Hongerig.
Fans van Little Feat hebben lang op deze nieuwe cd gewacht, want Kickin’ it at the barn verscheen in 2003. Intussen toerde de groep intensief, ook na de dood van onnavolgbare drummer Richie Hayward in augustus 2010. De vraag was of het alweer in 1988 opnieuw geformeerde Little Feat die klap zou overleven met drumtechnicus Gabe Ford als Hayward’s vervanger.
Ingeklemd tussen covers van Mississippi John Hurt en Willy Dixon geeft de band antwoord in tien nieuwe songs, meestal geschreven door toetsenist Bill Payne met Grateful Dead-tekstschrijver Robert Hunter én gitarist/trompettist Fred Tackett solo. Gitarist Paul Barrére levert deze keer slechts een samen met de overleden Stephen Bruton geschreven song.
Payne, Barrére, Tacket, bassist Kenney Gradney, percussionist Sam Clayton en Ford klinken hecht vanaf de eerste funky maten van Candy man blues tot en met swingende afsluiter Mellow down easy. Ook in veel eigen songs swingt de groep vol overgave, daarbij traditiegetrouw onvoorspelbare hoeken omslaand. Zo blijft de band de eigen eclectische stijl fel en geïnspireerd trouw, bijvoorbeeld in Salome en One breath at the time. Ook zoekt de groep melodisch het avontuur in Church Falling down en Jamaica will break your heart.
Tackett blijkt daarin ondanks zijn weinig toonvaste, wijkende stem een overtuigend zanger, net als Bill Payne en Sam Clayton, al wordt Barrére’s snijdende ironie node gemist.
Ford overtuigt bovendien als een stuwende, aan Hayward verwante drummer, die zich Little Feat’s idioom eigen maakte en zo met Clayton en Gradney samensmelt in even natuurlijke als complexe grooves.
***1/2