Op 26 augustus was het vijftig jaar geleden dat ‘Hey Jude’ uitkwam.
Dat nummer is zo’n icoon geworden, dat het eigenlijk niet nodig is erbij te vermelden dat het een song van de Beatles is.
Dat Paul McCartney het schreef, is ook meteen helder als je het hoort, maar dat hij het schreef voor Julian, de zoon van John Lennon, ten tijde van de scheiding van lennon van zijn vrouw Cynthia weet dan weer niet iedereen.
Rolling Stone’s Rob Sheffield weet nog veel meer wetenswaardigs over ‘Hey Jude’. Hij schreef er een jaloersmakend mooi geschreven stuk over voor de website van het Amerikaanse blad, dat nog altijd even stevige wortels heeft in de muziekcultuur als in de Amerikaanse politiek.
Sheffield bewees zich al eerder met erudiete én soepel lezende stukken over de Beatles, van wie hij een enorme fan is zonder blind te zijn voor hun feilen, al schijnt ook dan zijn bewondering voor hen door zijn woorden heen.
Wij wezen al enkele malen op fragmenten uit boeken die hij over hen publiceerde, want wij zijn ook verstokte Beatles-fans, maar kunnen er alleen van dromen zo prachtig te schrijven als hij hier opnieuw doet.
Vanavond is ‘Hey Jude’ onderdeel van de derde aflevering van de Rode Draad: geen kindernummers, maar nummers over kinderen III.
Misschien luister je er na het lezen van Rob Sheffield’s stuk bewuster naar dan al die keren dat je het als achtergrondmuziek op de radio hoort: