn door en door rootsy.

Edwards, die het Liverpool Institute for Performing Arts doorliep en drumde (!) tijdens een tournee van Australische folkrockers The Wishing Well, wist dan ook Steve Dawson voor zijn songs te interesseren.

Die produceerde en bespeelde zijn keur aan snareninstrumenten met Joe’s broer Alex op drums, toetsenist Chris Gestrin en bassist Jeremy Holmes.

Ze namen de goed gestructureerde songs van zanger-gitarist Edwards live op in de studio, een werkwijze waarbij Dawson zweert. Dat resulteerde ook deze keer in een Continue reading

twee zielen, een gedachte.

Op ‘7 deadly spins’ en ‘Uneven ground’, de vorige twee albums van de Canadase singer-songwriter Lynne Hanson, waren de country-invloeden van haar vier vroegere albums verdwenen en overheersten rootsy gitaren in vaak evocatieve melodieën die haar onheilspellende teksten doeltreffend onderstreepten.

Dat kwam ook door haar wat hese stem en de flegmatieke manier waarop ze de vele ballads zong, waardoor een boeiende afstand ontstaat tussen inhoud en vorm.

Het is dan ook verrassend dat Hanson in de elf songs van haar zevende album Continue reading

rootsy rehabilitatie.

Dat Ilse DeLange parttime in Nashville woont én een rol als jurylid en coach speelde in een talentenjacht in het laatste seizoen van de gelijknamige Amerikaanse tv-serie, heeft haar veel gebracht: de gerenommeerde producer T-Bone Burnett bleek bereid haar negende soloalbum te produceren.

DeLange schreef de tien songs ervoor vooral met haar vertrouwde Amerikaanse schrijfpartners Rob en Matthew Crosby, Jake Etheridge en Bruce Gaitch. Dat resulteerde in Continue reading

Floating Records 193483477466

overtuigend regisseur

Op zijn tiende album schetst bluesy singer-songwriter en gitarist Jeffrey Halford in vijf door hem alleen en vijf samen met toetsenist-percussionist en co-producer Adam Rossi geschreven songs de levens van twee Amerikaanse broers.

Hij speelt ze samen met zijn Healers: Rossi en bassist Bill MacBeath, plus een handvol gastmuzikanten: Scott Amendola en Rob Hooper – drums, Dave Coltrara en Kevin White – bas, Tom Heyman – gitaar en steelgitaar, Mark Karan en Don Rossi – gitaar en Alyssa Joy Claffi – fiddle. Dat Halford ook op voorganger ‘Lo-fi dreams’ met MacBeath, Rossi, en Heyman samenwerkte en met de twee laatsten ook al op ‘Rainmaker’, is goed te horen. Het geluid is even hecht als losjes en de songs lijken live te zijn ingespeeld.

Daarbij combineert Halford elementen uit Continue reading

Three Crows Records TRC07CD.

magische herinneringen.

Vanaf de eerste tonen van het eerste van zeventien nummers op zijn vierde album slaat singer-songwriter en producer Ethan Johns een nieuwe richting in. De korte opener ‘The invitation’, een kruising van ambient en symfonische rock, misleidt echter: de andere songs blijken steviger geworteld in Engelse folk en americana dan zijn eerdere werk.

Johns nam ze live op in zijn tot studio verbouwde schuur op het Engelse platteland met zijn Blackeyed Dogs, met wie hij in 2015 ook al ‘The Silver Liner’ maakte.

Drummer Jeremy Stacey, bassist Nick Pini, toetseniste Stephanie Jean Kid en violiste Georgina Leach zingen ook enthousiast mee en hadden bovendien allen een stem in de organische productie. De gerenommeerde producer Johns voelde zich blijkbaar meer bandlid dan iets anders, hoewel hij alle songs schreef.

Daarin zijn de ruim twintig jaar die hij in de VS woonde, duidelijker hoorbaar dan op zijn vorige albums: Continue reading

Op zijn derde album zette schrijver, performer, ex-radio-dj extraordinaire én parttime zanger-gitarist Jaap Boots twaalf songs waarin hij zijn liefde voor de ideale vrouw én zijn muziekliefde viert: van rock via New Orleans, country & western en singer-songwriter naar folk.

