De Amerikaan Ronny Hawkins is overleden in Canada, zijn tweede vaderland. Hij was 87 jaar en ‘al enige tijd ziek’.

Hawkins was en van de vele Amerikaanse rockabilly-zangers in de tweede helft van de jaren vijftig.

Hij trad met zijn net als hij uit Arkansas afkomstige begeleidingsband veel op en had ook enkele kleine hits als ‘Hey! Bo Diddley’ en ‘Forty Days’, maar had veel concurrenten: mannen als Elvis Presley, Carl Perkins en Jerry Lee Lewis streefden hem in populariteit voorbij.

Naar verluidt heeft de inmiddels vergeten Conway Twitty Hawkins geadviseerd zijn succes in Canada te zoeken. Dat deed hij al in 1958, maar zijn begeleiders wilden niet mee op een na: zijn drummer Levon Helm.

Hawkins’ optredens in Canada werden een succes, hoewel de leden van zijn band The Hawks aanvankelijk steeds wisselden. Hij en Helm rekruteerden uiteindelijk in 1960 achtereenvolgens gitarist Robbie Robertson en bassist Rick Danko in 1960 en in 1961 pianist Richard Manuel en. toetsenist Garth Hudson.

In die bezetting speelden ze tot eind 1963, toen Helm, Danko, Manuel, Hudson en Robertson de vooral uit covers bestaande optredens te benauwend vonden worden.

Via Bob Dylan groeide The Band uit tot een van de gezichtsbepalende groepen van het eind van de jaren zestig en de jaren zeventig, hoewel hun belang jammer genoeg pas nadien groter werd geschat dan tijdens hun bestaan.

Hawkins huurde na hun vertrek andere muzikanten in en groeide uit tot de nestor van de Canadese rockmuziek. Zo speelde gitarist Pat Travers ook nog bij hem.

Hij ging er ook fulltime wonen in 1964 en groeide er uit tot een icoon. Hij had er in de jaren tachtig een tv-show en maakte ongeveer 25 albums.

Ook speelde hij curieus genoeg al in 1975 de rol van Bob Dylan in de film ‘Renaldo and Clara’. Later speelde hij ook met Kris Kristofferson in ‘Heaven’s Gate’ en in films met bedenkelijke titels als ‘Prom Night II’ en ‘Snake Eater’.

Hawkins werd door The Band altijd gezien als hun mentor en dus trad hij ook op tijdens hun afscheidsconcert ‘The Last Waltz’:

In 2013 ontving Hawkins The Order of Canada voor zijn verdiensten voor de Canadese muziek.  

Op YouTube staat een korte documentaire over Hawkins: