In zijn huis in Californië is Michael Nesmith overleden, in de jaren zestig een van de vier leden van The Monkees. Hij stierf aan de gevolgen van een hartkwaal die hij al langer had en was 78 jaar.
Eigenlijk is het tragisch voor Nesmith dat hij nog altijd vooral bekend staat als ex-Monkee, want de zanger-gitarist had na het uiteenvallen van die groep nog een lange carrière als muzikant. Ook was hij bij de audities voor de formatie van de band de enige muzikant die werd geselecteerd door producenten die een tv-programma in gedachten hebben over een op de Beatles lijkende popgroep.
Nesmith en Micky Dolenz, Peter Tork en Davey Jones beleefden daarin allerlei even dwaze als grappige avonturen vol misverstanden en zongen in elke aflevering een paar nummers.
Die zongen ze wel, maar speelden ze niet zelf, want daarvoor vonden de producenten ze niet goed genoeg; tenslotte waren Dolenz, Tork en Jones acteurs en geen musici. Nesmith sprak dat overigens later tegen: hij zei dat ze allen goed genoeg waren om de nummers te spelen die door ander anderen Carole King en Neil Diamond voor hen werden geschreven.
Diens ‘I’m a Believer’ werd bijvoorbeeld een gigantische hit voor de band.
Paradoxaal genoeg was ook de muziek de reden dat de show werd geschrapt: de leden van de Monkees wilden steeds meer invloed, gesteund door het succes waarvan zij de uithangborden waren en keerden zich tegen het playbacken in de serie. Nesmith wilde bijvoorbeeld dat songs die hij schreef, ook zouden worden opgenomen.
Dat gebeurde pas vanaf hun derde van in totaal negen album album die The Monkees maakten in ver jaar tijd. Nesmith schreef onder meer ‘Mary, Mary’, ‘You Just May Be the One’ en ‘The Girl I Knew Somewher’.
Na het stoppen van de serie maakten The Monkees nog een album en een wereldtournee, maar ze bleken zonder de steun van de tv niet langer het succes van daarvoor te zijn.
Nesmith verliet de groep ging verder als muzikant en richtte de First National Band op, een van de eerste groepen die een mix maakte van country en rock. Door zijn vele nooit opgenomen songs bracht die groep in zijn eerste jaar maar liefst drie albums uit.
“Joanne’ en ‘Silver Moon’ haalden de Billboard Hot 100.
In totaal bracht hij nog vijftien albums uit.
Ook was Nesmith nog incidenteel te zien als acteur en schreef hij twee romans.
Verder maakte hij deel uit van diverse reünietournees van de Monkees, maar niet van alle.
In de jaren tachtig verlegde hij zijn koers: zo won hij als regisseur een Grammy Award voor ‘Elephant Parts’ in 1982, een programma van een uur dat sketches en muziekvideo’s combineerde. Daarin zat ook het nummer ‘Rio’ dat ook nog weleens op de radio te horen is.
In november eindigde een tournee die Nesmith onder de naam The Monkees Farewell Tour maakte met het enige nog andere levende lid, Mickey Dolenz.
Eerdere berichten over de Monkees vind je in de categorie Nieuws.