In die stilistische diversiteit herinnert hij zich zijn jeugd, maar ook zijn onmacht bij het wegglijden van zijn moeder. Boots combineert verlangens, dromen, liefde, dood en frustratie tot een sterke cocktail.

***1/2

geschreven voor Heaven 114, mei-juni 2018

www.helenrosemusic.com

levenslustige oude geest

Op het eerste volledige album van de Amerikaanse zangeres-saxofoniste Helen Rose staan tien songs, waarvan ze er slechts aan drie meeschreef. Daarvan was producer Marvin Etzioni een van de andere componisten, terwijl de oorspronkelijke Lone Justice-bassist ook (mede)verantwoordelijk was voor vier andere songs en samen met Rose en Ben Peeler de traditional ‘When the levee breaks’ arrangeerde.

Waar hij belangrijk is achter de schermen, is de 24-jarige Rose dat ervoor: zij blijkt in verschillende stijlen steeds een veelzijdige en buitengewoon overtuigende zangeres.

Een van de hoogtepunten is het muzikaal zorgvuldige ‘Flatlands of North Dakota’: dat nummer is een directe verwijzing naar Bobby Gentry’s ‘Ode to Billie Jo’ door de onheilspellende tegenmelodie van de strijkers en de thematisch verwante tekst over een vrouw die koste wat het kost wil ontsnappen aan North Dakota.

Er zijn parallellen met haar eigen leven: Continue reading

www.jodymoon.com

grenzeloos

Vanaf de eerste akkoorden van opener ‘Sing low’ op het zesde album van Jodymoon is de zang van Digna Jansen weer bepalend. Over hypnotiserende gitaarrifs van Johan Smeets, zijn daarmee alternerende percussie en zijn stuwende bas haalt zij emotioneel uit, haarzuiver harmoniërend met zijn tweede én derde stem. Ook speelt haar piano opnieuw een grote rol in de song, wanneer zij invalt met een ritmische partij.

Waar Jansen in hun dertien nieuwe nummers meestal de leadzang heeft, bouwt Smeets de muziek op: hij speelt behalve gitaren, bas en percussie ook wurlitzer, terwijl hij het album vanuit een duidelijke visie produceerde. Zo loopt het Gregoriaans aandoende intro van ‘Horizon yellow’ over in een ritme dat er naadloos onder past en combineert het Indiaas aandoende ‘Shine’ strijkers en Geert Roelofs’ drums met dobro en zijn unisono, meditatief klinkende scatzang.

Opnemen deden de twee traditiegetrouw in hun eigen studio, al was dat na een verhuizing een door hen nieuw ingerichte. Hun opnamesessies leidden tot Continue reading

www.champagnecharlie.nl

levenswater

De Zeeuwse rootsformatie Champagne Charlie bestaat inmiddels dertig jaar en ter gelegenheid daarvan brachten de zes veteranen een nieuw album uit. Op dat negende studio-album staan tien songs die ze weliswaar nooit eerder opnamen, maar live wel spelen, plus twee composities van zanger Sjef Hermans.

Die tien songs selecteerden ze uit de rijke geschiedenis van countryblues, jugband, gospel en folk: vijf zijn traditionals en vijf zijn van Continue reading

Continental Song City CD1161

het hele jaar Kerstmis

De rootsy kwaliteit van het Nederlandse Hidden Agenda Deluxe plus Oh Susanna’s Suzy Ungerleider klinkt door vanaf de eerste van tien songs op hun gezamenlijke album. Het melancholieke intro van Rob Geboers’ orgel, Eric DeVries’ akoestische gitaar en BJ Baartmans’ elektrische plus het lome invallen van drummer Sjoerd van Bommel en bassist Gerald van Beuningen zijn de opmaat voor ‘Christmas must be tonight’.

In deze door DeVries en Ungerleider scherper en nasaler gezongen versie dan het origineel van The Band klinken ook de instrumenten directer, zodat die makkelijk naast die van ‘Islands’ kan staan.

Dat geldt ook voor de zes andere covers op dit alternatieve kerstalbum van dit gelegenheidsverband: Continue reading